พี่ขันติ..........

     18 สิงหาคม 2565 22.02 น. สวัสดียามดึกครับ คืนนี้ก็ไม่มีอะไร
เป็นเรื่องเป็นราวอีกเหมือนเดิม แค่แวะเข้ามาทักทายท่านที่ผ่านเข้ามา
ผมกำลังนั่งฟังเพลงเพลินๆรู้ตัวอีกทีก็ฟ้ามืดไปแล้ว เวลามันก็มีขาไว้วิ่ง
เหมือนคนได้เหมือนกันแฮะ บางครั้งอยากให้เวลามันเดินช้าๆมั่งก็ได้
แต่มันก็ไม่เป็นอย่างที่เราอยากให้เป็น เผลอแปปเดียวไปโน่นแล้ว ก็เหมือน
หลายๆท่านที่บางช่วงของชีวิตอยากจะให้เวลามันวิ่งให้เร็วหน่อยก็ได้ แต่
มันดันช้ายิ่งกว่าเต่าคลานเสียอีก........
             นั่งเพลินๆนึกได้เรื่องนึง มันเป็นอดีตที่ผ่านมาสามสิบสองปีแล้ว
ครับ พอดีมีแบบเหลืออยู่ไม่กี่แผ่นเป็นแบบที่เขียนด้วยมือโดยรุ่นพี่ที่ทำงาน
ซึ่งตอนนี้พี่เขาก็ได้จากไปนานหลายสิบปีแล้ว เป็นพี่ที่ใจดีกับผมมากๆ
คนนึงในเวลานั้น ซึ่งผมก็เริ่มเข้ามาทำงานได้ไม่กี่วันเองก็ได้เจอกับพี่เขา
ซึ่งตอนนั้นมารับงานที่บริษัทฯไปเขียนที่บ้าน กลางวันแกก็ไปทำงานที่
อู่เรืออินตัลไทฯ อยู่ที่ปากน้ำสมุทรปราการ แกจะเข้ามาที่บริษัทฯตอนค่ำๆ
ซึ่งผมก็อยู่รอเจอแกเกือบทุกครั้งที่แกมา และพี่เขาก็เคยทำงานที่บริษัท
นี้มาก่อนที่จะไปอยู่อินตัลไทฯซึ่งมั่นคงและเงินดีกว่า ผมก็ได้ความรู้เรื่อง
การเขียนแบบเรือจากพี่เขามาพอสมควร เพราะเวลาเจอกันแกก็จะมานั่ง
ดูผมเขียนแบบมั่ง มาอธิบายแบบให้มั่งว่าตรงไหนเป็นยังไงเมื่อสร้างเป็น
ของจริงออกมาแล้ว เพราะตอนนั้นบอกตรงๆเลยว่า เชียนตามๆกันมา
ทั้งนั้น บางทีไอ้ที่เขียนๆอยู่เนี่ยยังไม่รู้เลยว่าของจริงหน้าตามันเป็นยังไง
ตัดเหล็กกี่ชิ้นเอามาประกอบและเชื่อมยังไง? ก็ได้พี่แกมาไขความกระจ่าง
ให้หลายเรื่องเลยล่ะครับ พี่แกใจเย็นมากๆครับ ผมก็ได้ทีถามแหลกราน
เหมือนกัน และบางคำถามพอผ่านมาแล้วนึกขึ้นได้ก็ขำตัวเองอยู่เหมือนกัน
ว่าเรากล้าถามพี่เขาไปได้ไงฟะ ดีที่ไม่โดนตบกะบาล...5555555 พอแบบ
เรือลำนี้เขียนเสร็จเกิน เจ็ดสิบเปอร์เซ็น ซึ่งเป็นเวลาที่ผมเข้ามาทำงาน
ได้ไม่ถึงสี่เดือน ผมก็ถูกส่งไปติดตามงานต่อสร้างเรือลำนี้ร่วมกับพี่อีกคน
ที่อู่ต่อเรือแถว ท้ายบ้าน สมุทรปราการ ซึ่งปัจจุบันอู่นี้เปลี่ยนเจ้าของและ
ภูมิทัศน์ไปหมดแล้วครับ ซึ่งการถูกส่งไปติดตามงานครั้งนั้นได้เปลี่ยน
แปลงการทำงานของผมไปอย่างสิ้นเชิง จากที่เคยนั่งเขียนแบบมือเลอะ
หมึกเปื้อนไส้ดินสอ กลายมาเป็นใส่ชุดหมีเดินเข้าไปในดงเหล็ก หาที่ร่มๆ
ไม่ค่อยมีจนกว่าจะปูแผ่นท้องเรือเสร็จ ซึงอีกเป็นเดือนกว่าจะมีร่มเงาให้นั่ง
