21 พ.ค. - 6 มิ.ย. 2563

5 ปีที่ผ่านมา
โดย เจ้าของร้าน


     วันนี้ 6 มิ.ย. 2563 เมื่อเวลาประมาณ 17.20 น. ผมได้รับข่าวจากพี่สาวว่า ญาติของเราได้จากไปอีกท่านหนึ่งแล้วด้วยโรคมะเร็งลำไส้.......เซ็งมากๆครับ ก็ไม่อยากจะมาดราม่าอะไรในนี้นะครับ แต่....ท่านที่เคยเข้ามาอ่านบทความเรื่องเรือใบ LASER ที่ผมเขียนไปเมื่อเดือน เมษายน ที่ผ่านมาถ้ายังจำกันได้ ที่เขียนและตั้งใจะทำโมเดลเรือใบ LASER นั้นก็เพราะญาติซึ่งมีศักดิ์เป็นพี่ท่านนี้แหละครับ เราเคยคุยกันเรื่องเรือใบขนาดเล็กกันเมื่อหลายปีก่อน พี่เขามาปรึกษากับผมว่า อยากจะต่อเรือใบเล็กๆสักลำเอาไปเล่นในรีสอทร์ของแกที่ จังหวัดชัยภูมิ ซึ่งมีที่ติดกับอ่างเก็บน้ำขนาดย่อมๆ ผมก็แนะนำอะไรไม่ได้มากเพราะเรื่องอย่างนี้ต้องมานั่งคุยกัน และผมก็ได้ส่งเวปนี้ให้แกไปศึกษาดูก่อน จากนั้นเราก็ไม่ได้มีเวลาว่างที่จะคุยหรือติดต่อกันเลย เพราะผมก็ไม่ว่างไป แกก็ไม่ว่างมา ก็กะว่าพอโควิดจางๆลงกะว่าจะกลับบ้านไปต่อเรือพายให้เพื่อนสักลำ หลังจากที่ผลัดมันมาหลายเดือนจนมาเจอโควิดอีกทีนี้ยาวเลย แล้วก็จะติดต่อพี่แกนัดมาคุยกันเรื่องเรือถ้าแกยังสนใจที่จะทำอยู่ แต่แล้วเมื่อสองวันก่อนก็ได้ข่าวจากพี่สาวว่าพี่แกป่วยหนักมาก อาจจะไม่กี่วันนี้ ผมก็พยายามจะติดต่อแกแต่ก็ไม่มีใครรับสาย จนวันนี้ก็ได้รับทราบว่า พี่เขาจากไปแล้วอย่างสงบ.............ครับเรื่องที่แน่นอนที่สุดก็คือ เราต้องจากกันสักวัน ไม่มีใครจะอยู่ด้วยกันตลอดกาลแน่นอน ในอนาคตจะอีกช้านานเท่าไรไม่รู้ ผมก็ต้องไป ท่านทั้งหลายก็ต้องไป ดังนั้น ปัจจุบัน ท่านอยากทำอะไรที่เป็นเรื่องดีๆ ก็ขอให้รีบทำเถอะครับ ไม่ต้องใญ่โต แค่ได้ทำก็ถือว่าสำเร็จไปค่อนแล้วครับ ผมยังดีใจอยู่เรื่องหนึ่งคือ ผมได้ทำเวปนี้ขึ้นมา เผลอแป๊ปเดียว สองปีเข้าไปละ จริงๆมีคนบอกผมให้ทำมาก่อนหน้านี้นานมากแล้วครับ ผมก็ได้แต่อ้างว่า ไม่มีเวลา ไม่มีทุน ไม่รู้จะขายอะไร ฯลฯ สารพัดจะอ้าง ก็ขอให้ท่านที่เข้ามาอ่านบทความตอนนี้คงจะคิดได้บ้างไม่มากก็น้อยนะครับ สำหรับเรื่องดีๆที่อยากทำแต่ยังไม่ได้ทำ ขอให้โชคดีทุกท่านครับ บทความตอนนี้เขียนเกือบเที่ยงคืนของวันที่ 6 มิ.ย. 2563 ครับอาจจะดูแปลกๆไปบ้างก็ขออภัยทุกท่านมา ณ ที่นี้ด้วยครับ...........
