พนมเทียน

          21 ตุลาคม 2565 1.03น. สวัสดีหลังเที่ยงคืนอีกครั้งครับ ช่วงนี้เริ่ม
นอนยากอีกแล้วครับ แต่ไม่เป็นไร ในเมื่อนอนไม่หลับก็มาพิมพ์อะไรดีกว่า
นอนตาค้างเฉยๆ
           ผมก็เพิ่งจะรู้ว่าช่วงนี้เป็น สัปดาห์หนังสือ ที่ศูนย์ประชุมแห่ง
ชาติสิริกิติ์ มีถึงวันที่ 23 ตุลวคม 2565 นี้ ที่เอาเรื่องนี้เล่าเพราะว่า เมื่อ
ตอนที่ยังไม่ป่วยย้อนไปก่อนหน้านั้นผมก็ไปงานนี้มาสองหรือสามหน ก็
จำไม่ได้แล้ว จำได้ว่าที่ไปเพราะหนึ่ง ไปซื้อแสตป์ ที่บูทของไปรษณีย์ไทย
ซื้อหนังสือศิลปของกรมศิลป์ แล้วก็หนังสือของท่าน พนมเทียน ที่บูทของ
บ้านวรรณกรรม 
          มีอยู่ครั้งหนึ่งตั้งใจจะไปซื้อนิยาย เรื่อง เพชรพระอุมา สักหลายๆ
เล่มในงานนี้ ก็ไปตอนเย็นๆแล้วหาที่จอดรถยากมากจริง ถ้าใครจะไปผม
แนะนำว่าควรหารถลากเล็กๆพร้อมถุงใบใหญ่และที่ขาดไม่ได้ก็คือ เงิน
เตรียมไปเยอะๆครับ มีเท่าไหร่ก็หมดเท่านั้นผมรับรองได้ แล้วก็นั้งรถไฟฟ้า
ใต้ดินไปโผล่ที่งานได้เลยครับสะดวกมากจริงๆ
         วันนั้นหลังจากเข้าไปในงานก็ดิ่งไปที่ บ้านวรรณกรรมทันที่ แล้วสิ่งที่
ผมไม่เคยคิดมากก่อนก็เกิดขึ้นนั่นคือ ท่าน พนมเทียน มานั่งเซ็นหนังสือให้
ด้วย อ๊าคคคคคคค..........................จัดไปครับ เพชรพระอุมาภาคสอง
น่าจะสองหรือสามกล่อง แล้วก็มีนิยายเรื่องอื่นๆอีกอย่างละกล่องสองกล่อง
แล้วก็ได้เวลาสำคัญ นำมาให้ท่าน พนมเทียนเซ็นชื่อ ผมให้ท่านเซ็นที่
สันปกหนังสือทุกกล่องครับ วันนั้นหมดกระเป๋าก็ว่าได้ รู้สึกว่าเดือนนั้น
จะกินมาม่าบ่อยมากๆ 55555555




















         เมื่อวันก่อนเอาแมวมาอวด วันนี้ขออวดตัวเองกับหนังสือก็แล้วกัน
ครับ เพิ่งไปคุ้ยเจอเมื่อตะกี้นี้เองตอนพิมพ์อยู่ก็นึกไปว่า เอ...เขาจะว่าเรา
โม้ ขี้คุยป่าววะ เลยนึกได้ว่าถ่ายรูปเอาไว้ด้วย หาตั้งนาน แทบไม่เชื่อสาย
ตาตัวเองเหมือนกันครับว่า ที่ผมเล่าอยู่ตอนนี้ได้ผ่านมาครบสิบปีสิ้นเดือนนี้
พอดี
         พอเห็นรูปก็นึกออกว่าวันแรกที่ไป กะจะไปซื้อไม่กี่เล่มเพราะงปน้อย
แต่พอเห็น ท่าน พนมเทียนนั่งรอเซ็นหนังสืออยู่ มันก็เลยต้องมีวันที่สอง ก็
อย่างที่เห็นในภาพทั้งหมดนั่นแหละครับ พูดไม่ออก บอกไม่ถูกเหมือน
กัน ทั้งดีใจ ตื้นตันใจ เป็นสุขใจ จากผมคนบ้านๆคนนึงที่อ่านนิยายเล่มแรก
ของท่าน พนมเทียนเมื่อตอนอายุไม่ถึงยี่สิบ เริ่มจากในหนังสือพิมพ์มั่ง
นิยาสารมั่ง แล้วแต่ว่าพี่คนไหนจะซื้อมาก็จะคอยเอามาอ่านหลังจากที่พี่ๆ
เขาอ่านกันหมดแล้ว 
         นิยายเรื่องเพชรพระอุมา ผมอ่านจบทั้งสองภาคน่าจะเป็นปี 2537 
มั้งครับ แล้วก็ยังมีเรื่องอื่นๆอีกหลายเรื่องของท่าน หลายๆท่านก็คงรู้จัก
กันดีอยู่แล้ว แต่ถ้าใครยังไม่เคยอ่านนิยายของท่าน ผมก็ขอแนะนำครับ
เรื่องไหนก็ได้ลองหยิบมาสักเล่มแล้วคุณจะโดนป้ายยาอย่างไม่รู้ตัว แล้วจะ
หาว่าผมไม่เตือนนะครับ และที่สำคัญ นิยายของท่าน พนมเทียน
ข้ามกาลเวลาจริงๆครับ เช่นเรื่อง ฑูตนรก เป็นเรื่องเกียวกับความไม่สงบ
ในจังหวัดภาคใต้ของไทยแต่ท่านเขียนขึ้นก่อนปี 2530 หรือก่อนหน้า
นั้นอีกหลายปีเลยทีเดียวครับ แต่ถ้าไม่ชอบแบบโหดๆก็เป็นแนว
ดราม่าโรม้าน เรื่อง สกาวเดือน รู้สึกจะมีอยู่สามเล่มจบครับ และเคยเป็น
ละครทางช่องสามเมื่อนานมาแล้ว นำแสดงโดย จอห์นนี่ แอนโฟเน่ เป็น
พระเอกและ แคทลิยา อิงลิช เป็นนางเอก หาชมได้ในยูทูปครับ ยุคนั้น
สองคนนี้ดังจริงๆ ประมาณ มาริโอ้กับ คิมเบอรี่ หรืออาจจะดังกว่าก็ได้
        พนมเทียน คือนามปากกาของ ท่าน ฉัตรชัย วิเศษสุวรรณภูมิ ท่าน
ได้เป็นศิลปินแห่งชาติสาขา วรรณศิลป์ ประจำปี 2540 และถ้าผมจำไม่
ผิด เพชรพระอุมา คือนิยายที่ยาวที่สุดในโลกไปแล้ว สิบปีผ่านไปสำหรับ
ผมเหมือนพึ่งไปมาเมื่อวานยามที่นึกถึงขึ้นมา
     วันที่ 21 เมษายน 2563 พนมเทียน หรือท่าน ฉัตรชัย วิเศษสุวรรณภูมิ
ก็ได้จากพวกเราไปโดยไม่มีวันกลับ เหลือทิ้งไว้ซึ่งนิยายอันเป็นที่รู้จักชื่น
ชอบของใครต่อใครมากมายทั่วประเทศไทย
                                           ด้วยความเคารพอย่างสูงครับ
                                            ราวิน ปิ่นสุวรรณ
                                             21-10-2565
                                              3.19 น.