อวดแมวและหนังสือสมัยวัยรุ่นครับ

            19 ตุลาคม 2565 0.37 น. สวัสดีหลังเที่ยงคืนครับ อากาศกำลัง
เย็นสบายเงี่ยบสงบดีจริงๆ นั่งอยู่กับแมวเหมียวจอมซนอีกหนึ่งตัว ผู้เหลือ
รอดชีวิตจากโรคหวัดแมวจากทั้งหมดสี่ตัว ทั้งๆที่ฉีดวัคซีนแล้วก็ไม่ทัน 
ตอนนี้ก็อายุเกือบเจ็ดเดือนแล้วครับ สงสารเหมือนกันไม่มีเพื่อนเล่นเลย
นอนด้วยกันทุกคืน ผมไม่นอนเขาก็มานอนใต้เก้าอี้ที่นั่งอยู่ พอผมลุกไป
นอนเขาก็เดินตามไปนอนด้วยกัน กลางวันก็เหมือนกันถ้าผมอยู่บนที่
นอนเขาก็จะไม่ไปไหน จนผมลุกไปนั่งเขาก็จะตามไปอยู่ใกล้ๆ แม่เขาก็อยู่
แต่เช้ามาก็กระโดดออกหน้าต่างไปละ ไปนอน ไปอยู่บนหลังคาบ้านอื่น
พอหิวก็กระโดดเข้ามาทางหน้าต่าง กินอิ่มกฌออกไปอีก จะกลับมาอีกที
ก็ตอนเย็นๆค่ำๆ มานอนที่นอนนุ่มๆกับผม เป็นอย่างนี้มาเป็นปีแล้วครับ เว้น
ตอนที่คลอดลูกใหม่ๆสามเดือนแรกนี่อยู่บ้านอย่างเดียวไม่ไปไหนเลย แต่
พอลูกได้สามเดือนกว่าๆ ก็เป็นเหมือนเดิม เจ้าจอมซนตัวนี้เป็นแมวลาย
ไม้ขนไก่ครับ สามสีตัวเมียผมตั้งชื่อเขาว่า แมวลาย ตอนนี้ถ้าไม่หลับนี่
ซนมากจริงๆ เหลือตัวเดียวเขาก็ไปหาของมาเล่นจนได้ ไม่อะไรก็อะไร
สักอย่าง น๊อตเอย ก้อนกระดาษเอย ขวดเล็กที่ผมทำตกแล้วหาไม่เห็น
เขาก็หามาเล่นจนได้ หลายเดือนมานี่ก็ได้เขาเป็นเพื่อนนี่ล่ะครับ คุยกัน
เหมือนรู้เรื่อง 

         คืนนี้ขอ อวดแมว สักที่เถอะครับ ไม่รู้จะเอาเรื่องอะไรมาเล่าให้อ่าน
กันละหันไปหันมา เห็นเจ้าแมวลายเขากำลังเล่นอยู่ก็เลยเอามาอวดซะเลย
แมวบ้านๆครับ แต่มันก็รู้ว่าผมรักมันและให้ความปลอดภัยกับมันได้ ที่
เห็นมานอนอยู่นี่เขาขึ้นมาเองนะครับ พอนอนจนพอใจแล้วนึกจะลงไป
ตอนไหนก็ไป บางทีก็หลับเป็นชั่วโมงเหมือนกันหลับบนพุงผมนี่แหละครับ
ผมก็ดูยูทูปไปหรือบางวันก็พิมพ์บทความอยู่ก็มีน(ธ((((์ ๕ ธบ้่