หลบแดด สมัยนั้นถ้าจะถ่ายรูปก็ใช้กล้องใส่ฟิมล์ถ่ายได้ สามสิบหกรูปต่อ
หนึ่งม้วน เอาไปล้าง ไปอัดเป็นรูปภาพอีกเป็นวัน ล้างฟิมล์กับอัดภาพก็
หลายร้อยครับ ดังนั้นต้องใช้วิธี สเก๊ตรูปทำรายงานส่งเวลาเข้าบริษัท ซึ่งก็
จะเข้าทุกสามหรือสี่วัน เลยหารูปเก่าๆไม่เจอแล้วครับ
            ทีนี้เรามาดูแบบแผ่นนี้กันเขียนด้วยมือพี่เขาล้วนๆถึงวันนี้แบบแผ่น
นี้ก็มีอายุสามสิบสองปีเข้าไปแล้วครับ
            เป็นแบบ CONSTRUCTION PLOFILE

          ครับดังที่เห็นในภาพด้านบนนี้ผ่านมาแล้ว สามสิบสองปี ทั้งรูปแบบ
และรายละเอียดต่างๆถูกเก็บรักษาไว้ด้วยการนำไปสแกนขนาดกระดาษ
A0 เก็บเป็นไฟล์ jpg ผมไม่รู้ว่าพี่แกใช้เวลาเขียนแบบแผ่นนี้กี่วัน แต่ถ้า
เป็นผมในตอนนั้น เดือนนึงไม่รู้จะเสร็จหรือเปล่า เพราะคงต้องมีขยำทิ้งเป็น
กอปเป็นกำแน่นอน และตั้งแต่นั้นมา ผมก็ไม่เคยเขียนแบบเรือครบทั้งลำ
แม้แต่ลำเดียวไม่ว่าจะเรือเล็กๆหรือใหญ่ เพราะได้แต่ออกไปที่อู่ แต่งาน
เขียนแบบก็ยังต้องทำอยู่ดี ซึ่งเอาเข้าจริงๆก็ไม่มีใครเขียนแบบเรือจนครบ
ทั้งลำหรอกครับ เพราะมันเยอะมาก อย่างลำที่เอาแบบมาให้ดูนี่ ยาวแค่
45 เมตร กว้าง 12 เมตรกว่าๆ ยังมีแบบตั้งหลายสิบแผ่น เขียนกัน สี่-ห้าคน
ยังใช้เวลาตั้งหลายเดือน อาจจะถึงหรือเกินครึ่งปีด้วยซ้ำ
            วันนี้ก็แค่เอาอดีตมาเล่าสู่กันฟังครับ ปัจจุบันเทคโนโลยี่เปลี่ยน
อะไรก็เปลี่ยนไปหมด แต่รูปแบบและสัญญาลักษณ์ต่างๆที่ใช้ในการ
เขียนแบบเรือก็ยังคงเหมือนเดิมเมื่อสามสิบกว่าปีมาแล้ว แต่ความจริงมัน
นานกว่านั้นมากครับ วันหลังผมจะถ่ายรูปแบบเรือที่เขียนลงบนผ้าลินินโดย
ฝรั่งน่าจะเป็นชาวอังกฤษ ก็แบบของเรือ HV FOX นั่นล่ะครับ กองอยู่
ที่บ้านผมเป็นตั้งๆ อายุของมันน่าจะเกินหกสิบปีไปแล้วมั้งครับ เมื่อเกือบสิบ
ปีที่แล้ว ผมเคยลงในเวปนึงว่า มีกรุแบบเรือแตกแจกฟรี ก็มีคนติดต่อมา
พอถึงวันนัดก็หายเงียบกันไป ก็ไม่เป็นไรครับ ความจริงมันควรจะลงไป
อยู่ในถังขยะตั้งนานละ แต่ผมก็ขอพี่เขาเก็บไว้ ตอนนี้ทำท่าจะรกบ้านอีก
แล้ว ไว้วันหลังมาคลี่ดูกันว่ามีแบบอะไรบ้าง เยอะมากซึ่งผมก็จำไม่ได้แล้ว
             วันนี้ก็ได้ระลึกถึงอดีตที่น่าจดจำ(ของผม)และก็ได้ระลึกถึงพี่เขา
ชื่อของเขาก็อยู่ในช่อง DRAWING ที่มุมล่างขวาของแบบนั่นแหละครับ
ด้วยความคิดถึงและขอบพระคุณอย่างสูงครับ พี่ขันติ...........
                                        18-8-2565 23.57 น.