สกั้งเวิค

              8 กันยายน 2565 21.19 น. สวัสดีครับ วันนี้มาเร็วกว่าคราวที่แล้ว
ไม่มีเรื่องเรืออีกเหมือนเดิม วันนี้ฝนตกทั้งวันอากาศชื้นมากๆ ทุกท่านก็
รักษาสุขภาพกันด้วยนะครับ โควิดมันยังอยู่
              วันนี้นั่งดู ยูทูป ไปจิ้มดูประวัติของ สกั้งเวิค ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ
บริษัท ลอคฮีตมาติน บริษัทที่ผลิตเครื่องบินรบของอเมริกามายาวนาน
ตั้งแต่ก่อนสงครามโลกครั้งที่สองหรืออาจจะนานกว่านั้นผมก็ไม่แน่ใจ แต่
ในส่วนของ สกั้งเวิค มันมาเป็นส่วนหนึ่งของบริษัทนี้ทำหน้าที่วิจัยและ
พัฒนาเครื่องบินรบและเครื่องบิน "ลับ" ต่างๆของลอคฮีตฯ 
               ที่ว่ามาข้างต้นก็ไม่ได้มาเล่าประวัติศาสตร์ของทีมนี้นะครับ
หลายๆท่านคงรู้ดีกว่าผมอีกด้วยซ้ำ แต่ที่จะกล่าวถึงก็คือวิธีการ ออก
แบบ เครื่องบินในยุคเมื่อเจ็ดสิบกว่าปีที่แล้วต่างหาก พอดูสารคดีชุดนี้แล้ว
มันน่าทึ่งมากจริง บรรยายเป็นภาษาอังกฤษ ฟังออกมั่งไม่ออกมั่ง อาศัยดู
รูปเอาก็พอเข้าใจได้บ้าง ไม่ถึงกับไม่รู้เรื่องซะเลยทีเดียว และในสารคดี
นี้มันก็มีรูปที่ผมสะดุดตาอยู่หลายรูป ที่เขาใช้ในการออกแบบเครื่องบินรบ
ในสมัยนั้นครับ มาดูภาพกันข้างล่างครับ

             ใครอยากดูก็ตามชื่อด้านล่างของภาพนี้เลยครับ Kelly Johnson
เป็นหัวหน้าทีม Skunk Works แต่ในตอนที่ออกแบบเครื่องบินในภาพ
ข้างบนนี้ยังไม่ได้ตั้งกลุ่มนี้ขึ้นมามั้ง แต่ก็เป็นผลงานของพวกเขาอยู่ดี
เครื่องบินในภาพที่เห็นข้างบนเหมือน เด็กวาดเล่นเลยใช่ไหมครับ และผม
เชื่อว่าบางท่านวาดภาพเครื่องบินได้สวยกว่านี้แน่นอน ลองดูดีๆนะครับ
ว่ามีเครื่องบินในภาพแบบไหนที่คุ้นตากันมั่ง.........ดูที่ลำขวาบนสุดนะครับ
ซึ่งต่อมามันก็คือ P 38 อันโด่งดังนั่นเอง









                  เมื่อออกแบบตามคอนเซ็ปแล้วก็มาถึงการเขียนแบบครับ สมัย
นั้น ค.ศ.1937 ก็เขียนแบบกันมือหงิกเลยทีเดียว และคนเขียนแบบก็ไม่ได้มี
แค่สาม หรือสี่คนนะครับ น่าจะเกินครึ่งร้อยแน่ๆ กับการเขียนแบบเครื่องบิน
รบหนึ่งลำในยุคสงครามโลกครั้งที่สอง


                 จากภาพเครื่องบินที่เหมือนไก่เขี่ย กลายมาเป็นหนึ่งในเครื่อง
บินรบที่ดีที่สุดแบบหนึ่งในยุคของมัน ทั้งหลายทั้งปวงมันก็เริ่มจากภาพนั้น
นั่นเองครับ แต่ไม่ใช่ว่าอยู่ดีๆเขาจะวาดภาพนั้นออกมาแบบมั่วๆนะครับ มัน
มีความต้องการของผู้ใช้เข้ามาเป็นตัวกำหนดด้วย เช่น ขนาดของเครื่อง
บิน ความเร็ว จำนวนเครื่องยนต์ ฯลฯ หน้าตามันเลยออกมาเป็นแบบที่เห็นนี่
แหละครับ ถ้าให้ผมเดาหนึ่งในความต้องการนั้นก็คือ จำนวนสองเครื่อง
ยนต์ เพื่อเพิ่มระยะบินให้ไกลที่สุดหรืออีกนัยหนึ่งก็คือ รัศมีทำการของ
เครื่อบินต้องไกลที่สุด และถ้าเครื่องยนต์ดับไปหนึ่งเครื่อง เหลือเครื่อง
เดียวก็ต้องสามารถบินต่อไปได้...ประมาณนั้นมั้งครับ
               วันนี้ก็ไม่ได้มีวิชาการอะไรเลย มีแต่ความรู้สึกลวนๆครับทำไงก็
ได้ให้เสร็จออกมาแล้วเราพอใจ หรือ ลูกค้าพอใจ เป็นใช้ได้แล้วครับ
             ราตรีสวัสดิครับทุกท่าน ขอให้ฝันดี ตื่นมาสุขภาพดี เจอเรื่องดีๆ
เจอคนดีๆ
       11.02 น.