นิทานในอดีต

                 29 มิถุนายน 2567 0:20 น. สวัสดียามดึกครับทุกท่าน เมื่อวานว่าจะมาต่อ แต่นั่งๆอยู่มันง่วงซะงั้น เลยยาวครับ
                 ถ้าต่อจากวันก่อน มันก็จะเป็นเรื่องที่ผมคิดเอาเองแล้วครับ บางวันก็คิดอะไรไม่ได้เลย แต่บางวันก็คิดไปเรื่อยเปื่อย เหมือนเมื่อวันก่อน หลังจากคิดน้ำหนักและจำนวนวัสดุของเรืออลูมิเนียมจนนิ้วล๊อคไปแล้ว ก็ได้พักมือพักสมองสักที ก็มาคิดได้ว่า ไอ้เรื่องราวต่างๆที่มีคนเล่า หรือบอกต่อ หรือจดบันทึก ฯ เหมือนที่ผมกำลังทำอยู่ตอนนี้นั้น ในแต่ละเรื่องราวก็จะมีเรื่องของยุคสมัยเข้ามาเกี่ยวข้องอย่างเลี่ยงไม่ได้ เช่น ลักษณะของการแต่งกาย ลักษณะของภูมิประเทศ ยานพาหนะต่างๆ ฯลฯ ในยุคของเรื่องราวนั้นๆ
                 เอาเรื่องในประเทศเราก่อนก็แล้วกันเช่น นิทานพื้นบ้านทั้งหลาย ที่เอามาทำเป็นละครทีวีให้เราดูกันตั้งแต่เด็กๆ ส่วนใหญ่จะอยู่ในยุคหรือโลกโบราณ ที่ไปเกี่ยวข้องกับเทวดา นางฟ้า ยักษ์ ฤษี สัตว์ในตำนานของศาสนาต่างๆ เยอะแยะไปหมด แล้วแต่คนแต่งนิทานจะคิดขึ้นมาได้ นั่นก็หมายถึง ในยุคสมัยของผู้แต่งนิทานพื้นบ้านเหล่านั้น ได้เคยฟัง หรือได้ยิน หรือได้อ่าน เรื่องราวต่างๆจากคนรุ่นก่อนหน้านั้นเขาบันทึกเอาไว้ หรือเล่าสืบต่อกันมา และสภาพแวดล้อมความเป็นอยู่ในตอนนั้น ความคิดของปผู้แต่งก็จะมีอยู่เท่านั้นเอง เอาเรื่องทีรับรู้มา ผสมกับความเป็นอยู่ในยุคของตัวเองแล้วก็แต่งเป็นเรื่องราวออกมาให้คนในรุ่นเดียวกันได้รับรู้เพื่อความบันเทิงนั่นเอง บางเรื่องก็อยู่มาจนถึงปัจจุบัน บางเรื่องก็สูญหายไป แม้เวลาจะผ่านมาถึงช่วงต้นๆของกรุงรัตนโกสินทร์ ก็ยิ่งแพร่หลายมากขึ้น จนเกิดมีกวีเอกของชาติคือ ท่านสุทรภู่ เกิดเมื่อ 26 มิถุนายน 2329 สี่ปีหลังจากสถาปณากรุงรัตนโกสินทร์ และเสียชีวิตเมื่อปี 2398 ในรัชกาลที่สี่ รวมอายุได้ 69 ปี ตำแหน่งสุดท้านของท่านคือ พระสุทรโวหาร(ภู่)
       
                ภาพข้างล่างมาจาก : google.com

           ผมคิดอะไรได้ก็เอามาพิมพ์เลย ไม่ได้เตรียมหาข้อมูลเอาไว้แม้แต่น้อย พอไปเปิดดูประวัติท่านตอนนั่งพิมพ์อยู่นี่ก็ อ้าว ท่านเกิดเดือนนี้นี่นา ก็แปลกใจอยู่เหมือนกันครับ แต่ก็อย่าไปคิดมากเลยครับ เอาเป็นว่า รายละเอียดของท่าน ต้องไปหาเอาในเวปต่างๆก็แล้วกันครับ มีมากมายเยอะแยะไปหมด และประวัติที่สำคัญของท่ายอีกอย่างหนึ่งในโลกปัจจุบันนีก็คือ ท่านได้รับการแต่งตั้งให้เป็นบุคคลสำคัญทางด้าน งานวรรณกรรมของโลก ในปี พ.ศ. 2529 จากองค์กรยูเนสโก้ ซึ่งนับว่าท่าน ยิ่งใหญ่ในงานของท่านมากจริงๆครับ
            เรื่องที่ผมจะสื่อในวันนี้ก็คือ แบล็คกราว หรือฉากที่เป็นสิ่งของที่แวดล้อมหรือใช้ ฯ อยู่ในเรื่องเล่า ฯลฯ นั้นๆซะมากกว่าครับ ถ้าสังเกตุดีๆก็จะเห็นว่า ในตำนาน หรือเรื่องราวต่างๆที่เล่าสืบต่อกันมานั้น ทั้งบ้านเรือน เสื้อผ้า หน้าผม ปราสาทราชวังต่างๆ ฯลฯ ก็จะมีลักษณะที่อยู่ในยุคเดียวกันกับผู้ที่เล่าเรื่อง หรือผู้แต่งเรื่องนั้นๆนั่นเอง แต่จะมีอยู่อย่างที่เหมือนกันในทุกยุคสมัยก็คือ ความสามารถพิเศษต่างๆและอาวุธหรือของใช้คู่มือของตัวละครในเรื่องจะมีเหนือกว่ามนุษย์ธรรมดาทั่วๆไปนั่นเอง และเมื่อทั้งโลกเจริญขึ้น มีการเดินทางไปมาค้าขายระหว่างกัน นั่นก็ทำให้เรื่องราวต่างๆของแต่ละภูมิภาคได้เดินทางไปกับผู้คนด้วย ไม่เฉพาะแต่เรื่องราวต่างเท่านั้น แม้แต่ความรู้ด้านต่างๆก็กระจายตามออกไปด้วยเช่นกัน
            ยอมรับว่าบทความตอนนี้ยากที่สุดเท่าที่เคยทำมาครับ เพราะมันเรียบเรียงความคิดในหัวไม่ถูกจริงๆ อะไรก่อน อะไรหลัง เฮ้อ ไม่น่าเลย นี่ก็จะตีสองแล้วครับ ต้องผลัดไปอีหนแล้วครับ มึนจริงๆ ขอไปเรียบเรียงความคิดก่อนครับ เดี๋ยวพิมพ์ไปคนอ่านจะ งง เปล่าๆ ผมเองก็เริ่มจะ งง ละ อะไรฟะ สุทรภู่อยู่ดีๆ ลากยาวเลยทีนี้
           ราตรีสวัสดิครับทุกท่าน พรุ่งนี้แน่นอนครับ จะมาต่อให้จบ แฮ่ๆ
1:54 น.

......................................................................................................