JOY OF LIFE 2

               26 พฤษภาคม 2567 6:08 น. อรุณสวัสดิครับทุกท่าน วันนี้ตื่นเช้า ตั้งแต่ตีสามกว่าๆ เพราะนอนเร็วมาก ตั้งแต่ยังไม่สองทุ่ม เวลานอนเปลี่ยนอีกแล้วครับ ตามประสาคนแก่ที่ไม่มีอะไรทำ หายไปครึ่งเดือนครับ
               ว่างจัดก็เลยดูแต่ยูทูป หลากหลายเรื่องราว ในรอบครึ่งเดือนที่ผ่านมา ในโลกเรามีเรื่องราวเกิดขึ้นนมากมายเหลือที่จะจดจำได้ แตต่เรื่องหนึ่งที่ทุกคนหนีไม่พ้นก็คือ ความตายครับ ไม่เลือกเพศ อายุ ฐานะ ฯลฯ ทุกคนต้องตายไม่มียกเว้น ทำไมเอาเรื่องตายมาแต่เช้าเลย เพื่อเตือนตัวเองครับ ว่าเราจะไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เกิดขึ้นได้ตลอดเวลา ประธานาธิปบดีก็ตาย เด็กนักเรียนก็ตาย เสี่ยก็ไม่รอด ทั้งๆที่อายุยังน้อยก็มี สงครามใหญ่ๆตอนนี้เท่าที่เห็นก็มีอยู่สามแห่ง คือ สงครามในยูเครน ต่างฝ่ายก็ขนอาวุธนานาชนิดเข้าประหารกัน จากข่าวในหลายๆคลิปบอกว่า ทหารรัสเซียหายไปเกินห้าแสนนายแล้ว คนหนุ่มสาวในวัยพัฒนาประเทศอยู่ดีไม่ว่าดีหายไปเกินครึ่งล้าน ถ้ารวมทหารและพลเรือนของยูเครนเข้าไปด้วยดีไม่ดีอาจจะเกินหนึ่งล้านคนเข้าไปแล้ว คิดโดยรวทั้งสองประเทศตอนนี้เสียหายยับเยินทั้งคู่และยังไม่มีทีท่าว่าจะจบลงเมื่อไหร่ สุสานของทั้งสองประเทศจะใหญ่โตมโหฬารขนาดไหน คิดแล้วก็เศร้าและอนาถใจมากจริงๆครับ
           สงครามแห่งที่สองก็ไม่ไกลบ้านเราเลยนั่นคือ สงครามกลางเมืองในพม่า ไม่มีตัวเลขออกมาว่าแต่ละฝ่ายหายไปเท่าไหร่ ถ้าจะให้เดา รวมๆกันก็น่าจะหลายหมื่นคนแน่ๆครับที่ไม่ได้กลับบ้านไปหาครอบครัว แล้วก็ไม่รู้จะจบเมื่อไหร จบยังไงเหมือนกัน พม่าในอนาคตอันไม่ไกลจากนี้อาจจะไม่เหมือนพม่าเมื่อหลายปีก่อนก็เป็นได้ครับ
           สงครามแห่งที่สามล่าสุดก็คือ อิสลาเอลกับกลุ่มต่อสู้ต่างๆของปาเลสไตล์ นี่ก็หายไปหลายหมื่นคนแล้ว อิสลาเอลอาจจะหายไปน้อยกว่า แต่ไม่ถือว่าเป็นชัยชนะสำหรับผู้ที่จากไปแน่ๆ ไปแล้ว ตายแล้ว ก็จบลงตรงนั้น โลกของคนๆนั้นก็แตกสลายตามไปด้วยเท่านั้นเอง ส่วนโลกปัจจุบันก็เป็นโลกสำหรับผู้ที่ยังรอดชีวิตอยู่ ก็ต้องต่อสู้ดิ้นรนกันต่อไปครับ
                ครับ มันก็แค่ความตายเท่านั้น เป็นการสิ้นสุดเพื่อที่จะไปเริ่มต้นใหม่เท่านั้นเอง ผมและอีกหลายๆท่านอยู่จนมีอายุมาได้ถึงตอนนี้ก็เรียกได้ว่าไม่ได้จับฉลากได้แน่ๆครับ ต่างคนต่างก็ใช้ชีวิตที่แตกต่างกันไปตามฐานะของแต่ละคน ผ่านเรื่องราวมามากมายทุกคนครับ ไม่มีใครไร้ค่าไร้ราคาเลยแม้แต่คนเดียว ถ้าเราได้มีโอกาสหรือเปิดใจรับรู้เรื่องราวของเขาเหล่านั้น ดราม่าแต่เช้าเลย 5555
