มาทำ มารีน่า กันดีฝ่า 5555555

              19 มิถุนายน 2566 19:10 น. สวัสดีทุกท่านครับ วันนี้จะมาโม้ต่อจากเมื่อหลายวันก่อน ที่ว่าจะมาต่อพรุ่งนี้ แต่หายไปหลายวันเลย ต้องขออภัยทุกท่านด้วยครับ เพราะร่างกายมันเอาแน่เอานอนไม่ค่อยได้ละ นึกอยากจะหมดแรงก็หายไปเฉยๆซะงั้น วันนี้เลยมาเร็วหน่อย

                      ดูนั่น..........


        ดูโน่น.....................................



         ดูนี่..............................................................

            ก่อนอื่นขออวดแมวก่อนละกัน ตามขึ้นไปนั่งบนดาดฟ้าชมวิวกันทุกเย็นถ้าฝนไม่ตก ขนาดเคยตกลงไปข้างล่างแล้วก็ยังไม่เข็ดอีก เจ้าลายน้อย


      ภูมิประเทศทางทิศตะวันตกยามเย็นครับ เมฆฝนกำลังมา



          ภาพมุมกว้าง เสียดายที่สมัยเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว สมาทร์โฟน ยังไม่มีความสามารถขนาดนี้ ถึงมีก็แพงเกินกำลังของผม เมื่อก่อนเราใช้วิธี ถ่ายภาพปรกติหลายๆภาพแล้วเอามาต่อกันเป็นภาพมุมกว้าง แต่ตอนนี้ แค่มือถือราคาถูก ก็ถ่ายภาพมุมกว้างได้ภายในครั้งเดียว ไม่งั้นคงจะมีภาพเด็ดๆมาให้ดูกันเพียบ

             ภาพมุมกว้างทางทิศตะวันออกครับ
         ครั้งที่แล้วผมได้เล่าถึงเรื่องที่เกี่ยวกับ "มารีน่า" ว่ามันคืออะไร ทำไมหลายๆกลุ่มทุนถึงอยากที่จะสร้างกันจัง มาวันนี้ผมจะมา " โม้ " เรื่องของความรู้สึก หรือที่เราชอบพูดกันติดปากว่า " ฟิล " ในการไปนั่งอยู่กลางวงของผู้ที่ "อยาก" หรือ กลุ่มคนต้องการทำ มารีน่า ว่าเขามีแนวคิด หรือความต้องการอะไร ยังไง ที่จะเข้ามาในวงการนี้


            ภาพข้างบนถ่ายเมื่อปี ค.ศ. 2013 หลายๆท่านอาจจะเคยเห็นมาแล้ว โดยเฉพาะท่านที่ไปพัทยาบ่อย ภาพนี้ขึ้นไปถ่ายที่จุดชมวิวที่มีป้าย PATAYA ขนาดใหญ่ ถ่ายลงไปที่แหลม บาลีฮาย ก็เป็น มารีน่าอีกรูปแบบหนึ่ง ปัจจุบันนี้เป็นยังไงมั่งก็ไม่ทราบเหมือนกันครับ

