ดูกันจังซีรี่ย์ เกาหลี กับจีนเนี่ย

            17 กรกฏาคม 2566 23:02 น. สวัสดีทุกท่านครับ วันนี้มีเรื่องมาเล่าครับ เป็นเรื่องของเรือเมื่อปี 2015.............แฮะๆ พิมพ์ไปซะยาวเลย ลบดีกว่าครับ ของร้อนทั้งนั้น ยิ่งมึนๆอยู่ด้วย นี่ก็เที่ยงคืนกว่า ย่างเข้าวันที่ 18-7-2566 ละ เสียงรถหวอ วิ่งกันดังลั่นเลยครับ ไม่รู้ว่าที่ไหนแถวๆนี้มีไฟไหม้ ก็ขอให้ทุกท่านปลอดภัย ทั้งผู้ประสบภัยและผู้ไปช่วยเหลือครับ

         ภาพมุมกว้างยามเย็นครับ


         สามตัวพี่น้องครับ
         เอาเรื่องอื่นดีกว่าครับ หลายวันที่ผ่านมา ผมก็ไล่ดูซีรี่ย์ ทั้งจีน ทั้งเกาหลีจนตาแฉะไปหมดละ ที่สังเกตเห็นอยู่อย่างหนึ่งของสองประเทศนี้ที่ต่างจากละครชีวิตบ้านเราก็คือเรื่องของ ความรุนแรง คือถ้าเป็นแนวเจ้าพ่อเงินกู้ทวงเงินนี่ เกาหลีกับจีนก็จะโหดพอๆกัน แต่ของจีนไม่ค่อยเห็นนะครับ แต่ของเกาหลีนี่โหดมาก ไม่รู้เรื่องจริงมันจะโหดเหมือนในซีรี่ย์หรือเปล่า ส่วนของบ้านเราก็อย่างที่เห็นครับ แต่ถ้าเป็นแนวแย่งคู่รักกันนี่ บ้านเราโหดกว่าทั้งประเทศนี้แน่ๆ มีการตบกัน ต่อยกันอย่างรุนแรงและหาจุดจบไม่เจอจนกว่าละครจะจบ ประมาณนั้น แต่ของจีน กับเกาหลีนี่เหมือนกันเลยคือ ใช้ท่าทาง สายตา เข้าปะทะกัน บางเรื่องทะเลาะกันตั้งนานแต่ไม่ชนกันซะที แล้วตัวโกงก็แพ้ไปตามบท บางเรื่องเขียนบทดีมากๆประมาณว่าดูเพลินๆ อ้าว จบละแต่ของเกาหลีที่เด่นๆอยู่ก็เห็นจะเป็นเรื่องของ การนำเสนอการบูลี่ในโรงเรียนระดับมัธยม(ถ้าเที่ยบการศึกษากับบ้านเรา) ก็ถือว่า อย่างโหด มีการใช้ความรุนแรงในโรงเรียนอย่างกว้างขวาง ผทดูไปก็งงไปว่า มันเป็นกันได้ขนาดนั้นเลยหรือนี่ แต่ก็อย่างว่า อะไรที่เราไม่เห็นหรือไม่รู้ก็ใช่ว่าจะไม่มี ในบ้านเราเองก็มีคลิปหลุดออกมาบ่อยๆถึงการใช้ความรุนแรงในโรงเรียน บางข่าวถึงขนาดตายกันไปข้างเลยก็มี ไม่รู้เด็กๆสมัยนี้เขาคิดอะไรกัน คืออย่าเอาสมัยเราหรือสิ่งแวดล้อมที่เราเคยพบเจอในสมัยเราเป็นเด็กในวัยนั้นๆ มาเที่ยบกันเลยครับ เราไม่เจอ ก็ใช่ว่าลูกหลานของเราหรือของคนอื่นจะไม่เจอไปด้วย
         อีกเรื่องที่พอจะสังเกตุได้จากซีรี่ย์ของทั้งจีนและเกาหลี นั่นก็คือ ผู้หญิงของทั้งสองประเทศนี้ต้องทำงานหรือเรียนอย่างหนักมากๆ มากซะขนาดที่ว่าถ้าไม่ทำก็จะไม่มีตัวตนอยู่ในสังคมเลยก็ว่าได้ และยิ่งเป็นรุ่นน้องด้วยแล้วนี่ ไปกันใหญ่เลยครับ ยิ่งในที่ทำงานถ้ารุ่นพี่ไม่ตายหรือลาออกไปเสียก่อน รุ่นน้องที่ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงก็ตาม