วันนวมินทรมหาราช

           13 ตุลาคม 2566 12:31น. เลยเที่ยงคืนมาหน่อย สวัสดีครับ ทุกท่าน วันนี้มาได้เพราะมีผู้ใหญ่ใจดีให้การสนับสนุนเลยกลับมาสู่สภาวะปรกติได้ไปอีกสักระยะหนึ่ง
        วันนี้เมื่อเจ็ดปีที่แล้วพวกเราชาวไทยได้สูญเสีย พระราขาผู้ยิ่งใหญ่ไปตลอดกาล รัชกาลที่เก้าแห่งราชวงศ์จักรี
           วันนี้ของทุกปีนับแต่วันที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2559 ทางรัฐบาลได้กำหนดให้เป็น "วันนวมินทรมหาราช" ซึ่งเป็นวันคล้ายวันสวรรคตของ พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช หรือ ในหลวงรัชกาลที่๙ ของพวกเราชาวไทยนั่นเองครับ ด้วยพระมหากรุณาธิคุณอันยิ่งใหญ่ที่มีต่อพวกเราชาวไทยที่ทุกท่านก็ทราบกันดีอยู่แล้ว ได้เป็นแนวทาง ทำให้ประเทศไทย ยั่งยืนมาได้จนทุกวันนี้
        วันนี้เป็นวันที่หดหู่สำหรับผมจริงๆครับ หลายเรื่องราวได้เกิดขึ้นและจบลงมากมาย ในอดีตที่ผ่านมาหลายสิบปีผมก็ได้เสียพี่ชายไปหนึ่งคนด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ถ้าเขายังอยู่ ผมก็คงจะมีสภาพที่ดีกว่านี้มั้งครับ แต่ในชีวิตจริงเมื่อมันผ่านไปแล้ว คำว่า "ถ้า" ก็ไม่มีค่าอะไรเลย เพราะเราไปแก้ไขอดีตเหมือนในหนังไม่ได้ มีแต่ต้องดำเนินชีวิตกันต่อไป ใครที่บอกว่าพวกเราเกิดมามีเวลาเท่ากันผมว่ามันไม่จริงเลยแม้แต่น้อย ไม่มีใครรู้หรอกครับว่าแต่ละคนมีเวลาเท่าไหร่ หรือเหลือเวลาที่จะอยู่บนโลกใบนี้อีกกี่วันกี่เดือน กี่ปี หรือกี่ชั่วโมง ผมเองควรที่จะหายไปจากโลกนี้ตั้งนานแล้วแต่ก็ยังดันทุรังอยู่มาได้จนถึงวันนี้ แต่จะอยู่ได้อีกนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้เหมือนกัน หมอบอกผมเมื่อปีก่อนว่า หัวใจของผมจะเริ่มทำงานน้อยลงเรื่อยๆ ถ้าไม่เปลี่ยนหัวใจก็ไม่มีทางอื่นอีกแล้ว ทุกครั้งที่ไปตามหมอนัดก็จะถูกถามว่า ไม่เปลี่ยนใจแน่นะ ผมก็ยืนยันคำเดิมคือ ไม่เปลี่ยนครับ ใช้ได้ถึงเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น
        เมื่อวานก็ไปตามหมอนัด ได้ของแถมมาอีกหนึ่งคือ นิ่วในถุงน้ำดี แหม่ๆๆๆ พออายุมากขึ้นนี่ของแถมก็ทยอยมาเรื่อยๆเลยแฮะ ทีไอ้ที่อยากได้ก็ไม่ให้ ให้มาแต่ละอย่าง ดีๆทั้งน้านนนนนนนนนนนน........555555 แต่ช้าก่อนครับอย่าดีใจไป หมอบอกว่า ไอ้เจ้านิ่วในถุงน้ำดีนี่ เป็นกันทุกคนครับ ว่าแต่ก้อนนิ่วจะใหญ่จะเล็กเท่านั้นและที่สำคัญคือ มันจะทำอันตรายกับตัวเราหรือเปล่าด้วย บางคนก็ไม่มีอาการอะไรเลยจะสิ้นอายุไปเองแต่บา่งคนเช่นผม มันมีปัญหาคือทำให้ปวดท้อง แน่นหน้าอก ไปฉุกเฉินมาสองหน จนสุดท้ายหมอส่งไปทำอุลตร้าซาวน์ข่องท้อง