แบบ SANITARY SYSTEM หรือก็คือแบบ สุขาภิบาลมั่นเองครับ

       7 มิถุนายน 2566 18:17 น. สวัสดีตอนหัวค่ำครับ วันนี้มาเร็วฮะฮ่า นั่งดูอะไรเรื่อยเปื่อยก็นึกขึ้นได้ว่า มีอยู่เรื่องหนึ่งที่ยังไม่ได้เล่าเกี่ยวกับระบบท่อทางภายในเรือที่สำคัญมากๆ
             สมัยวัยรุ่นน้อยๆผมได้ไปเห็นทะเลครั้งแรกน่าจะอยู่ประมาณ ป6มั้งครับปิดเทอม ได้กลับมาอยู่กับท่านพ่อและท่านแม่ ที่ กทม ข่วงสั้นๆ ในตอนนั้นก็ได้ไปเที่ยวเล่นที่บ้านญาติผู้ใหญ่ท่านนึงแถวบางพลัดนี่แหละครับ มีญาติๆรุ่นราวคราวเดียวกันหลายคน จำได้ว่าสนุกสนานมาก นานๆได้พบเจอกัน ก็ลูกคุณน้า คุณอาทั้งนั้นครับ แล้วมีอยู่วันนึงเขาก็ชวนไปเที่ยวทะเลบางแสนกัน ตอนนั้นเป็นอะไรที่ตื่นเต้นมากสำหรับผมที่เป็นเด็กบ้านนอก ยังไม่เคยเห็นทะเลเลย
        เมื่อใกล้วัน ก็ยิ่งนอนไม่หลับ เก็บของเตรียมตัวล่วงหน้าตั้งหลายวัน เมื่อวันเดินทางมาถึงก็พากันนั่งรถออกจาก กทม มีรถอะไรมั่งก็จำไม่ได้แล้วครับ ไม่กี่ชั่วโมงก็ถึงบางแสน จังหวัดชลบุรี
        เมื่อแรกที่เห็นชายหาด และน้ำทะเลที่เป็นฟองคลื่นซัดเข้าฝั่งอย่างช้าๆ เอื่อยๆเหมือนคนขี้เกียจค่อยๆคลานขึ้นมาบนหาดทรายสีน้ำตาลอ่อนๆ มันเป็นอะไรที่สวยงามและประทับใจผมเป็นอย่างยิ่ง ท้องทะเลอันกว้างใหญ่ไพศาล มองออกไปได้ไกลจนสุดสายตาก็ยังไม่เห็นแผ่นดินที่อยู่อีกฟากฝั่ง เห็นแต่เพียงขอบของน้ำทะเลโค้งๆอยู่ไกลๆลิบเท่านั้นเอง ....เพ้อเหมือนเจอสาวสวยเลยที่เดียว อ้อ มันเป็นอย่างนี้นี่เองนะ ทะเล ที่เขาว่ากันว่าสวยนักสวยหนา ใครๆก็อยากมาเที่ยวกัน สมัยนั้นไปพักอยู่บ้านพักของ มหาวิทยาลัยศรีนทรวิโรฒ บางแสน เท่าที่จำได้ก็อยู่ไม่ไกลจากหาดบางแสนเท่าไร แต่ก็มองไม่เห็นทะเลอยู่ดี ต้องเดินหรือไม่ก็เช่าจักรยานถีบออกมา เย็นนั้นก็นั่นแหละครับ ปั่นกันสนุกสนานเลยทีเดียว แต่รู้สึกว่าจะไม่ได้ลงเล่นน้ำทะเลเพราะยังเด็กๆกันอยู่แล้ะมีผู้ใหญ่ไม่พอที่จะดูแล กลัวลูกหลานจมน้ำกัน
        พออีกวันก็ไปเที่ยวที่โรงงานผลิต มาม่า สมัยนั้นเพิ่งจะมีไม่กี่ปี เป็นที่นิยมมาก เรียกว่าถ้าไปบางแสนแล้วไปไม่ถึงโรงงานผลิตมาม่า เท่ากับไปไม่ถึง น่าจะอยู่แถวๆ ศรีราชามั้งครับถ้าจำไม่ผิด จากมาม่า ก็ไปต่อที่เกาะสีชัง เป็นอะไรที่เหนือความคาดหมายของผมไปมากทีเดียว เพราะต้องนั่งเรือออกไปในทะเล เมื่อถึงเกาะสีชังก็นั่งรถต่อไปที่ สถานเพาะเลี้ยงเต่าทะเล ไปดูเต่าทะเลตัวน้อยๆ ฯลฯ ไปอยู่กันสองคืน ก็กลับ กทม มาเจอรถติดตอนเย็นพอดี เหมือนสมัยนี้ไม่มีผิด 