       เมื่อวันก่อนได้ข่าวมาจากพี่คนหนึ่งเรื่องระเบียบของกรมเจ้าท่าที่ออกมาเมื่อเดือนที่แล้วมีประมาณนี้ครับ
 




             ทั้งสองภาพนี้เอามาจากเวปไซด์ของกรมเจ้าท่าครับ จากเรื่องนี้ทำให้มีการปรับตัวกันแบบที่เรียกว่า "ขนานใหญ่" กันเลยทีเดียว โดยเฉพาะเจ้าของเรือที่มีเรืออยู่ในเกณฑ์ดังที่ประกาศออกมา แต่โดยปรกติแล้ว เรือทุกลำก็จะมีแบบอยู่แล้วดังที่ผมเคยได้เล่าให้อ่านกัน แต่ก็จะมีเรืออีกจำนวนมาก ที่ไม่มีแบบหรือมีแบบไม่ครบตามที่ทางกรมเจ้าท่ากำหนดไว้ ซึ่งต่อไปนี้ก็จะต้องทำให้มีจนครบให้ได้ไม่อย่างนั้น จะไม่สามารถต่อใบอณุญาติใช้เรือได้อีกต่อไป ก็ต้องแยกกันนะครับ ระหว่าง "ทะเบียนเรือ" กับ "ใบอณุญาติใช้เรือ" เรือหนึ่งลำต้องมีทะเบียนเรือ เหมือนรถยนต์ครับ แต่ที่ต่างกันก็คือ ทะเบียนเรือไม่มีการต่ออายุทุกๆปีเหมือนทะเบียนรถยนต์ครับ แต่การที่จะนำเรือไปใช้งานต้องมี "ใบอณุญาติใช้เรือ" อีกหนึ่งใบ ซึ่งต้องมีการต่ออายุทุกๆปีครับ
             สมัยเมื่อ ยี่สิบกว่าปีที่แล้ว แบบเรือขนาดย่อมๆ ยาวตั้งแต่ 24 เมตรขึ้นไปนี่ ใช้เวลาเขียนกันเป็นเดือนนะครับ ซึ่งนั่นคือหลังจาก เจราจาเรืองรูปร่างหน้าตา การใช้งานและแบบคอนเซป เสร็จแล้วนะครับ ตอนนั้นเขียนกันด้วยมือล้วนๆ แต่ระยะสิบกว่าปีหลังมานี่ก็เปลี่ยนมาใช้ CAD เขียนกันหมดแล้ว ถ้าเขียนแบบทุกระบบของเรือขนาดเท่าเดิม ก็อาจจะแค่เดือนกว่าๆถ้ามีขอ้มูลครบนะครับ เรือที่ใช้งานอยู่หรือต้องการดัดแปลงที่ต้องทำแบบเพิ่มสิ่งแรกที่ต้องทำก็คือ การไปวัดขนาดเรือในปัจจุบันว่าตรงตามแบบที่มีอยู่แล้วหรือไม่ อย่างน้อยๆก็ควรจะมีแบบ GA เหลืออยู่สักใบก็ยังดี แล้วนี่เรือจำนวนไม่น้อยที่ต้องทำแบบเพิ่มเติม จะทำกันยังไงก็ยังนึกไม่ออกเหมือนกัน ถึงแม้แบบที่กรมเจ้าท่าต้องการจะมีจำนวนไม่กี่ระบบ เมื่อเที่ยบกับแบบที่สมบูณร์ของเรือสร้างใหม่ทั้งลำก็ตาม แต่เมื่อมันเป็น กฎหมาย ทุกคนก็ต้องทำตามกฎหมายล่ะครับ.......
        ตามความเข้าใจของผมและจากการพูดคุยกับพี่ๆหลายท่านก็คงเนื่องมาจากความปลอดภัยในการเดินเรือของบ้านเรา เพราะที่ผ่านมา มีอุบัติเหตุทางเรือเกิดขึ้นเป็นระยะ ทั้งเล็กและใหญ่ ทั้งเรือจม เรือโดนกัน เรือชนกัน ฯ เกิดความเสียหายกับชีวิตและทรัพย์สินจำนวนมาก โดยเฉพาะเรื่องภูเก็ตเมื่อปีก่อน สาเหตุก็หลาหลายและส่วนหนึ่งก็เกิดจากสภาพของเรือ ที่นำไปใช้อย่างไม่เหมาะสมกับสภาพอากาศหรืองานนั้นๆฯ ครับก็ต้องพัฒนากันต่อไปจนกว่าจะปิดจุดอ่อนได้ทั้งหมด ซึ่งผมก็มองว่าเป็นเรื่องที่ดีครับ อะไรที่มันไม่ถูกก็ทำให้มันถูกซะจะได้ทำมาหากินได้อย่างสบายใจ จะว่าไปก็เหมือนรถยนต์หรือมอเตอไซด์นั่นแหละครับ ต่อ พรบ หรือยัง ทะเบียนขาดป่าว ถ้ารถเก่าก็ตรวจสภาพด้วย ท่อดังไหม ดัดแปลงรถ เปลี่ยนเครื่องยนต์ เปลี่ยนสีรถ ลงเล่มหรือยังฯ ประมาณนั้นครับ
.......................................................................................... 