ก็จะไม่มีวันได้ผุดได้เกิดเลยก็ว่าได้ ดักดานอยู่แค่นั้นเอง ไม่ว่าจะเป็นงานของรัฐฯหรือเอกชน และที่สำคัญที่สุดคือ "รุ่นพี่ถูกเสมอ" ดูไปก็ เฮ้ย อย่างนี้ก็ได้หรือฟะเนี่ย ทุกอย่างเจริญมาก ไฮเทคทั้งนั้น แต่มาติดที่รุ่นพี่รุ่นน้องเนี่บยนะ มันเจริญมาได้้ยังไงฟะเนี่ย ผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่ชอบ ระบบ ระบอบนี้เลยจริงๆ รุ่นพี่ รุ่นน้องถ้ามีก็ต้องช่วยกันในทางที่ดีสิครับ รุ่นน้องไม่ใช่ขี้ข้าซะหน่อย รุ่นพี่ก็ไม่ใช่พ่อไม่ใช่แม่ด้วย แทนที่รุ่นพี่จะมีเมตตาให้กับรุ่นน้อง เพื่อไม่ให้รุ่นน้องต้องมาเสียเวลาเหมือนรุ่นเรา กลับมีข้ออ้างแปลกๆ ประมาณว่า ถ้าไม่เจอซะมั่งในอนาคตจะไปทนลำบากได้อย่างไร มันไม่ใช่แล้วครับ เพราะคิดกันอย่างนี้นี่แหละถึงทำให้ องค์ความรู้และศาสตร์ที่มีคุณค่า ต้องหายสาบสูญไปกับเจ้าของความรู้นั้นๆ อย่างน่าเสียดาย ยิ่งในสายงานที่ต้องใช้อาวุธ หรือใช้เครื่องมือที่มีเทคโนโลยี่ระดับสูง ยิ่งแล้วใหญ่ หาคนมาทำไม่ยาก ได้มีคนมาทำแล้ว แต่ทำไม่ได้นี่แหละครับ เรื่องใหญ่กว่า ที่เด็กๆเขาพูดกันว่า โดนดุอยู่บ่อยๆว่า ตากแดดแค่นี้ก็ทนไม่ได้แล้วโตขึ้นจะไปทำอะไรกิน นั่นแหละครับ เด็กมันก็สวนกลับมาว่า ในอนาคต พวกหนู พวกผม คงไม่ไปยืนตากแดดทำงานแน่ๆ ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปหมดแล้วครับ เรารุ่นเลข สาม สี่ หรือห้า หรือมากว่านั้นนำแล้ว อย่าเอาสภาวะของเราตอนเป็นวัยรุ่นมากำหนดอนาคตของเด็กๆเลยครับ ปล่อยให้เขาโตตามธรรมชาติดีกว่า บอกอะไรได้ก็บอก สอนอะไรได้ก็สอน ถ้าเขาอยากฟังหรืออยากเรียนรู้ แต่อย่าไปยัดเยียดให้เขาเลยครับ
          ผมชอบดูนะ เวลาเห็นวัยรุ่นหรือคนหนุ่มสาวเขาทำกิจกรรมต่างๆ เดินในห้าง ในสวนสาธารณะ ขายของ เล่นกีฬา จับกลุ่มคุยกัน หรือนั่งอยู่คนเดียว มองแต่มือถือในมือก็มีไม่น้อย ฯลฯ มันเปลี่ยนไปตามยุคสมัยครับ เด็กติดเกมส์เราห้ามไม่ได้แล้วในยุคนี้ ก็ต้องหาวิธีเข้าถึงพวกเขาต่อไป แต่ละบ้านไม่เหมือนกันนะครับ ก็ยอมรับว่ายากพอสมควร
          เฮ้อ ยิ่งพิมพ์ยิ่งออกทะเลไปไกลทุกที หาเรื่องเรือมาแล้ว ก็แหม ของร้อนเหลือเกินลืมดูไป ไว้มาว่ากันใหม่ก็แล้วกันครับ วันนี้ก็ขอมั่วๆ เอาตัวรอดไปก่อนก็แล้วกัน คืนนี้ขอกล่าว ราตรีสวัสดิ์ครับทุกท่าน
8-7-2566  1:14 น.

............................................................................................................................