           จะว่าไม่เกี่ยวกับเรื่องที่เล่า ก็ไม่เชิงครับ แต่ที่เกริ่นนำมาซะยาวเลย ก็เพื่อจะบอกว่า การนั่งเรือเที่ยวทะเลในยุคเกือบห้าสิบปีมาแล้ว ดูเหมือนจะสนุกสนานใช่ไหมครับ แต่เปล่าเลยครับ ไม่ทั้งหมดแน่ๆที่สนุกสนานในการนั่งเรือเป็นเวลานานๆ ไม่ต้องนานมากก็ได้ครับ แค่ครึ่งชั่วโมงสำหรับบางคนก็เป็นนรกได้เหมือนกัน ถ้าเขาหรือเธอมีอาการ ปวดหนัก ปวดเบาขึ้นมาระหว่างที่อยู่บนเรือที่กำลังโต้เคลื่นแล่นฝ่าทะเล กระดกหน้า กระดกหลังอยู่ เชื่อว่าหลายๆท่านคงจะเจอมากับตัวเองบ้างไม่มากก็น้อย ผู้ชายอะไม่เท่าไหร่หรอกครับ ถ้าเรือลำนั้นมีห้องน้ำ แต่สำหรับผู้หญิงแล้วถือว่าโหดเลยทีเดียวสำหรับการเข้าห้องน้ำในเรือที่ข้ามไปเที่ยวเกาะต่างๆ ซ้ำร้ายไปกว่านั้น เรือข้ามเกาะส่วนใหญ่ มักจะไม่มีห้องน้ำ หรือมีก็มีแค่ห้องเดียว เพราะ เวลาที่อยู่ในทะเลมักไม่นานเท่าไร
          ตอนที่ผมมาทำงานเกี่ยวกับเรื่องเรือใหม่ๆ ก็มีบ้างที่ต้องลงเรือเล็กออกทะเลไปขึ้นเรือใหญ่ๆที่ทิ้งสมออยู่กลางทะเล ก็ใช้เวลาไม่นาน แต่ถ้าข้ามไปเกาะต่างๆก็เกือบชั่วโมงก็มี ถ้าปวดเบาขึ้นมาก็ไปยืนแอ่นที่ท้ายเรือนั่นแหละครับ แต่ต้องหาที่จับดีๆ พลาดมาก็ตกน้ำได้ง่ายๆ และที่สำคัญก็ต้องบอกคนที่ไปด้วยกันด้วยว่าจะไปไหน ไปทำอะไร เผื่อตกน้ำหายไปจะได้ไม่เป็นข่าว เรือเล็กๆส่วนมากจะไม่มีห้องน้ำครับ ยกเว้นเรือสปีดโบ๊ทที่นำเข้ามาจากต่างประเทศ
          และต่อมาก็ได้ออกทะเลข้ามวันข้ามคืนกันเลยทีเดียวครับ ไม่ได้ไปทำงานครับแต่ ไปตกปลากับพี่คนหนึ่งที่ทำงานด้วยกัน เขาชอบตกปลาทะเลโดยเช่าเรืออกไป เรือก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไรเลย ตอนนั้นไปกันแค่สองคน เตรียมเหล้า เตรียม มาม่าเป็นอาหารหลัก กะว่าจะไปหาเนื้อปลาเอาข้างหน้าว่างั้น ฮ่าๆๆๆ
          ออกเรือ สองทุ่มที่สะพานปลาพัทยา ไปหว่านแหหาปลาเหยื่อแถวๆชายฝั่งก่อน คนเรือมีคนเดียว หว่านแหหาปลาเหยื่อให้ เป็นคนขับเรือให้อีก จุดหมายในคืนนั้นอยู่ที่แถวๆเกาะล้าน แต่พอออกเรือได้ไม่นาน ปรากฏว่าว่าคืนนั้นคลื่นแรงไปหน่อย กว่าจะไปถึงที่หมายก็เกือบเที่ยงคืน แฮ่ๆ เมาเรือสิครับทีนี้ กะว่าจะไปนั้งจิบเหล้านั่งตกปลาชิวๆซะหน่อย ทีไหนได้ ต้องไปหาเปลนอน ตอนแรกก็พากันนอนขวางลำเรือ เพราะไม่เคยออกทะเล พี่แกก็ไม่ยอมบอก เพราะเมาคลื่นเหมือนกัน นอนกันได้ไม่นาน ก็กลิ้งทั้งคนทั้งเปลนั่นแหละครับ ยิ่งตอนเรือทิ้งสมอว่าไม่โดนคลื่นแล้วเชียวเพราะมีเกาะล้านบังอยู่ แต่ก็ไม่รอดครับ หนักกว่าตอนเรือวิ่งอีกต่างหาก เพราะเรือมั้นทั้งโคลงซ้ายขวาและกระดกหน้ากระดกหลังไปพร้อมๆกัน แต่สุดท้ายก็หลับจนได้ เพราะเพลียมากนั่นเอง
