ส่งท้ายปี 2565 ครับ

         31 ธันวาคม 2565 8.36 น. สวัสดีครับทุกท่าน มาส่งท้ายปี
พ.ศ. 2565 ด้วยการเตรียมถ่ายคลิปการทำชิ้นงานเรือ คายัค ครับ ก็คง
จะใช้เวลาพอสมควรกว่าที่ชิ้นงานจะแห้งจนถอดแบบได้โดยไม่เสียหาย

       กล้อง วีดีโอที่ใช้ก็อายุมากแล้วอายุน่าจะสิบปีขึ้น เป็นของท่านผู้มีพระ
คุณท่านหนึ่งที่สนับสนุนการทำงานของพี่ชายผมเมื่อสิบกว่าปีมาแล้วครับ
ผมไปเจออยู่ที่บ้านท่านแม่เมื่อหลายปีก่อนหลังจากที่พี่ชายผมไปแล้ว จะ
ทิ้งไว้อย่างนั้นก็จะเสื่อมสภาพไปเสียเปล่าๆ ผมก็เลยเอามาใช้งานถ่ายคลิป
เรือต่างๆ ซึ่งช่วงหลังๆก็ไม่ค่อยได้ใช้เพราะว่าใช้โทรศัพท์มือถือสดวก
กว่าเยอะ และตอนนี้ก็ยังทำงานได้ดีอยู่ ก็คอยเอาออกมาดูนานๆที ชาตท์
แบต เปิดให้มันทำงาน นี่ก็หลายเดือนแล้วครับ เพิ่งจับมาเสียบปลั๊ก ก็ยัง
ใช้งานได้ดี ตัวนี้คือ พานาโซนิค ครับ ทนไม้ทนมือดีเหมือนกัน บันทึกลง
ฮาร์ดดิส ทั้งวีดีโอและภาพนิ่ง ใส่แมมโมรี่การ์ดได้ด้วยครับ ซูมออปติคฯ
ได้ไกลพอสมควร ขนาดใหญ่กว่ากำปั้นผมเท่าตัวมือเดียวจับได้แน่นมีสาย
ล๊อคฝ่ามืออีกทียังไงก็ไม่หลุดมือตกแตกแน่นอนครับ ก็นับว่าในยุคนั้นก็
ไม่เป็นสองรองใครเหมือนกัน มาทำเรือหรือมาขายกล้องถ่ายวีดีโอกันนะ
หาเรื่องมาพิมพ์ให้มันเยอะๆเข้าไว้แค่นั้นเองครับ อย่าถือสากันเลยนะครับ
       ในภาพจะเห็นตาชั่งดิจิตอลหนึ่งตัวราคาประมาณไม่เกินสามร้อยบาท
ครับซื้อมาหลายปีแล้ว ไม่ค่อยได้ใช้เท่าไรเพราะส่วนใหญ่จะผสมมั่วๆเอา
ซะมากกว่า แต่คราวนี้จะทำชิ้นงานจริงๆละ ก็ต้องเอาจริงกะมันหน่อย



   น้ำหนักเรือลำนี้รวมใยแก้วเบอร์ 200 และขอบที่นั่งไม่น่าจะเกิน 27 กรัม
ครับ ชิ้นงานจริงๆจะเห็นว่าใช้วัสดุน้อยมากๆ แต่กว่าจะมาถึงขั้นตอนนี้ก็
หมดไปเยอะ ทั้งลองผิดลองถูก ปรับไปเปลี่ยนมา เปลืองทั้งวัสดุ แปรงที่
ใช้ทาเจลโค๊ดกับเรซิ่น อันละสิบบาทถูกสุดละเมื่อก่อนเจ็ดบาท ถ้าล้างไม่ดี
ใช้แค่สองถึงสามหนก็แข็งแห้งต้องทิ้งแล้วครับ ไม้คนเรซิ่นอีก เป็นไม้
ไอติมเพ็คละสิบบาทขึ้นเป็นสิบห้า มีอยู่ห้าสิบอันมั้งครับเผลอแปปเดียว
หมดละเพราะเรซิ่นมันแห้งแข็งติดไม้


         อันนี้ถ้วยกระดาษแบ่งผสมเรซิ่นได้ 50 กรัม กำลังดีไม่มากไม่น้อย
ครับโหลละ 6 บาท สามอย่างนี้ แปรงทาเรซิ่น ไม้คน และถ้วยแบ่งผสม
เปลืองมากๆ อ้อมีถุงมือยางอีก หมดไปละครับ เป็นกล่อง ร้อยกว่าบาท เห็น
เยอะๆอย่างน้้นทำไปทำมาหมดซะงั้น กระดาษทรายน้ำก็เปลืองเอาเรื่อง
แผ่นละสิบบาทขึ้น ยิ่งเบอร์ที่ละเอียดนี่ยิ่งเปลืองครับ มาสายนี้ต้องทำใจกัน
หน่อย แว๊คถอดแบบสามร้อยห้าสิบบาท น้ำยา PVA อันนี้ถูกหน่อย กิโลละ
ประมาณ ห้าสิบกว่าบาท ใช้มาหลายปีละยังไม่หมดซะที แต่แว๊คหมดไป
แล้วกระป๋องนึง สีโป้วแดงกระป๋องละ ร้อยยี่สิบบาท อันนี้เปลืองหน่อย หมด
ไปเยอะครับไม่ได้นับ เก็บไม่ดีมีแข็งแห้งคากระป๋องต้องทิ้งอีก เจลโค๊ดกิโล
ละ ร้อยยี่สิบห้าบาท อันนี้ต้องเก็บดีๆทิ้งไวนานก็แข็งเสียของอีกครับ พวกนี้
คือวัสดุสิ้นเปลืองหรือของที่ใช้แล้วหมดหรือต้องทิ้งไปนะครับ ไม่รวม
เครื่องมือต่างๆอีกหลายชิ้นทั้งถูกทั้งแพง แล้วแต่กำลังเงินก็ไปหามาไว้ใช้
กัน แล้วก็ที่ผมจะแนะนำว่าขาดไม่ได้เลยก็คือ เครื่องดูดฝุ่น ครับ ไม่มีก็ได้
แต่คุณจะเห็นปัญหาเองว่าทำไมต้องมี เอ้า กลายเป็นแนะนำสินค้าไปอีก
ละ 555 นี่ก็สี่ทุ่มครึ่งกว่าๆแล้วยังไม่ได้ลงมือทำเลยครับ มานั่งโม้อยู่ตรง
นี้ซะนาน
          ค่ำคืนนี้เป็นค่ำคืนสุดท้ายของปี พ.ศ. 2565 แล้วอะไรต่างๆที่เกิดขึ้น
และกำลังจะผ่านไปก็ขอให้ทิ้งไว้ที่ปีนี้นะครับ เป็นไปได้ก็เอาแต่เรื่องดีๆ
คนดี มิตรภาพดีๆ ติดตามข้ามปีไปด้วยก็ได้ ส่วนเรื่องแย่ๆเราผ่านมันมา
ได้แล้วแสดงว่าเราแข็งเกร่งขึ้น อดทนได้มากขึ้น เราก็ไม่จำเป็นที่จะเอามัน
ตามติดข้ามปีมาด้วย ทิ้งไว้ที่ปีนี้ให้หมดนะครับ และขอให้ปีหน้า พ.ศ 2566
เป็นปีแห่งความโชคดีของทุกๆท่านๆ ไว้พบกันปีหน้าครับ
     ราตรีสวัสดิ์ทุกท่าน
     ราวิน ปิ่นสุรรณ
     31 ธันวาคม ฑ.ศ. 2565
     22.40 น.