        ฮ่าๆๆๆ ยังไม่ทันขาดคำเลยครับ ฝีมือเขาหละครับเผลอไม่ได้จริงๆ
      เมื่อวันก่อนพูดถึงหนังสือสมัยผมเป็นเด็กๆ นึกขึ้นมาได้เรื่องนึง มัน
เหมือนเป็นเรื่องบังเอิญหรือโชคชะตาก็ว่าได้ ตอนเป็นวัยรุ่นผมได้อ่าน
หนังสือที่พี่ชายผมซื้อมา น่าจะชื่อ ต่วยตูนพ๊อคเก็ตบุ๊ค มั้งครับถ้าจำไม่
ผิด เล่มเล็กๆหนาๆหน่อย ภายในจะรวมเรื่องสั้นหรือบทความที่เขียนเป็น
เรื่องยาวหรือบางเรื่องก็จบเป็นตอนๆไป โดยนักเขียนหลายๆท่านในยุคนั้น
 และบางท่านก็มาเขียนลงใน่วยตูนเล่มใหญ่ที่ออกรายเดือนหรือรายปักษ์
ผมไม่แน่ใจ อ้อไปหามาละ เล่มเล็กนี่ออกรายปักษ์ เล่มใหญ่นี่พอเศษ ออก
รายเดือนครับ แต่ช่วงที่ผมอ่านนั้นน่าจะปีประมาณ 2527-32 ประมาณนั้น
ครับ ช่วงนั้นมีนักเขียนที่เป็น ทหารเรือสองท่าน ท่านแรกใช้นามปากกาว่า
พันทิวา ส่วนอีกท่านผมจำไม่ได้แล้วครับ ทั้งสองท่านมาถ่ายทอด
ประสปการณ์ในการเป็นทหารเรือได้อย่างสนุกสนานมากเรียกว่าผมอ่าน
จนติดงอแงมก็แล้วกัน แต่ก็ต้องคอยให่พี่เขาซื้อก่อนเพราะตอนนั้นพี่ผม
เขาก็ซื้อหนังสือพวกนี้อยู่ทุกเดือนอยู่แล้วและอีกอย่างราคาก็พอสมควร
จะไปซื้อซ้ำกันทำไมล่ะครับ
            นักเขียนท่านที่ผมจำชื่อไม่ได้นี่เขียนได้สนุกมากจริงเล่าถึงชิวิต
นักเรียนนายเรือ และเรื่องไปฝึกภาคทะเล ไปรับเรือที่ต่างประเทศ รู้สึกว่า
ท่านจะอยู่ พรรคกลิน หรือ ฝ่ายห้องเครื่องนะครับ ที่ผมว่าบังเอิญหรือโชค
ชะตาพาไปก็คือ ผมได้มีโอกาศได้ "เห็น" ท่านตัวเป็นๆอยู่ครั้งนึงที่บริษัท
ที่ผมทำงานเขียนแบบเรืออยู่เมื่อเกือบสามสิบปีมาแล้ว ตอนนั้นผมยังเป็น
เด็กใหม่อยู่เลยครับ ท่านมาตอนค่ำแล้ว ทีแรกผมก็ไม่รู้ว่าเป็นใครเห็น
แต่งเครื่องแบของ ท.ร. สีน้ำตาลเทาๆบอกไม่ถูกเข้ามาที่บริษัท พอท่าน
กลับไป เจ้านายมาบอกว่าชื่อนี้ๆๆๆ ผมก็อ้าว.....แบบว่าเสียดายมากจริง
              นึกได้หน่อยเลยไปหาอากู๋มา ท่านแรกชื่อ ประเทือง ศรีสุึข ครับ
ผมไม่ทราบชั้นยศของท่าน ไม่ใช่พันทิวา เอ..หรือจะเป็นคนเดียวกันต้อง
ขออภัยอย่างสูง เพราะพิมพ์จากความทรงจำจริงๆ นึกอะไรได้ก็พิมพ์
ออกมาเลย
       
        ภาพนี้มาจาก:http://www.gunsandgames.com/smf/
index.php?topic=3854.507455;wap2

             หาเจอจนได้ครับ ท่านแรกใช้นามปากกาว่า พันทิวา ท่านที่สองที่
อยู่พรรคกลินคือท่า ประเทือง ศรีสุข ครับ คนที่ผมเคย "เห็น" คือ
ท่านประเทือง ศรีสุขครับ มันเป็นความทรงจำที่เลือนลางมากแต่ก็เต็มไป
ด้วยความสุขเมื่อนึกย้อนไปถึงตอนที่ได้นั่งอ่านเรื่องสั้นที่ท่านทั้งสองได้
เขียนไว้ในหนังสือ ต่วยตูนพ๊อกเก็ตบุ๊ค ครับ

          ตอนนั้นจำได้ว่าอยากเจอตัวเป็นๆมากทั้งสองท่านเลย เพราะ
เปรียบเสมือนดาราที่หาตัวยากมากจริงๆ และเมื่อสักหลายปีมาแล้วก็ได้
ข่าวท่านประเทืองมาที่อู่แถวๆมหาชัยซึ่งผมก็กลับมาแล้วอีก เสียดายจริงๆ
          วันนี้ก็มาอวดแมวแล้วก็มโนเรื่องในอดีตที่เป็นความสุขของผมใน
ช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้นเองครับ ยังไงก็ลากมาเกี่ยวกับเรือจนได้ ฮ่าๆๆๆ
           ราตรีสวัสดิครับทุกท่าน ถ้าปัจจุบันยังหาความสุขอะไรไม่ได้ก็ให้นึก
ถึงความสุขในอดีตที่ผ่านมาก็พอจะแก้ขัดกันไปได้มั่งครับ โชคดีทุกท่าน