       ตื่นมาก็เห็น ปลาฉลามขนาดเท่าขาตัวหนึ่งนอนแอ้งแม๊งอยู่บนเรือแล้ว ได้ความว่า คนขับเรือแกนั่งดูดกัญชาและตกปลาไปด้วย เพลินเขาเลย ก็มีไอ้หลามโชคร้ายตัวนี้ตัวเดียวเท่านั้นที่มากินเบ็ดแล้วก็ถูกลากขึ้นเรือมา ส่วนผมสองคนไม่รู้เรื่องเลยนอนอย่างเดียว เหล้าที่เตรียมมา แค่เห็นก็จะอ๊วกแล้วครับ แล้วพี่เขาก็บอกว่าจะไปเข้าห้องน้ำ แล้วก็เดินไปท้ายเรือ ก้าวขาข้ามท้ายเรือออกไปแล้วก็หันหน้ามานั่งลงเห็นแต่ไหล่กับหัวที่โผล่มาและมือที่เกาะอยู่ทั้งสองข้าง นั่นแหละครับ ส้วมหรือห้องน้ำของชาวเรือ คนขับเรือก็ยังตกได้ปลาหมึกอีกสองสามตัว เขาต้มมาม่าเตรียมไว้ให้พวกผมสองคนแล้ว กำลังร้อนๆเลยทีเดียว ก็พากันกินอย่าเอร็ดอร่อย คนละสองชาม แล้วก็ได้เรื่องเมื่อถอนสมอแล้วออกเรืออ้อมเกาะล้านมีจุดหมายไปที่เกาะไผ่ พอพ้นเกาะล้านเท่านั้นแหละครับ ทั้งมาม่า ทั้งปลาหมึก สองชามที่พากันกินเข้าไป ตอนกินเข้าไปเป็นไง ตอนออกมาก็เป็นอย่างนั้นเลยครับ หนวดปลาหมึกและมาม่ายังเป้นเส้นอยู่เลย 5555555 สรุปทริปนี้ล้มเหลวอย่างสิ้นเฉิง ตกปลาก็ไม่ได้ เหล้าก็กินไม่ได้ ข้าวก็กินไม่ได้ กลับบ้านมือเปล่า ฉลามน้อยโชคร้ายตัวนั้นก็ไม่มีพ่อค้าคนไหนซื้อ ไม่น่าเลยไอ้หนู้เอ้ย
      นั่นคือเมื่อประมาณปี 2534 ครับ สามสิบกว่าปีมาแล้ว คนแก่ก็เป็นอย่างนี้แหละครับ ชอบเล่าแต่เรื่องในอดีต คิดถึงแต่อดีตที่ผ่านมา ส่วนอนาคตก็ช่างมันแล้วครับ อะไรที่ปล่อยได้วางได้ ก็ปล่อยก็วางมันไปเถอะครับ ไม่มีเราเขาก็หาคนอื่นมาทำจนได้นั่นแหละครับ


           มาเข้าเรื่องดีกว่าครับ ขืนเล่าต่อก็จะพาเลี้ยวออกทะเลไปไกลกว่าเก่าอีก ข้างบนนี้คือแบบ SANITARY SYSTEM หรือก็คือแบบ สุขาภิบาลมั่นเองครับ อ่อ...แบบของระบบนำน้ำและของเสียจากห้องน้ำและห้องส้วมมาเก็บไว้ และนำออกไปทิ้งในภายหลังนั่นเองครับ ข้างบนนี้เป็นของเรือ HV FOX (ปัจจุบันนี้ได้เปลี่ยนชื่อไปแล้วครับผมก็จำไม่ได้เหมือนกันว่าชื่ออะไร) ไอ้ลำขาวๆที่เห็นอยู่ข้างบนโน้นนั่นแหละครับน่าจะเกินสิบปีมาแล้ว รูปข้างบนถ่ายเมื่อปี ค.ศ. 2014 หลังจากใช้เวลาดัดแปลงมาประมาณห้าปีเห็นจะได้ครับ
          จากแบบ จะเห็นสัญญาลักษณ์ที่เป็นโถชักโครก ต่อท่ออกมาเข้าที่ท่อยาวๆใหญ่ๆที่อยู่ข้างล่างเรียกท่อนี้ว่า MANIFOLD แปลเป็นไทยว่าไงผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ แต่ความหมายในแบบนี้ก็คือ เป็นท่อที่รองรับ หรือส่งออกของเหลวหรือแก๊ซที่มาจากหลายๆทาง ไปยังจุดหมายหลายๆแห่ง โดยใช้ประตูน้ำหรือ วาล์ว เป็นตัวกำหนดว่าจะให้รับของเหลวหรือแก๊ซจากท่อไหน และส่งออกไปยังท่อไหนนั่นเอง ใหม่ๆผมก็งงอยู่เหมือนกันครับ อะไรฟะ โฟๆ เปิดดิกฯก็ไม่มีคำแปล แต่พอได้เห็นของจริงก็ร้องอ๋อเลยทีเดียว