        สวัสดีครับ วันนี้ 21 พฤษภาคม 2563 มาถึงวันนี้ ตัวเลขของคนติดเชื้อและผู้เสียชีวิตจาก โควิด 19 ลดลงไปเยอะ บางวันก็ไม่มีเลย ก็เป็นเรื่องที่ดีครับ แต่ก็ยังปล่อยวางหรือประมาทไม่ได้ ยังต้องมีวินัยสำหรับการระวังตัวอย่างเคร่งครัดต่อไป แต่ที่กำลังเป็นปัญหาตามมาก็คือ เศษฐกิจ หลายส่วนกำลังแย่ลง แต่ก็ต้องผ่านมันไปให้ได้ครับ
          วันนี้ก็จะมีเรื่องมาเล่าครับ คือ เรื่องมันมีเยอะซะจนไม่รู้จะเอาอะไรมาเล่าให้กันฟัง ก็พอดีตอนนี้กำลังปรับปรุงห้องทำงาน สั่งไม้จากใน เนต มาต่อโต๊ะเสร็จไปตัวนึงละครับ ต่อไปก็จะต้องทำชั้นวางของ ซึ่งมีมากเหลือเกิน เกะกะไปหมด รกมาก ทำอะไรไม่สะดวกเลยครับ หันไปทางไหนก็ติดโน่น นี่ นั่น เตะมั่ง หน้าแข้งมั่ง หัวเข่ามั่งปูดไปหมด ก็เลยนึกขึ้นได้ว่า เอาเรื่อง สถานที่ทำงานส่วนตัวมาเล่าให้ฟัง ให้อ่านกันดีกว่าครับ
         เคยไหมครับเวลาที่คิดจะทำอะไรขึ้นมาซักอย่าง เช่น อ่านหนังสือ ดูทีวี ทำการบ้าน เอางานกลับมาทำที่บ้าน ฯลฯ สิ่งแรกที่คิดเลยคือ จะนั่งทำตรงไหนดี???? บ้านก็มีที่แค่นี้ บางคนอยู่คอนโดฯ หรือ ห้องเช่า ก็เป็นกล่องสี่เหลี่ยมเล็กๆ ไหนจะที่นอน ตู้เสื้อผ้า ฯ นั่นล่ะครับปัญหาอันแรก และสำคัญซะด้วย ยิ่งถ้าที่บ้านไม่ได้อยู่คนเดียว มีเมีย มีลูก หรือ ฯลฯ ยิ่งไปกันใหญ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง งานอดิเรกเช่นการประกอบโมเดลทั้งหลาย
         โมเดลประเภทที่ซื้อเป็นกล่องๆมาประกอบเองก็ยังพอหาที่หามุมเล็กๆ ทำได้ แต่พอเสร็จงานก็จะเจอปัญหาอีกอย่างคือ จะเอาไปตั้งไว้ตรงไหนให้รอดพ้นมือมาร....5555555
         พื้นที่ทำเป็นสิ่งจำเป็นอย่างมาก ในการต่อเรือจริง ในอู่ต่อเรือ เอาใน youtube ที่อู่ต่อเรือในต่างประเทศก่อนละกัน(ประเทศที่ไฮเทคหน่อยนะครับ ในยุโรป หรือ อเมริกา อ้อ ญี่ปุ่นกับเกาหลีใต้ก็ด้วย) จะเห็นได้จากในวีดีโอว่า อู่ต่อเรือของประเทศเหล่านี้มัน "สะอาด" มากๆ มองหาเศษเหล็ก เศษขยะ ไม่มีเลยจริงๆ นั่งดูมันมาหลายปีละ คนงานและช่างแผนกต่างๆก็แต่งตัวเรียบร้อย มีอุปกรณ์เซฟตี้ครบ แต่พอหันกลับมามองบ้านเราก็ได้แต่ถอนใจ แล้วก็ ลุยกันต่อไปตามดวง หลบได้ ปีนได้ ข้ามได้ก็ทำกันไป ที่พื้นนี่ยังกะสนามรบ เป็นหลุมเป็นร่อง เศษเหล็ก ทั้งเล็ก ทั้งใหญ่ มีแบบที่มองเห็นและมองไม่เห็น แต่พอเดินไปเหยีบมันก็เด้งขึ้นมาเหมือนกับระเบิด ก็มีครับ 55555 ก็ว่ากันไป อู่บ้านเราที่สะอาดเรียบร้อยก็มีนะครับ ตามอู่ใหญ่ๆที่มี ISO...กำกับไว้ ก็ดูดีเชียว
         ทั้งหมดมันก็ขึ้นอยู่กับ "คน" นั่นล่ะครับ ถ้ามีความรับผิดชอบมากพอ ไม่ต้องถึงกับเป็นคนเจ้าระเบียบอะไรมากนัก ก็จะทำให้สถานที่ทำงาน ดูดี สะอาด และปลอดภัยได้ เก็บวัสดุ เครื่องมือไว้เป็นที่เป็นทาง หาทางระบายอากาศภายในห้องให้ถ่ายเทได้ แต่ก็ต้องเก็บเสียงได้พอสมควร เพราะงานต่อเรือไม่ใช่งานที่มานั่งทำกันเงียบๆได้นะครับ ต้องตัด ต้องเจีย ต้องทุบ พ่นทราย พ่นสี ฯ สารพัดวิธีที่จะทำให้เกิดเสียงดังและกลิ่นอันไม่พึงประสงค์เผื่อแผ่ไปให้เพื่อนบ้านใกล้เคียงได้ลิ้มลองโดยไม่ได้ตั้งใจ......