ก็ไปเจอไอ้เจ้านี่ อยู่ในถุงน้ำดีขนาดประมาณสี่มิลลิเมตร เท่าปลายนิ้วก้อยเอง แต่ดันสร้างปัญหาซะแล้ว ทางเดียวที่ทำได้คือตัดถุงน้ำดีทิ้งไปเลย แต่กรณีของผมทำไม่ได้อีกเพราะมีความเสี่ยงกับหัวใจที่มันอ่อนแออยู่แล้ว วิธีเอาออกคือส่องกล้องผ่าออกมา หมอเขาประชุมกันแล้ว ถ้ามันไม่มีอาการก็เก็บมันไว้เถอะ เพราะกรณีของผมมันเสี่ยงมาก เดียวนอนผ่าไปแล้วไม่ตื่น เอาไว้มันปวดท้องมีไข้ ค่อยมาหาหมอรักษาตามอาการกันไป ห๊าาาาา ครับว่าไงว่าตามกันผมก็ไม่อยากโดนเจาะพุงเหมือนกัน 5555555 ตามนั้น สรุปคือ ไม่ต้องทำอะไร ภาษาอีสานเขาเรียกว่า ยู้ซื่อๆ ว่าซ่านนนนนนน อิอิ
        ชีวิตเราครับเลือกกันเอาเอง อยากทำอะไรที่ทำได้ก็ทำเถอะครับถ้ามันไม่ไปเดือดร้อนคนอื่น
        ช่วงนี้โลกเราดุเดือดกันจริงๆ นอกจากสงครามในยูเครนแล้ว ก็ยังมาเดือดในตะวันออกกลางอีก คนที่ไม่น่าตายก็ต้องมาตายกันเป็นเบือ เพื่ออะไรก็ไม่รู้ จะบอกว่าเพื่อแย่งดินแดนอันเป็นที่รักกลับมา ก็เห็นแย่งกันมาตั้งเป็นพันปีแล้ว ไม่เฉพาะที่ตะวันออกกลางเท่านั้น ทุกที่ในโลกก็แย่งกันไปแย่งกันมาทั้งนั้น ใครชนะก็ได้ครอบครองไป ใครแพ้ก็ตายไปหรือไม่ก็ตกเป็นทาสของผู้ชนะเรื่อยมา คนตายหรือผู้แพ้พูดไม่ได้ เขียนประวัติศาสตร์ไม่ได้แน่นอน แล้วจะแย่งกันไปเพื่ออะไรก็ไม่รู้ เพือ่เผ่าพันธุ์ของตัวเอง เพื่อป้องกันตัวเอง??? แย่งมาจากชาติอื่นได้แล้ว ก็มาแย่งกันเองกับคนชาติเดียวกันอีก กว่าจะมาถึงวันนี้ ทุกชาติได้สูญเสียคนที่ไม่น่าเสียไปมากมายทั้งนั้น แล้วก็คงจะเป็นอย่างนี้ไปอีกนานจนกว่าจะไม่มีคนเหลือมาแย่งอะไรกันอีกนั่นแหละมันถึงจะจบ ต่อให้ทั้งโลกเหลือคนแค่สองคนก็รับรองได้ว่า ไอ้สองคนนี้มันต้องทะเลาะแย่งอะไรกันสักอย่างแน่ๆ ผมเชื่ออย่างนั้นนะครับ
         ขออย่าให้มีใครต้องจากไปด้วยเหตุอันไม่สมควรอีกเลย ชีวิตทุกคนมีเรื่อราว มีค่า มีราคาทั้งนั้น กว่าจะโตมาได้ต้องผ่านเรื่อวราวมากมาย พ่อแม่ต้องลำบากมาเยอะ อยู่ๆมาจากไปซะงั้น แต่ชีวิตก็ไม่ได้ง่ายสำหรับทุกคนเหมือนกัน ก็ต้องดำเนินชีวิตกันตามความสามารถของแต่ละคนกันไปเท่านั้นเอง จะยากจะง่ายก็ขอให้มีชีวิต มีลมหายใจเข้าไว้เถอะครับ ยังมีเรื่องราวที่รอเราไปทำอีกมากมายเหลือเกิน
          วันนี้ต้องขออภัยทุกท่านด้วยครับ ที่มีแต่เรื่องเครียดๆทั้งเลย ไว้ครั้งต่อไปมาว่ากันต่อถึงเรื่องเรือ PT BOAT ที่ค้างไว้ก็แล้วกัน ราตรีสวัสดิ์ทุกท่านขอให้มีสุขภาพดีกันทุกคนครับ
1:30

.............................................................................................................................