กว่าจะมาเป็นเรือหนึ่งลำ ตอนที่3

         วันนี้ยังอยู่ในช่วงของวันที่ 4 มิถุนายน 2566 ครับ แต่เวลาก็ล่วงเลยมาที่ 10:25 น. แล้ว เมื่อตอนหัวค่ำก็นั่งแก้โค๊ดของเวปไซด์ Navis อีกรอบ ทางแอดมิน เขามีการอัปเดท ข้อมูลเพิ่มเติมอีกพอสมควรและจะค่อยๆทยอย ลงเป็นระยะ เห็นว่าอย่างน้อยๆก็ไม่ต่ำกว่าเดือนละครั้ง และต่อไปก็อาจจะถี่ขึ้นและมีเนื้อหามากขึ้น ก็ไปติดตามกันได้ครับที่ http://navisconsults.com/ เชียร์กันเองนี่แหละครับ หรือท่านใดที่ต้องการจะให้ลงเรื่องอะไร ที่พอช่วยกันได้ก็บอกมาได้เลยครับ ที่นี่ "ฟรี" ครับ เพราะผมก็ใช้พื้นที่ของเขาฟรีเหมือนกัน มีอะไรก็ช่วยๆกันครับ
             เมื่อคืนก็ว่าไปค่อนข้างยาวแล้วแต่ก็เป็นแค่เพียงการเริ่มต้นของขั้นตอนในการต่อเรือใหม่หนึ่งลำนะครับ ย้อนกลับไปถึงตอนเจรจาก่อนเซ็นสัญญาว่าจ้างเขียนแบบเรือ ก็จะมีคำถามหนึ่งจากผู้รับจ้างว่า ต้องการนำเรือที่จะต่อใหม่ลำนี้เข้า "คลาส" หรือไม่....ยาวอีกแล้วครับแถมยังอธิบายยากอีกด้วย เอาเป็นว่าอธิบายคร่าวๆก็แล้วกันนะครับ รายละเอียดจริงๆไปหาอ่านได้ใน google ครับ
          คลาสคืออะไร ถ้าตอบแบบที่ฟังเขามาก็จะบอกว่าเป็น สถาบันจัดชั้นเรือ มีอยู่ในหลายประเทศครับ เท่าที่พี่ๆเขาเล่ามา ต้นกำเนิดของ "คลาส" มาจากประเทศอังกฤษมั้งครับ เมื่อหลายร้อยปีมาแล้ว ประเทศนี้เป็นที่รู้กันว่ามีความยิ่งใหญ่ในการเดินเรือมาหลายร้อยปี จนถึงยุคล่าอนาณิคมก็ใช้เรือนี่แหละ เที่ยวไปยึดประเทศ ยึดดินแดนชาวบ้านเขาจนกระทั่งมีคำกล่าวกันในยุคนั้นว่า เป็นประเทศที่พระอาทิตย์ไม่ตกดิน ตามที่หลายๆท่านก็ทราบกันดีอยู่แล้ว ทีนี้เรื่องมันก็มาเริ่มตรงที่ เมื่อมีการเดินทางทางเรือมากขึ้น ไกลขึ้น บางลำไปถึงที่หมายแล้ว แต่ก็กลับมาไม่ถึงประเทศแม่ หรือบางลำก็ไปไม่ถึงจุดหมายปลายทางด้วยซ้ำ กลับหายสาบสูญไปในท้องทะเลอันกว้างใหญ่ แม้แต่ชิ้นส่วนเพียงน้อยนิดก็ไม่ปรากฏให้ใครได้เห็นอีกเลยตลอดกาล
          ดังนั้นเพื่อลดความเสี่ยงในการสูญเสียทรัพย์สิน(ในขณะนั้น) ก็จึงเกิดการ "พนัน" ขึ้นในร้านเหล้าแห่งหนึ่งที่เจ้าของกิจการเดินเรือในยุคนั้นชอบไปสุมหัวดื่มกันเป็นประจำ โดยมีเจ้าของร้านเป็นเจ้ามือ ก็เหมือนการพนันทั่วๆไปที่มีการวางเดิมพันว่าใครจะชนะในการแข่งขัน มีแต้มต่อเท่าไรฯ แต่ที่ตรงนั้นกลับพนันกันว่า เรือลำไหนจะได้กลับมาถึงประเทศแม่บ้าง จะถึงช้า หรือเร็วก็ว่ากันอีกเรื่อง เมื่อจำนวนเงินในการวางเดิมพันมากขึ้น ตามวิสัยเจ้ามือทั่วไปแหละครับ ก็ต้องมีเงื่อนไขกันหน่อย เงื่อนไขที่ว่าก็คือ "ขอดูเรือ" ที่จะวางเดิมพันหน่อยก่อนที่จะรับพนัน ถ้าใครตกลงตามนี้ก็ว่ามาได้เลย นั่นก็คือที่มาของคำว่า "ตรวจเรือ" นั่นแหละครับ ทีนี้เจ้ามือก็ต้องไปหาผู้รู้ผู้เชียวชาญในการเดินเรือ และหรือต่อเรือมาเป็นพวก เพื่อที่จะใช้ไป "ดูเรือ" ที่จะรับเดิมพันนั่นเอง สภาพเรือที่จะมาพนันกันน้้นมัน "ไหว" ไหมในการออกทะเลไปสุดขอบโลกแล้วกลับมาถึงบ้านอย่างปลอดภัย....