          บ้านใครอยู่ใกล้อู่ต่อเรือคงเข้าใจความรู้สึกพวกนี้ดีนะครับ บางวันทิศทางลมเปลี่ยน เสื้อผ้าที่ตากไว้ รถยนต์ หรือแม้แต่ตัวบ้านและหลังคา อาจจะเปลี่ยนสีได้โดยไม่รู้ตัว 55555
         ในการทำหรือประกอบโมเดลก็เช่นกัน มีสารเคมีที่มีกลิ่นรุนแรงเข้ามาเกี่ยวข้องอยู่หลายตัวเช่น ทินเนอ สี กาวซีเมนต์ เรซิ่น ฯ ต้องระวังและควบคุมให้ดีทั้งเวลาทำงาน และเก็บรักษาให้พ้นมือคนอื่นหลังจากเสร็จงานไปแล้ว ไม่งั้นอาจจะมีโศกนาฎกรรมเกิดขึ้นได้ ทั้งไฟไหม้ ทั้งหยิบผิด เอาไปกิน หรือเอาไปหยอดตา ก็เคยมีมาแล้ว ผมขอแนะนำอย่างหนึ่งเรื่องสารเคมี เวลาจะใช้ อย่าแบ่งใสขวดพวกเครื่องดื่มชูกำลังทั้งหลายเด็ดขาดนะครับ เช่น ทินเนอ จากปี๊ป ก็ถ่ายลงภาชนะที่จะผสมสีไปเลยแล้วค่อยตวงออกมา ใส่ขวด "สี" หรือ "กระป๋องสี" โดยเฉพาะ มันจะทำให้เห็นความแตกต่างอย่างชัดเจนว่า ขวดนี้ กระป๋องนี้ เป็น สี หรือ ทินเนอ นะ มีหลายรายละครับที่กระดก ทินเนอเข้าคอเพราะนึกว่าเป็น M150 ....อันนี้ไม่ขำนะครับ กาวตราช้าง กาวร้อนต่างๆ อย่าเอาไปแช่ในตู้เย็นเด็ดขาด แม้ว่ามันจะทำให้ยืดอายุของกาวที่เหลือให้ใช้ได้นานขึ้นก็ตาม แต่มันไม่คุ้มกับความผิดพลาดที่จะตามมาในอนาคตแน่นอนครับ
 

        จากสองภาพด้านบน คือขวดบรรจุสารเคมี และเครื่องดื่ม ที่มีความแตกต่างกันอย่างชัดเจน แม้ว่าจะนำมาวางอยู่บนโต๊ะตัวเดียวกันครับ แต่ถ้าของในภาพบนสุด ไปอยู่ในตู้เย็น คุณก็คงนึกภาพไม่ออกแน่ๆ เวลามีคนอื่นหยิบไปใช้โดยเข้าใจว่าเป็นอย่างอื่น......แล้ว ไอ้ขวดของ TAMIYA  กลิ่นมันสุดโหดมากนะขอบอก หลายท่านคงทราบดี ขวดสีน้ำตาล เป็นน้ำยาประสานหรือกาวที่ใช้ติดแผ่น อะคิลิค ตัวนี้ ไม่มีกลิ่นนะครับหรืออาจจะมีแต่ไม่แรงเท่าขวดแรก มีขายทั้งขวดเล็กและขวดใหญ่ ขวดเล็กนี่มีฉลากชัดเจนแต่ตัวหนังสือก็เล็กนิดเดียว ขวดใหญ่ก็ 300 ml มั้งครับเวลาใช้บางท่านก็จะแบ่งมาใส่ขวดเล็ก ที่ใกล้มือและมีมากมายคือขวด M150 หรืออะไรที่คล้ายๆกัน ซึ่งไม่ควรจะทำเป็นอย่างยิ่งครับ กาวร้อนเองก็มีไอระเหยเป็นควันสีขาวๆ เวลาใช้งาน กลิ่นก็แสบจมูกมากๆเหมือนกัน ดังนั้นในการใช้สารเคมีพวกนี้ ต้องป้องกันตัวเองด้วยการใส่หน้ากากปิดปาก จมูก ให้มิดชิดนะครับ
