7 มิถุนายน 2564 23.36 น. ผ่านเดือน พ.ค. มาได้อย่างฉิวเฉียดกับโควิด 19 ทั้งบ้านปลอดภัยดีครับ แต่ รอบๆบ้านเริ่มไม่ดีแล้ว เพราะมีรถพยาบาลมารับไปอยู่เป็นระยะ วัคซีนก็ไม่รู้ว่าจะได้ฉีดเมื่อไร วังเวงดีแท้...
เดือน พ.ค. ที่ผ่านมา เวปฯนี้ก็มีอายุครบสามปีแล้วครับ ไม่น่าเชื่อจริงๆว่า ผมไม่มีอะไรมาเสนอขายเลยแม้แต่ชิ้นเดียว ก็มีคนที่สนใจอยากจะเรียนการ ออกแบบ เขียนแบบเรือจำลองเข้ามาบ้าง แต่ผมก็ติดงานซะจนไม่มีเวลา แต่พอจะมีเวลาก็มาโดนเรื่อง โควิดอีก ต้นปีที่แล้วก็เสียงานที่ภูเก็ตไปหลายเงินอยู่เหมือนกันครับเพราะโควิดนี่ มาปีนี้นี่ มืดมนจริงๆ พอจะมีเวลามากขึ้นแล้ว แต่โควิดก็ยังอยู่แถมยังหนักกว่าเดิมอีก หลายท่านคงจะโดนเหมือนผม แต่หลายท่านอาจจะหนักกว่าผมก็ได้ ก็ขอเป็นกำลังใจให้ครับ ขอให้ผ่านมันไปได้อย่างปลอดภัย
มัวแต่กังวลเรื่องอื่น เลยไม่ได้ทำของแจกครบรอบสามปีเลยครับ แต่ก็คงไม่สายไป ถ้าจะมาแจกกันเดือนนี้ อาจจะเป็นเรือจำลองซักลำ หรือหลายๆลำ ก็ขอดูงบประมาณก่อนนะครับ หรือไม่ก็อาจจะเป็นที่วางโทรศัพท์มือถือก็ได้ แต่จำนวนก็คงไม่เยอะมากนะครับ ส่วนวิธีแจก เดี๋ยวไปคิดมาอีกทีแล้วจะแจ้งให้ทราบครับ
งั้นวันนี้มาอ่านนิทานก่อนนอนกันอีกซักเรื่องนะครับ ถือเป็นการฆ่าเวลา........
เมื่อตอนกลางวันผมดูคลิปรายการหนึ่ง ทำให้นึกถึงตอนที่ผมเอง เรียน ปวช อิเล็คทรอนิค และตอนที่เริ่มทำงานเกี่ยวกับเรือใหม่ๆ คือแบบว่าเราถูกสอนมาแบบว่า นั่งเรียน ฟังครูสอน แต่ไม่กล้าถาม แม้ว่าครูจะถามว่า ใครสงสัยมีอะไรจะถามไหมตอนท้ายชั่วโมงหรือในขณะเรียนก็ตาม ก็ไม่มีใครถาม สาเหตุเดียวก็คือ ไม่กล้าถาม เพราะ ไม่รู้จะถามอะไรเนื่องจากที่นั่งเรียนมาก็ไม่ค่อยรู้เรื่องอยู่แล้วถ้าจะถามก็คงต้องให้คุณครูสอนใหม่ทั้งหมด...อิอิ และอีกอย่างที่สำคัญกว่าคือ ตอนใกลัจะหมดเวลา ถ้ามีใครถามขึ้นมาล่ะก็...น่าดู ฮ่าๆๆๆๆๆ คงจะเคยเป็นกันมาบ้างไม่มากก็น้อยล่ะครับ มันจึงติดเป็นนิสัยมาถึงตอนทำงานเกี่ยวกับเรือในช่วงแรกๆด้วย ซึ่งผลของการนิ่งเงี่ยบ ไม่ถามแม้ว่าเราจะไม่เข้าใจในคำสั่งหรือข้อมูลที่ได้รับมานั้น มันก่อให้เกิดความเสียหายกับงานเป็นอย่างมาก และที่สำคัญทำให้เราขาดความน่าเชื่อถือในการทำงานไปด้วย หรืออย่างน้อยๆ ก็เสียเวลา ทำให้งานช้าออกไป เรื่องอย่างนี้ ผู้รับเหมาหรือเจ้าของงานรับไม่ได้แน่ๆครับ ตอนนี้ใครที่กำลังเป็นอย่างที่ว่ามาต้องรีบปรับปรุงอย่างด่วนเลยนะครับ ไม่ว่าท่านกำลังเรียน หรือทำงานแล้วก็ตาม ไม่เข้าใจต้องหาจังหวะถามให้รู้เรื่องชัดเจน แต่ถ้าถามบ่อยๆ ก็แย่นะครับ ดังนั้น ไม่ว่าจะเรียนอยู่หรือทำงานแล้ว ท่านควรที่จะต้องทำการบ้านสำหรับที่จะเรียน หรืองานที่จะทำในวันถัดไปด้วยจะดีอย่างยิ่งกับตัวท่านเอง อย่าเป็นเหมือนผมสมัยนั้น เกือบเอาตัวไม่รอดทั้งเรื่องเรียนและการทำงาน
การล่าช้าในงานอันเกิดจากข้อมูลไม่ชัดเจน หรือผู้ที่เกี่ยวข้องไม่รู้เรื่องอย่างถูกต้องนั้น ถือว่าเสียหายอย่างมาก ผมเคยเข้าประชุมงาน หลายครั้ง ที่มีแต่เรื่องเดิมๆ ไม่มีอะไรคืบหน้าไปจากการประชุมครั้งก่อนเลย ก็เลยทำให้อีกหลายคน ทำอะไรต่อไม่ได้ จะสั่งเหล็กก็รอแบบ จะแก้ไขแบบ ก็รอเจ้าของเรือหรือผู้ว่าจ้างตัดสินใจ ถามผู้ว่าจ้างก็บอกรอหุ้นส่วน ฯ...เฮ้ย...ไรว้า...555555 แล้วเขาไม่คุย ไม่ถามกันเลยรึไงตั้งอาทิตย์นึงแล้วเนี่ย ฯลฯ สารพัดจะเอามาอ้างกันในที่ประชุม อะไรประมาณนี้ครับ นี่คือระดับ นโยบาย แต่พอแบบ ออกมาแล้ว ส่งให้ผู้รับเหมาพร้อมอธิบายรายละเอียดครบถ้วน ก็ไม่เห็นถามอะไร พออีกวันกลับไปดูที่เรือแทบเป็นลม เรียกช่างคุย ทำไมเป็นแบบนี้ เขาก็บอกว่า เจ้านายสั่งมาอย่างนี้ครับ ไปถามเจ้านายเขา ก็ได้คำตอบว่า ก็ "นึก" ว่าเป็นแบบนี้ครับ...อ้าว ไม่รู้หรือสงสัยแล้วทำไมไม่ถาาาาาาม.ะ เสียทั้งเหล็ก เวลาและค่าแรง ต้องรื้อออก แล้วใส่เหล็กเข้าไปใหม่ให้ถูต้องตามแบบ ฯลฯ.....
หรือตอนที่ผมเริ่มเขียนแบบใหม่ๆ ก็เริ่มจากการ ก๊อปปี้ เอากระดาษไขมาวางทับแบบเดิม แล้วก็เขียนตามเส้นของเดิมไปเลย ก็เหมือนตอนเด็กๆที่เรียนวาดเขียนแล้ววาดไม่ทันส่งครู จะด้วย วาดรูปไม่เป็นหรืออะไรก็แล้วแต่ ก็ใช้วิธีเดียวกันนี่แหละครับ ไอ้เส้นต่างๆนี่ยังพอมองออกว่ามันคืออะไร ไปทางไหน ประตู หน้าต่าง ฯ แต่ตอนใส่ตัวหนังสือนี่มึนมาก เป็นภาษอังกฤษ บางคำเปิดใน ดิกชันนารี่ยังไม่มีเลยครับ จะถามใครก็ไม่กล้า กลัวโดนดุ เพราะเป็นน้องใหม่ ก็เอาวะ คล้ายตัวไหนก็ใส่ไปก่อนเดี๋ยวไม่เสร็จ ผลสุดท้าย ต้องมานั่งลบโดยการขูดที่ต้องใช้ใบมีโกนยิลเล็ต บางๆ ขูดแรงกระดาษทะลุอีกทีนี้ซวยเลย ต้องเขียนใหม่หมด เสียเวลาไปหลายวัน......
ก็เป็นแค่เรื่องที่เกิดมานานมากแล้วและก็เป็นหนึ่งในหลายร้อยหลายพันเรื่องที่เกิดขึ้นในชีวิตการทำงานครับ เอามาเล่าสู่กันฟังแค่นั้นเอง
นี่ก็เข้าวันใหม่แล้ว ก็ขอให้ทุกท่านปลอดภัยและแข็งแรงครับ ราตรีสวัดิครับ