               หายไปทานข้าวมาแปปนึง วันนี้สงสัยจะยาวครับ ทนๆอ่านกันนะครับ เมื่อสัปดาห์ที่แล้วมีข่าวเรือยอชน์หรูหราลำหนึ่ง จอดทิ้งสมออยู่ที่ภูเก็ต เกิดเพลิงไหม้ จากข่าวที่เห็น สภาพเรือด้านบนหรือเก๋งเรือทั้งหมด ไม่น่าจะเหลือ รวมทั้งข้าวของภายในก็คงวอดไปด้วย เรียกได้ว่าเหลือแต่ตัวเรือเปล่าๆลอยน้ำอยู่แค่นั้น และตัวเรือก็คงได้รับผลกระทบไปพอสมควร ถ้าตัวเรือเป็นไฟเบอร์กลาสหรือ อลูมิเนียม สาเหตุไม่มีใครรู้ก็ต้องสืบสวนกันไปครับ แต่หลังจากนี้ก็แน่นอนว่า บริษัทประกันภัยเหงื่อตกแน่ๆ เพราะเรือลำขนาดนี้ ไม่มีประกันภัยก็เป็นไปไม่ได้แน่นอน และสิ่งที่บริษัทประกันฯจะทำเป็นอย่างแรกๆเลยก็คือ เอาเอกสารของคนประจำเรือทุกคน เอาแบบเรือ เอารายการวัสดุที่ใช้ต่อเรือรวมทั้งสิ่งของเครื่องใช้ต่างๆที่อยู่บนเรือขณะเกิดเหตุมาดูด้วย ถ้ารายการไหนไม่ได้คุณภาพหรือไม่มีใบรับรองละก็ ความซวยทั้งหมดก็จะไปตกอยู่กับเจ้าของเรือครับ ซ่อมเองหรือถึงขนาด้องตัดเรือทิ้งเลยทีเดียวถ้ามันเสียมาก แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับการตรวจเรือครั้งล่าสุดด้วยว่าใครเป็นคยเซ็นให้ผ่านในทุกเรื่องที่กล่าวไปข้างต้น ถ้าเรือเข้า คลาส คลาสก็ซวยเพราะประกันฯเชื่อคลาสครับ แต่ถ้าเจอต้นเหตุแล้วมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเรื่องที่ว่ามา ประกันฯก็ต้องจ่าย 
        วัสดุที่ใช้ต่อเรือมันไม่ใช่วัสดุเทพนะครับ เมื่อถึงจุดหนึ่งมันก็ฉีกขาดได้ เช่นตัวเรือแล่นไปชนท่อนซุงที่มองไม่เห็นงี้ หรือลุยคลื่นขนาดใหญ่มากๆ ก็ไม่ไหวเหมือนกัน ส่วนวัสดุตกแต่งต่างๆเช่น ผ้าม่าน โต๊ะ เก้าอี้ ฯลฯ พวกนี้วัสดุที่ใช้ทำก็จะกันไฟลามได้ในระดับหนึ่งเท่านั้น วัสดุปุผนังกันเสียงนี่ก็สำคัญ ของดีๆนี่เอาไฟลนก็ไม่ติดไฟนะครับ ฝ้าเพดาน และอีกมากมายที่อยู่บนเรือ จะมีคุณสมบัติที่ ทนไฟได้ประมาณหนึ่งตามสเปคที่กำกับไว้ เช่น ทนความร้อนที่กี่องศาซีเป็นเวลากี่นาที เป็นต้น
         ก็ต้องสืบสวนกันต่อไปว่าหวยจะไปออกที่ใคร ก็คงใช้เวลาพอสมควร ดีตรงที่ว่า ไม่มีผู้เสียชีวิต ไม่งั้นคดีอาจจะพลิกไปได้หลายเรื่องเลยทีเดียวครับ แต่สำหรับเจ้าของเรือระดับนี้ ขนหน้าแข้งเขาคงร่วงไม่กี่เส้นหรอกครับ
         เรื่องต่อไป ฮ่าๆ สะสมไว้นานเลยมาปล่อยทีเดียวครับ

               รอมานานหลายปีครับ สุดท้ายก็มาตามนัด JOY OF LIFE ภาคแรกน่าจะออกอากาศปี 2019 มั้งครับ ห้าปีมาแล้ว และผมก็เคยทำบทความเฉี่ยวไปเฉี่ยวมาก็หลายครั้ง แล้วก็เอากลอนหรือคำคม ที่แปลเป็นภาษาไทย มาลงไว้ก็หลายหน
              เรื่องนี้ทำมาจากนิยายขายดีในประเทศจีนและแปลเป็นไทยก็ได้ยอดขายไม่ธรรมดาเหมือนกัน แต่ผมไม่ได้ซื้อมาอ่านหรอกครับ งบไม่ถึง ก็หลายเงินอยู่ มีตั้งหลายเล่ม อาศัยฟังนิยายเสียงในยูทูปเอาก็พอได้อยู่ครับ แต่คงไม่ได้อรรถรสเท่ากับการอ่านเองแน่นอน