        ในการต่อเรือทั่วๆไปส่วนมาก อู่ต่อเรือจะคิดราคาเป็น บาท/กิโลกรัม ในเบิ้องต้นจะประมาณราคาจากแบบคอนเซป หรือ GA(GENERAL ARRANGEMENT) ถ้ามีนะครับ แต่ถ้าไม่มีแบบอะไรเลย เดินเข้าไปถามอู่ต่อเรือว่า อยากได้เรือ ยาวเท่านั้น กว้างเท่านี้ ลึกเท่าโน้น ฯ จะเอาเรือไปใช้งานโน่น นี่ นั่น ก็ว่าไป ถ้าจริงจัง อู่เขาก็บอกได้แค่การประมาณการณ์เท่านั้นครับ แต่ถ้าเป็นเรือที่อู่เคยต่อมาหรือมีขนาดและการใช้งานใกล้เคียงกันเขาก็จะบอกได้ชัดเจนขึ้นมาหน่อย แต่สุดท้าย ถ้าจะจ้างอู่ต่อเรือจริงๆ ก็ต้องมีแบบไปให้เขาพอสมควร อู่จึงจะประเมินราคาได้ใกล้เคียงที่สุด และสุดท้ายในราคาที่ประเมินหรือเสนอให้ลูกค้าได้ตัดสินใจนั้น ก็จะรวมพวก ปัจจัยพื้นฐานของการต่อเรือ ซึ่งเป็นวัสดุสิ้นเปลืองเข้าไปด้วย เข่น วัสดุที่ใช้ทำฐานรองรับการต่อเรือทั้งลำเรือ ค่าไฟฟ้า ค่าแรง ฯ และที่ขาดไม่ได้เลยคือ ค่าวัสดุที่ใช้ต่อเรือลำนั้นๆ ทั้งหมดก็จะออกมาเป็น จำนวนเงิน/กิโลกรัม ของน้ำหนักเรือทั้งหมด ก็คล้ายๆกับการสร้างบ้านครับ ราคากี่บาท/ตารางเมตร และถามว่า เอาเฉพาะ วัสดุที่มารองเป็นฐานในการต่อเรือทั้งลำนั้นมันราคาเท่าไร ก็ขอตอบว่า มากพอสมควร เพราะสุดท้ายแล้วมันต้องรับน้ำหนักเรือทั้งลำ ถ้าลำเล็กๆก็ไม่เท่าไรครับ แต่ถ้าลำใหญ่ๆ หนักเป็น 10-100 ตัน หรือมากกว่านั้น ก็ มหาศาลเป็น ล้านบาทหรือหลายล้านบาทเหมือนกันครับ
        ทีนี่้หันกลับมาดูโมเดลเรือของเรากัน ถ้ามันไม่ใหญ่มาก ยาวแค่ 20-30 ซ.ม. ก็ใช้พิ้นที่บนโต๊ะเล็กๆตัวนึงและกล่องใส่เครื่องมือขนาดไม่ใหญ่เท่าไร แต่ถ้าโมเดลเรือของเรามีขนาดใหญขึ้น อันนี้ก็ปัญหามาล่ะครับ โต๊ะก็ต้องตัวใหญ่ขึ้นหรือใครจะนั่งทำกับพื้นก็ได้นะครับ ไม่ผิด เครื่องมือและว้สดุที่ใช้ก็จะมากขึ้นตามมา และที่แน่ๆ มลพิษทาง เสียงและกลิ่นก็จะตามมาด้วยเช่นกัน และอีกเรื่องที่สำคัญคือ "เงิน" ก็จะต้องใช้มากขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ครับ บางท่านที่เริ่มทำโมเดลเรือใหม่ๆก็คงจะเป็นกัน คือ เริ่มด้วยการซื้อวัสดุ ในการประกอบโมเดลมาละ อ้าว แล้วจะทำยังไง ต้องมีเครื่องมือ โห คีมก็แพง มีดดีๆก็หลายร้อย กาวร้อนอีก เขียนแบบอีก ถ่ายเอกสารอีก ฯลฯ เสร็จเป็นลำเรือแล้ว อ้าวไม่เรียบ ไม่เนียน ขัดกันมือพองอีก กระดาษทรายก็มีตั้งหลายเบอร์ เอาไงดีฟะ ฯลฯ.......