              สองภาพข้างบนได้มาจาก Google Earth ครับ เหลือแต่เสาซะแล้ว ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น คาดว่าคงจะต้องมีการปรับปรุงพัฒนาต่อไปในอนาคตอย่างแน่นอน
            ในช่วงหนึ่งของชีวิตการทำงาน ผมได้มีโอกาสเข้าไปนั่งฟัง นั่งดูอยู่ในวงของผู้ที่อยากทำ มารีน่า ก็หลายกลุ่ม หลายคนอยู่เหมือนกันครับ แต่เท่าที่เจอมาก็จะ ไปมีปัญหาแบบเดิมๆก็คือ "เงินทุน" มีเจ้าของที่ดินอยากทำ มีสถาปนิคพร้อมที่จะออกแบบโครงการให้ในเบื้องต้น แต่ หานายทุนตัวจริงไม่เจอ หรือพูดง่ายๆก็คือผิดฝาผิดตัวกันไปหมด ในตอนนั้น สมัยนั้นก็สิบกว่าปีมาแล้วเกือบๆยี่สิบปีก็ว่าได้
           โดยจุดเริ่มต้นส่วนใหญ่ก็จะมาจาก นักธุรกิจทั่วๆไปนี่แหละครับ มาจากฝั่งที่เคยทำโครงการบ้านจัดสรรมั่ง ทำคอนโดมั่ง ฯลฯ แต่ที่พบบ่อยที่สุดก็คือ ตัวแทนของกลุ่มต่างๆที่ว่ามา จริงมั่ง ไม่จริงมั่ง คุยกันไปสักพักถ้าไม่จริงก็จะหายกันไปเอง หรือบางคนก็จะบอกว่ามาจากกลุ่มที่สามารถเอาเงินจากต่างประเทศเข้ามาลงทุนในประเทศได้ แต่ต้องทำโครงการเสนอเขาออกไปก่อน พวกนี้มีเยอะครับและก็จะไปจบที่บอกว่า ต้องรอเอกสารบางอย่างจาก ...... หรือไม่ก็มาบอกว่าเงินที่จะเข้ามาต้องรอช่วงเวลาโน่น นี่ นั่น ฯลฯ สุดท้ายก็หายไปเหมือนเดิม บอกตรงๆว่า ตั้งแต่อดีตที่เคยได้ยินได้ฟ้งมา ไม่เคยมีกลุ่มไหนบรรลุถึงเป้าหมายเลยแม้แต่รายเดียว อย่างมากสุดก็ทำได้แค่ แบบ เบื้องต้นที่เป็น LAYOUT หรือผังบริเวณและการจัดโซนต่างๆ เท่านั้นเอง ไม่เกินไปกว่านี้ แต่ก็มีเฉียดที่สุดก็ในปี พ.ศ. 2549 เดือนกันยายน จำได้ว่า เจ้าของที่ดินพร้อม เจ้าของเงินพร้อม เจรจามาหลายสัปดาห์ จนนัดวันเซ็นสัญญาร่วมลงทุนกันแล้ว เซ็นเมื่อไหร ทั้งเงินและงานก็จะเริ่มเดินได้ทันที ทุกคนตัวจริงเสียงจริงกันหมด โฉนดที่ดินก็ของจริง เจ้าของที่ดินก็เซ็นมอบอำนาจมาจริง เจ้าของเงินก็จริงเพราะเป็นเจ้าของกิจการใหญ่โต มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันทั้งประเทศ ทุกอย่างดูสดใส สว่างไสวไปหมด งานนี้นอกจาก ฟ้าถล่ม ดินทลาย แผ่นดินไหวยุบกันทั้งประเทศแล้ว ยังไงก็ได้เกิดแน่ๆ.......วันที่นัดเซ็นสัญญาคือวันที่..............20 กันยายน 2549.............5555555555
            การเริ่มต้นของโครงการนี้ก็คือ มีคนหนึ่งที่มีความรู้จักสนิทสนมกับเจ้าของที่ดิน ที่อยู่ทางภาคใต้ ได้เข้ามาคุยถึงความเป็นไปได้ ในการนำที่ดินที่มีอยู่มาทำโครงการอะไรสักอย่าง ให้มันเพิ่มมูลค่าขึ้นมา โดยมีโฉนดทั้งหมดรวมทั้งใบมอบอำนาจในการตัดสินใจร่วมทุน แนบมาด้วย คุยกันแรกๆ ก็ยัง งงๆกันอยู่ว่า มันมีด้วยหรือที่เจ้าของที่ดินจำนวนมากขนาดนี้จะมอบอำนาจในการตัดสินใจทำโครงการอะไรก็ได้พร้อมกับ สามารถตัดสินใจร่วมทุนกับกลุ่มทุนได้ด้วย
            ที่ดินใหญ่ขนาดไหน ก็ต้องบอกว่า มหาศาลมากครับ ดูจากโฉนดแล้วก็หลายร้อยไร่อยู่ ตรวจสอบแล้ว ชื่อเจ้าของตรงกับสำเนาที่ได้มาทั้งหมด
            มันไม่ได้ลึกลับอะไรเลยครับกับการที่จะเริ่มโครงการใหญ่ๆอะไรสักอย่าง ขอแค่ทุกอย่างเป็นของจริงและเป็นเรื่องจริงเท่านั้น จะเล็กหรือใหญ่ก็เกิดได้ทั้งนั้น ในกรณีนี้ เกิดจากคนแค่คนเดียว เดินถือสำเนาโฉนดที่ดินเข้ามานั่งคุยกับ สถาปนิค เท่านั้นเอง ทุกอย่างก็จะเดินต่อไปเองถ้าตรวจสอบแล้วว่า เอกสารนั้นเป็นจริง เจ้าของที่ดินเป็นตัวจริง
           การคุยกันระหว่างเจ้าของที่ดินกับสถาปนิคและคนกลาง ก็ไม่ได้เป็นพิธีรีตองอะไรเลยครับ นัดพบกัน แล้วก็ว่ากันตรงๆเลย อารมณ์เหมือนกับ นั่งคุยกันธรรมดานี่แหละครับ ทำอย่างนั้นไหม อย่างนี้ไหม ถ้าเป็นอย่างนี้ จะทำอย่างไร มีตรงไหนที่ต้องเพิ่มหรือตัดออกก็ว่ากันตรงๆ ไม่ได้มานั่งเล่นเล่ห์เหลี่ยมอะไรเหมือนในหนังหรือซีรี่กันหรอกครับ เสียเวลา กินกาแฟไปคุยกันไป ใช้เวลาไม่นาน ทุกอย่างก็เดินต่อ จนกระทั่ง สถาปนิคได้เสนอ ออกแบบโครงการเป็นแบบผสม ระหว่างการจัดสรร บางส่วน เป็น มารีน่า บางส่วนเป็นโซนบ้านราคาแพง บางส่วนเป็นทั้งบ้านและมารีน่าอยู่ด้วยกัน และมีบางส่วนเป็น มารีน่าพร้อมคอนโดหรูอีกต่างหาก ถามว่า เอาเงินที่ไหนมาจ้างทำแบบ ก็สถาปนิคนั่นแหละครับ ลงทุนเอง เมื่อแบบเบื้องต้นเสร็จก็ไปนำเสนอให้กับเจ้าของที่ดินว่าเห็นด้วยไหมอย่างไร ก็แก้ไขกันไป ฯลฯ ในขณะเดียวกัน คนกลางที่ว่า ก็ไปวิ่งหานายทุนคนมีเงิน เพื่อมาร่วมทุนทำโครงการ ร่วมกันต่อไป