                ข้างบนคือตัวอย่างของ MANIFOLD ครับ
        และจากท่อ MANIFOLD จากในแบบจะเห็นว่ามี แวคคั่มปั้ม หรือปั้มสูญญากาศ คอยสูบของเหลวพร้อมกาก ออกจากท่อนี้แล้วส่งเข้าไปในถัง BLACK WATER TANK ที่อยู่ใต้ท้องเรือ ลำนี้สร้างถังต่างหากขึ้นมาโดยใช้ STAINLASS STEEL  จะไม่ใช้เปลือกเรือเป็นส่วนหนึ่งของถังเหมือนถังน้ำมันหรือถังน้ำจืด เพราSTAINLESS ทนการกัดกร่อนของกรดต่างได้มากกว่านั่นเอง ในถังก็จะมีทั้งท่อระบายอากาศแบบกันประกายไฟที่ปลายท่อ และเซ็นเซ่อร์วัดปริมาณของเหลวในถัง และจะเอาออกไปทิ้งได้สองวิธีคือ วิธีแรก เมื่อเรือแล่นพ้นออกมาอยู่ในเขตทะเลสากลแล้ว เขาก็จะสูบออกทิ้งลงไปในทะเล ในแบบจะเห็นท่อทางออกอยู่ใต้แนวน้ำ 200 mm. เป็นอาหารปลาแสนอร่อย ส่วนอีกวิธีหนึ่งก็คือ มาเที่ยบท่าแล้วเอารถมาสูบหรือรับไป ก็เหมือนรถดูดส้วมบ้านเรานั่นแหละครับ แต่เก็บกลิ่นได้ดีกว่ากันเยอะ
        กำลังดูดของแว๊คคั่มปั้มนี่ถือว่ารุนแรงมากนะครับ จะทำงานเมื่อกดชักโครกเท่านั้น ฟึบเดียว เกลี้ยงเลย ใครทำอะไรตกลงไปก็ไม่ต้องหาแล้วครับ ไปเปิดหาในถัง black water เอาได้เลย รับรองว่าเจอแน่แต่ก็เหม็นแน่ๆเหมือนกัน นอกจากซ่อมบำรุงตามวงรอบแล้ว ถังนี้เขาจะไม่เปิดเด็ดขาดครับ เหตุผลก็รู้ๆกันอยู่
       ถามว่า จะประหยัดโดยไม่ต้องมีปั้มได้ไหม ใช้แบบในอาคารใช้แรงดึงดูดของโลกเอา ก็ตอบว่าได้ครับแต่ ต้องออกแบบดีๆ อย่าประหยัดมากเพราะจะโดนอากาศล๊อคในท่อ แล้วก็จะเจอกับน้ำพุสีเหลืองแน่นอน ซึ่งผมและอีกหลายๆคนก็เจอกันมาแล้ว ด้วยอยากจะประหยัด ห้องส้วมในแต่ละห้องตามแบบต้องใช้ท่อของใครของมันแต่ ตอนทำกลับใช้ท่อจากชักโครกมารวมที่ manifold แล้ววิ่งท่อเดี่ยวๆลงไปที่ black water tank มันจึงเกิดอาการ อากาศล๊อคเวลาเรือโคลงไปมาและมีคนเข้าส้วมพร้อมๆกันนั่นเอง ที่นี้ก็ พุ่งทะลักออกมาจากชักโครกตรงๆเลยครับ เหลืองไปหมดทั้งห้องน้ำ.......หึหึ สมน้ำหน้า ก็แก้กันไป แบบก็เขียนไปแล้ว แล้วมันประหยัดได้ไหมได้ครับ แต่ได้อย่างอื่นมาด้วยไม่คุ้มแน่ๆ
          เผลอแปปเดียว ห้าทุ่มกว่าแล้ว ต้องขอราตรีสวัสดิ์แล้วครับทุกท่าน ขอให้นอนหลับสนิท ตื่นมาพบเจอแต่เรื่องดีๆ และเจอแต่คนที่รักนะครับ
23:19 น.
         
............................................................................................................................