               ผมเริ่มฟังเฉพาะภาคสอเท่านั้นครับเพราะถ้าฟังภาคแรกด้วยนี่เดี๋ยวมันไปตีกับซีรี่ย์ที่เคยดูในหัว หมดสนุกเปล่าๆ จากที่ใช้เวลาฟังภาคที่สองประมาณ สิบห้าชั่วโมงกว่าๆนี่ มันเป็นนิยายที่โหดเลือดสาดพอดูเลยทีเดียว ฆ่าศัตรุภายในดาบเดียวที่มองไม่เห็น หรือปรามาจารย์ถ้าคิดจะสังหารใครแค่เดินผ่าน มันผู้นั้นก็เหมือนโดนดาบที่มองไม่เห็นฟันแหลกเป็นชิ้นๆแล้ว
            แต่พอมาเป็นซีรี่ย์ก็ ซ๊อฟ ลงไปเยอะครับกับฉากการฆ่าที่โหดเหี้ยม เสน่ห์ของเรื่องก็เห็นจะเป็นความฉลาดของพระเอกและมีผู้คอยให้ความช่วยเหลือมากมายและแน่นอนว่าศัตรูก็มีมากเช่นกัน
             เนื้อเรื่องโดยรวมก็หนีไม่พ้นการแย่งชิงอำนาจในวังหลวงนั่นแหละครับ มันสะท้อนสันดานมนุษย์ออกมาได้อย่างค่อนข้างชัดเจนในทุกระดับชนชั้น ตั้งแต่ ฮ่องเต้ ยันชาวบ้านตาดำๆ การค้าทาสในสมัยโบราณ ชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนในราชวงศ์ที่ดูเหมือนจะสบายอยู่เหนือชาวบ้านธรรมดา แต่ก็ยังมีคนที่อยู่เหนือกว่าขึ้นไปอีก และยอดสูงสุดก็คือฮ่องเต้ ซึ่งแม้จะอยู่ที่ยอดสูงสุดของอำนาจและมีฝีมือมีกำลังภายในเป็นหนึ่งในแผ่นดิน ก็ยังมิวายที่จะกลัวว่าสักวันตนเองก็จะถูกสิ่งที่เหนือกว่าทำลายอยู่ดี ดังนั้นอะไรที่ เต้เห็นว่ามาก้าวก่ายอำนาจของเขา อะไรที่ว่านั้นก็จะต้องถูกกำจัดทิ้งไป ไม่ว่าจะเคยทำคุณงามความดีให้แผ่นดินขนาดไหนก็ตาม 
         ยิ่งเจ้าชายทั้งหลายนี่โตมาแบบที่พร้อมจะต่อสู้กับทุกคนที่จะมาล้มตนเอง ดังนั้นแต่ละคนจึงถูกสร้างให้มีความเจ้าเล่ห์ และความคิดที่ซับซ้อนมากๆ ยากที่คนทั่วไปจะเข้าใจ
         ซีรี่ย์ในภาคที่สองนี้ ผมดูไปหลายตอนละ ทำออกมาได้ดีพอสมควรแม้ว่านักแสดงบางคนจะเปลี่ยนตัว แต่ตัวหลักๆยังอยู่กันครบ เลยทำให้ไม่ขัดตาเท่าไหร่พอกล่อมแกล้มไปได้ครับ 
         หลายคนคงเห็นการรีวิว หรือดูแล้ว ฯ ก็คงไม่ต้องบอกอะไรมาก ส่วนท่านที่ยังไม่เคยดู ก็อยากแนะนำให้ท่านเริ่มดูตั้งแต่ภาคที่หนึ่งเลยครับ ผมรับรองไม่ได้ว่าในสายตาของท่านมันจะสนุกหรือเปล่า แต่สำหรับผมถือว่าผ่านครับ ยิ่งในภาคที่สองแม้จะอืดไปหน่อย แต่ก็แทรกมุขฮาๆ ให้หายเครียดได้ดีเลยทีเดียว
               มีเท่านี้สำหรับวันนี้ครับ ความจริงก็ยังมีอีกหลายเรื่องที่อยากจะพิมพ์ แต่มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับพระสงฆ์ที่เครารพ ก็เลยต้องเว้นไว้ก่อน ไว้เรียบเรียงในหัวดีๆแล้วจะมาเล่าสู่กันครับ วันนี้ต้องลาไปก่อนแล้วครับ สวัสดีครับทุกท่าน
9:43 น.

...................................................................................................................