        ข้างบนนี้คืองานเมื่อปี ค.ศ. 2006 ครับ โดยพี่ชายของผมเองครับสมัยนั้นหลัง สึนามิถล่มภูเก็ต การออกแบบก็เลยต้องทำออกมาเหมือนกับป้อมปราการ แกบอกว่าเอาไว้นั่งดู สึนามิครับ ตอนนั้นก็ขำไม่ออกเหมือนกันครับ เพราะความจริงก็รู้ๆกันอยู่ว่า ชายฝั่งทะเลตะวันตกของไทย เสียหายยับเยินมากจริงๆ จึงเกิดแนวคิดนี้ขึ้นมาครับ นี่เป็นแค่ส่วนหนึ่งของโครงการเท่านั้นครับ ยังมีอีกเยอะ

           เจ้าของที่ดิน ตีมูลค่าที่ดินเป็นทุน เจ้าของเงินก็เอาเงินที่พอๆกันหรือมากกว่า หรือน้อยกว่าก็ได้ มาร่วมทุนกันโดยคิดเป็นเปอร์เซ็นของแต่ละฝ่าย โดยมีคนกลางและสถาปนิคเป็นผู้จัดการโครงการในเบื้องต้น แต่เมื่อทุกอย่างเป็นรูปเป็นร่างแล้ว ก็ต้องใช้มืออาชีพมาจัดการโครงการต่อจาก กลุ่มสถาปนิคและคนกลางต่อไป ทุกอย่างอยู่ในสัญญาอย่างชัดเจน นั่นก็คือหลังจากแบบก่อสร้างเสร็จแล้วนั่นเอง
         สถาปนิคก็ได้ค่าจ้างจากการทำแบบคิดเป็นเปอร์เซ็นจากมูลค่าทั้งโครงการ คนกลางได้ค่านายหน้า จากทั้งสถาปนิค เจ้าของที่ดินและจากเจ้าของเงิน ทุกอย่างชัดเจน และเป็นจริงทั้งหมด

        ภาพข้างบนนี้ทำด้วย "มือ" ครับ มาแต่งใส่ตัวหนังสือและตัวเลขเพิ่มเข้าไป พี่แกบอกว่า ได้แรงบันดาลใจมาจาก BAT MAN ครับ......มันส์มาก