อย่าไปท้อหรือเครียดครับ ไม่พอ ไม่พร้อม ก็หยุดก่อนได้ ไม่มีใครมาว่าเราครับ อย่าไปฝืนเดี๋ยวจะพาลเลิกและทิ้งมันไปซะดื้อๆ...เสียดายแทนครับ

    
    จากภาพด้านบน เป็นเครื่องมือที่ใช้สร้างโมเดลเรือ ซ่อมบ้าน สร้างโน่น นี่ นั่น ฯลฯ เท่าที่จะนึกออก หรือยากจะทำครับ กว่าจะมีมารกบ้านได้ขนาดนี้ ไม่ได้ซื้อมาทีเดียวนะครับ บางชิ้นอยู่กับผมมาเกินสิบปีแล้ว ไขควงกับประแจปากตายนี่ซื้อบ่อยมากๆ เบอร์ 10 ,14 เดี๋ยวหายมั่ง จะใช้ ก็หาไม่เจอมั่ง ไขควงก็เหมือนกัน ทั้งชุดเล็ก ชุดใหญ่ นี่ก็ไม่รู้ไปอยู่กล่องไหนอีกแล้ว คงต้องไปซื้อใหม่อีก ทั้งหมดที่เกิดขึ้นเพราะ ผมเก็บไม่ดีเอง เก็บไม่เป็นที่ อาจจะเพราะขนาดของ พื้นที่ส่วนตัวมีน้อยมั้งครับ ตอนนี้กำลังจะจัดใหม่ ก็ไม่รู้ว่าจะอยู่ได้กี่วัน 555555.....โต๊ะตัวที่เห็นในภาพนั่นต่อเองครับ สั่งไม้จาก SHOPPEE เป็นไม้ระแนง 20x42x1800 mm. สี่ท่อนเป็นไม้สน แล้วก็ไม้อัดจากอิตาลี(เห็นในเวปเขาว่างั้น) 600x1200x4 mm. สี่แผ่น แต่มาจริงหนาไม่ถึง 3 mm. ด้วยซ้ำ แต่ก็ใช้ได้ครับ ทั้งหมดก็เกือบพัน รวมค่าส่งด้วยก็ 1041 บาท ห้าวันก็ได้ไม้ครับ ประมาณนั้นครับ ได้โต๊ะมาตัวขนาด 600x1200x75 mm. เหลือไม้อัดสองแผ่น ไม้ระแนง อีกเกือบสองท่อน เอาไว้ทำโมเดลเรือลำโตๆได้ลำนึงครับ อ้อ แมวไม่ได้ซื้อครับ.......
        ขอแทรกตรงนี้อีกทีครับ วันนี้ 28 พ.ค. 2563 ได้ออกไปนอกบ้านอีกครั้งหลังจากออกไปครั้งที่แล้วเกือบสองอาทิตย์ ก็ด้วยงานเร่งด่วน ไปแก้ไขปัญหากับเรือตักดิน ตักหิน ที่ศรีราชา หรือเรียกอีกอย่างว่า โป๊ะใส่รถแมคโครตักดินขนาดใหญ่กว่ารถแมคโครทั่วๆหน่อยนึงครับ ไว้วันหลังจะมาเล่ารายละเอียดพร้อมรูปถ่ายก็แล้วกันครับ เพราะมันค่อนข้างเยอะมากๆ
.....................................................................................................
