ความสมบูรณ์แบบไม่มีอยู่จริง

              24 กันยายน 2565 0.28 น. สวัสดีตอนเที่ยงคืนทุกๆท่านครับ
วันนี้แค่แวะมาทักทายกันเท่านั้น ผมยังหาเรื่องมาเขียนต่อไม่ได้เลยครับ
ก็ถ้าจะอ้างก็เรื่องของสุขภาพ ร่างกายที่มันไมอำนวยเอาเสียเลย เมื่อคืน
ก่อนก็ต้องไป โรงพยาบาลเกือบตีสอง โดนเจาะเลือดไปสองครั้ง วัดคลื่น
หัวใจอีกสองครั้ง เอ๊กสเรย์หน้าอกอีกหนึ่ง ได้กลับบ้านเกือบสิบโมงเช้า....
              ก็แค่มาบ่นให้ฟังเท่านั้นครับ ความสมบูรณ์แบบไม่มีอยู่จริงใน
โลกใบนี้ครับ ไม่ว่าจะในมนุษย์ด้วยกันเองหรือเหล่าสัพสัตว์ทั้งหลาย ล้วน
ไม่มีความสมบูรณ์แบบทั้งสิ้น และยิ่งเป็นสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น ยิ่งไม่มีทาง
เป็นไปได้แน่นอน เช่น ผิวโลหะราบเรียบมันวาวที่เราเห็น หรือแม้แต่กระ
จกเงาที่เราใช้ส่องดูหน้าตา ถ้าเราสามารถขยายหรือมองลงไปในจุดที่เล็ก
กว่าที่ตาเราเห็นเป็นหลายพันหลาบหมื่น หรือหลายล้านเท่า พื้นผิวที่เรา
เห็นว่าราบเรียบเป็นมันวาวหรือมองเห็นเงาสะท้อนใบหน้าได้นั้นกลับขลุ
ขละระเกะระกะเป็นร่องเป็นรอยไร้ซึ่งความเป็นระเบียบโดยสิ้นเชิง
            ฮ่าๆๆๆๆ อีกอย่างก็คือเรื่องอย่างนี้ก็สามารถใช้เป็นข้ออ้างอย่างดี
ในงานของเราก็ได้เหมือนกันนะครับ ถ้างานที่เราทำออกมามันดูไม่เข้าตา
กรรมการสักเท่าไรก็ลองเอาไปแถดูนะครับ เผื่อจะได้ผลมั่ง และผมเองก็
จะใช้เรื่องนี้มาอ้างในงานของผมด้วยเหมือนกันครับ อย่าว่ากันนะครับ
            สรุปก็คือมาหาเรื่องแก้ตัวล่วงหน้านั่นเอง......อิอิ วันนี้ก็มีเท่านี้ล่ะ
ครับ คืนนี้ก็ขอราตรีสวัสดิแตเพียงเท่านี้ ขอให้ทุกท่านนอนหลับฝันดี ตื่นมา
พบเจอแต่เรื่องดีๆและคนดีๆนะครับ