           ข้างบนนี้คืองานเมื่อปี ค.ศ. 2005 ครับ โดยพี่ชายของผมเองครับ แกทำไว้เยอะมากๆ แล้วผมจะทยอยนำมาลงให้ชมกันตามแต่โอกาสจะอำนวยครับ
          ความรู้สึกของผมตอนนั้นบอกได้เลยว่า เฉยๆ เพราะมันไม่มีอะไรนอกเหนือความคาดหมายอยู่แล้ว การคุยกันไปนั่งฟังเขาพูดกันถึงเงินเป็นหลายร้อยล้าน มันก็แปลกๆเหมือนกัน แต่มันไม่ใช่เงินผม ผมต้องทำงานถึงจะได้เงินตามงานที่ทำ มากน้อยก็ว่ากันไป จะมีเกร็งๆก็ช่วงแรกที่ไปเจอเจ้าของที่ตัวจริงเท่านั้น เพราะคนระดับมีที่ดินหลายร้อยไร่ในทำเลทองขนาดน้้นคงไม่ธรรมดาแน่ๆ กว่าจะถึงตัวต้องมีลูกน้อง มือซ้าย ขวา หน้าหลังเยอะแยะมากมายแน่ๆ แต่ผิดคาดครับ มีแค่คนขับรถคนเดียวเท่าที่เห็น แล้วก็พาเดินขึ้นตึกไป กลายเป็นพวกผมต่างหากที่ยกขโยงกันไปตั้งห้า หกคน เข้าไปนั่งคุยกันในห้องที่มีแต่เจ้าของที่ดินเพียงคนเดียวเท่านั้นเอง นั่นคือครั้งแรกของผมที่ได้เจอกับคนที่จัดว่ารวยมากๆ และได้นั่งคุยกันด้วยความเป็นกันเอง ไม่มีความกดดัน ไม่มีการวางมาดอะไรเลย คุยกันสบายๆ จนพวกผมหายเกร็งกันไปเอง ปัจจุบันได้ข่าวว่า "ท่าน" ได้เสียชีวิตไปนานแล้วครับ
         ในการเจรจา เริ่มต้นโครงการอะไรสักอย่าง มันก็แตกต่างกันไป ตามแต่คู่เจรจาครับ มีทั้งรวยจริงๆทำจริง รวยจริงแต่เหมือนจะอยากทำแต่ก็ไม่ทำถึงไหนซะทีก็มี คุยง่ายก็มี วางมาดเหมือนใน ซีรี่เกาหลีก็มี ต้องนั่งรอเป็นชั่วโมงก่อนเข้าพบก็มีอีกทั้งๆที่เชิญเราไปแท้ๆ แต่จะคุยดีคุยง่ายอย่างไรก็ตาม มันไม่มีอะไรง่ายหรอกครับ มันมีตัวแปรอีกเยอะเช่น กฏหมาย พรบ ของหน่วยงานต่างๆของรัฐฯ ถ้าทำโครงการตามต่างจังหวัดก็จะหนีไม่พ้น กรมที่ดิน กรมป่าไม้ฯ กรมฯ อีกหลายๆกรม หลายกระทรวงเลยครับ บางโครงการมั่นใจว่าผ่านได้ แต่มาเจอเรื่อง สิ่งแวดล้อม และ กรมป่าไม้ฯ แค่สองกรมนี้ก็ไปต่อไม่ได้แล้ว เพราะที่ดินดันเป็นป่าสงวนมั่ง ป่าชายเลยมั่ง จบกันแค่นั้น
           ท่านใดที่มีหน้าที่ต้องไปเข้าร่วมเจรจางานต่างๆ ก็อยู่ที่ดวงของแต่ละคนแล้วครับว่าจะเจออะไร แต่ผมจะเตือนไว้เรื่องหนึ่งก็คือ ท่านต้องเชื่อมั่นในหัวหน้าหรือเจ้านายของท่านให้มากๆเข้าไว้ อย่าพูดแทรกกลางวงอย่างเด็ดขาด ตกลงกับทั้งทีมให้ดี ว่าใครพูดเรื่องอะไร หรือถ้าเกิดเหตุข้อมูลผิดพลาดหรือไม่ตรงกัน จะใช้วิธีไหนในการแก้ปัญหา จำไว้ว่าในการเจรจา ไม่ชอบการเซอร์ไพรส์นะครับ โดยเฉพาะกับพวกเดียวกันเอง บางครั้งเข้าไปคุยกันเป็นชั่วโมง ผมไม่พูดสักคำ เป็นผู้ฟังและจดบันทึกอย่างเดียวก็มี จะพูดก็เมื่อถูกถามเท่านั้น พูดง่ายๆคือทุกคนที่ร่วมทีมต้องรู้เรื่องเท่ากันนั่นเอง หรืออย่างน้อยก็ในส่วนที่เราต้องพูดเท่านั้นครับ
           วันนี้มีเรื่องมาโม้แต่เพียงเท่านี้ครับ ขอกล่างราตรีสวัสดิ์กับทุกท่าน ขอให้นอนหลับสนิท ตื่นมาสดชื่นแจ่มใสรับวันใหม่กันทุกท่านครับ
20-6-2023 0:08 น.

่.............................................................................................................................