       วันนี้ 3 มิ.ย. 2563 ผ่านเดือน พ.ค. มาแล้วสามวัน สถานะการณ์การระบาดของ โควิด19 ในบ้านเราก็ดูเหมือนจะถูกควบคุมได้อย่างดี ด้วยความสามารถของหลายๆฝ่าย ได้ร่วมมือกันอย่างไม่รู้จักความเหน็ดเหนื่อย
จนในที่สุด ดูเหมือนตอนนี้ผู้ที่ติดเชื้อรายใหม่ๆ มาจากคนที่กลับมาจากต่างประเทศและโดนกักตัว ส่วนผู้ติดเชื้อก็ได้รับการรักษาจนหายดีและส่งกลับบ้านได้เกือบหมด ครับทั้งหมดกำลังจะผ่านไปด้วยดี ก็ขอให้ดีอย่างนี้ตลอดไป ส่วนในต่างประเทศก็มีเรื่องวุ่นวายหลายอย่าง ก็เป็นเรื่องของเขาละกันครับ
         หลายวันมานี้ผมได้ปรับปรุงห้องทำงาน ด้วยการสร้างชั้นจากเหล็กกล่อง ขนาด 1"x1"x1.5 mm. และ 1"x2"x1.5 mm. เพื่อใช้วางของและเครื่องมืออันรกห้องอยู่ตอนนี้ ก็ไปได้ดีครับ แต่ยังไม่เรียบร้อยเพราะทุนหมด....ยังขาดชั้นและโต๊ะอีกหลายอย่างที่ยังไม่ได้ทำ ผมทำโดยใช้การเชื่อมเหล็ก ด้วยตู้เชื่อมที่ซื้อมาตั้งเกือบสิบปีที่แล้ว เป็นตู้เชื่อมอินเวิทเตอร์ จำได้ว่าตอนนั้นซื้อมาในราคา 5000 บาท โดยประมาณ เป็นตู้เชื่อมแบบ MMA หรือใช้ลวดเชื่อมแบบก้านธูปนั่นแหละครับ ซศื้อมาเพื่อทำ ฐานพังงาเรือ มีคนมาจ้างทำครับ เขาบอกว่าจะเอาไปบูชาเสด็จเตี่ย ผมงี้หาข้อมูลให้ควัก ในเนตก็มีแต่รูป ไม่มีขนาด แต่ตัวพังงาผมก็หาเอาในเนตครับ ไปได้ที่แม่กลอง เป็นพังงาไม้อย่างดี จำไม่ได้แล้วครับว่าเป็นไม้อะไร คนขายเขาทำขายจนเลือมไปแล้ว พอผมติดต่อไป เขาก็ให้ไปดูของที่บ้าน ก็ได้พังงาเรือมาตามที่ต้องการ หลายตังค์อยู่เหมือนกันครับ เกือบๆหมื่นเห็นจะได้ จากนั้นผมก็ไปที่ป้อมพระจุล ปากน้ำ เพื่อไปวัดขนาดแท่นพังงาของเรือรบหลวงแม่กลอง...ในห้องสะพานเดินเรือ พิมพ์มาถึงตรงนี้ ผมก็พึ่งจะนึกออกมันเป็นไปได้ยังไงกันครับ ตัวพังงา มาจาก แม่กลอง ขนาดของตัวแท่นมาจากเรือรบหลวงแม่กลอง........ขนลุก...........โครงสร้างของแท่นทำจากเหล็กฉาก 2"x2"x1.5 mm. ขนาดกว้าง ยาว สูง ผมจำไม่ได้แล้วครับ ทั้งสี่ด้านของแท่นทำด้วยไม้ประดู่หนาเกือบสองนิ้ว ผมไปซื้อที่บางโพ ราคานี่แผ่ละหลายพันครับ สี่แผ่นน่าจะเกินหมื่น เพลาของพังงาเป็นเหล็กเพลาแสตนเลส 2" ไปจ้างโรงกลึงเตเปอร์ เพื่อสวมในรูของพังงาและกลึงน๊อตยึด ใส่ลูกปืนแบริ่งสองชุดนี่ก็น่าจะเกินหมื่นละครับ ฯ นั่นคือที่มาของตู้เชื่อมตัวนี้ครับ งานก็เสร็จแบบรีบๆ เพราะเจ้าของรีบมาเอา เลยยังไม่ได้ เกลา ให้เรียบร้อย เสียดายเหมือนกันครับ เหมือนทำไม่เสร็จยังไม่รู้  ก็แค่มาเล่าสู่กันฟังครับ...............
......................................................................................................
       
.....................................................................................................
        ดูเหมือนผมจะไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาเรื่องพื้นที่ทำงานเลยนะครับ เอาแต่พล่ามอะไรก็ไม่รู้ ...แฮ่..ก็ไม่รู้จะช่วยยังไงครับ บ้านใครบ้านมัน ปัญหาไม่เหมือนกันครับ ทางออกที่ดีที่สุดคือ ทำใจให้ได้ครับ วันนี้ยังแก้ปัญหาไม่ได้ วันต่อไปก็อาจจะมีทางก็ได้ อย่าไปเครียดกับมันครับ หาอย่างอื่นทำไปก่อน อ่านหนังสือ เล่นโทรศัพท์ แต่งนิยาย ฯลฯ เยอะแยะไปหมดโดยใช้เงินน้อยมากๆ หรืออย่างน้อยที่สุด หาอะไรทำไม่ได้ ก็นั่งเล่น นอนเล่นไปวันๆก็ได้ครับ เดี๋ยวก็คิดออกเอง ออกจะเป็นแนวเบื่อโลก หรือขี้เกียจอยู่มั่งก็อย่าไปสนใจใครเลยครับ ตราบใดที่ไม่ทำความเดือดร้อนให้ใคร อาจจะมีคนมาว่าหรือพูดให้น้อยใจก็เฉยๆเสียดีกว่าครับ เรารู้ตัวเองดีอยู่ว่า เราทำอะไรได้หรือไม่ได้ ถ้าเราพอใจในสภาพของเรา ปัญหามันก็จะน้อยลง แต่......ถ้าเราไม่พอใจในภาพของเรา ก็ต้องคิด และทำเอาตามความรู้ความสามารถที่เรามี ถ้าความรู้ความสามารถไม่มีแต่อยากทำ ก็ต้องดิ้นรนขวนขวายหามันมาให้ได้ ก็แค่นั้นเองครับ ไม่มีอะไรซับซ้อนเลย อย่าคิดให้มันยาก คิดง่ายๆไว้ก่อน เมื่อเข้าใจแล้วก็ค่อยๆเพิ่มความยากเข้าไป ถ้ายังทำไม่ได้ก็ย้อนกลับมาคิดง่ายๆ ทำซ้ำไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็จะชินไปเอง ...ว่าแล้วก็ขอแนะนำสักเพลงนะครับ โซโล่กีต้าร์ไฟฟ้า.......

      5555555 ไม่เกี่ยวกันเลยใช่ไหมครับ นี่ล่ะครับ ไม่ต้องไปยึดติดกับอะไร ชอบก็ฟัง ไม่ชอบก็ผ่านมันไป มีแค่นั้นเองครับ
         ในช่วงที่ยังอยู่ในสภาวะ พรก ฉุกเฉิน นี้ ก็ไม่มีอะไรดีไปกว่าทำตัวนิ่งๆเข้าไว้ครับ ค่อยคิดหาวิธีทำมาหากินกันไป คงอีกไม่นานก็จะกลับเข้าสู่สภาวะปรกติแล้ว อดทนกันอีกหน่อย ที่สำคัญ ต้องอยู่ให้ได้ครับ ตอนนี้ทุกคนโดนเรื่องเดียวกันเหมือนกันทั้งประเทศ บางท่านที่พอมีทุนอยู่บ้าง ก็จะสบายใจมากหน่อยแต่ก็ประมาทไม่ได้ บางท่านอาจจะได้จากรัฐฯ ห้าพันบาท ก็พอจะยื้อ ออกไปได้อีกหลายวัน ก็ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านผ่านไปด้วยดีครับ แล้วผมจะมาพิมพ์ให้อ่านกันเป็นระยะไป ขอให้ทุกท่านโชคดีครับ
                                                                          

MEMBER

STATISTICS

หน้าที่เข้าชม92,886 ครั้ง
ผู้ชมทั้งหมด75,707 ครั้ง
เปิดร้าน24 พ.ค. 2561
ร้านค้าอัพเดท5 ก.ย. 2568

CONTACT US

0879262908
ตะกร้า
( 0 )
▲
▼
รายการสั่งซื้อของฉัน
เข้าสู่ระบบด้วย
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก

ยังไม่มีบัญชีเทพ สร้างบัญชีใหม่ ไม่มีค่าใช้จ่าย
สมัครสมาชิก (ฟรี)
รายการสั่งซื้อของฉัน
ข้อมูลร้านค้านี้
ร้านVIN MODEL
VIN MODEL
จำหน่าย เรือโมเดล,สอน ออกแบบ เขียนแบบเรือโมเดล กรุงเทพมหานคร โทรศัพท์ 0879262908
เบอร์โทร : 0879262908
อีเมล : r_pinsuwan@hotmail.com
ส่งข้อความติดต่อร้าน
เกี่ยวกับร้านค้านี้
ค้นหาสินค้าในร้านนี้
หรือค้นหาอย่างละเอียด
ค้นหาสินค้า
สินค้าที่ดูล่าสุด

{{pdata.name}}
ดูสินค้าทั้งหมดในร้าน
สินค้าที่ดูล่าสุด
บันทึกเป็นร้านโปรด
Join เป็นสมาชิกร้าน
แชร์หน้านี้
แชร์หน้านี้
↑
TOP เลื่อนขึ้นบนสุด
พูดคุย-สอบถาม