          ต่อมาเมื่อกลุ่มคนเหล่านี้มารวมตัวกันมากขึ้น ก็เลยเริ่มมีการกำหนดมาตราฐานต่างๆของเรือที่เจ้าของจะมาวางเดิมพันกันขึ้น เพื่อที่จะทำให้เกิดความปลอดภัยในการเดินเรือมากขึ้นนั่นเอง ดังนั้นเรือของใครที่ดูแล้วไม่เข้าท่าหรือไม่น่ารอดก็จะไม่ให้เข้ามาวางเดิมพันด้วย ก็จะมีเจ้ามือที่ไหนล่ะครับที่อยากเสียเงิน เมื่อกาลเวลาผ่านไป เทคโนโลยี่ก้าวหน้ามากขึ้น มีผู้เชี่ยวชาญในด้านต่างๆมากขึ้น จากเดิมที่เป็นการพนัน ก็กลายมาเป็นการรับประกัน หรือการประกันภัยนั่นเอง แต่ในส่วนของผู้เชี่ยวชาญทั้งหลายก็แยกตัวออกมาตั้งเป็นองค์กร หรือสถาบัน ที่ตั้งมาตราฐานทางด้านการต่อเรือคอยตรวจเรือต่างๆที่ต้องการจะทำประกันภัยกับกลุ่มบริษัทประกันภัยต่างๆ เรือลำไหนไม่มีการรับรองการตรวจสอบจากสถาบันที่ว่านี้ บริษัทประกันฯ ก็จะไม่รับทำประกันภัยเด็ดขาด หรือถ้ารับ เบี้ยประกันก็จะสูงมากๆนั่นเองครับ
         ผ่านมาจนถึงปัจจุบัน สถาบันการตรวจเรือหรืออีกชื่อชื่อหนึ่งที่คุ้นหูกันในหมุ่นนักออกแบบเรือและอู่ต่อเรือดีก็คือ สถาบันจัดชั้นเรือนั่นเอง และก็เกิดขึ้นในประเทศต่างๆของยุโรปแล้วก็ลามไปทั่วโลก
       ที่เอามาบอกตอนนี้ก็เพราะว่า ในการเจรจาการออกแบบเรือนั้น ถ้าผู้ว่าจ้างต้องการเอาเรือไปเข้า "คลาส" ค่าใช้จ่ายต่างๆที่เกิดจากการเรียกเก็บจาก "คลาส" เจ้าของเรือต้องเป็นผู้ออกค่าใช้จ่ายทั้งหมด และราคาค่าออกแบบก็จะเพิ่มขึ้นตามไปด้วยเพราะรายละเอียดของแบบที่นอกจากจะส่งไปให้กรมเจ้าท่าแล้ว ยังต้องส่งไปให้ คลาส รับรองด้วยและราคาที่ต้องจ่ายก็เป็นล้านนะครับสำหรับเรือใหญ่ๆ ก็ไม่ใหญ่มากแต่อยู่ที่ประเภทของเรือด้วย ที่แพงที่สุดก็จะเป็นพวกเรือโดยสาร และเรือบรรทุน้ำมันและก๊าซ ราละเอียดของแบบเยอะมากๆ
         เล่ามาตั้งนาน ชื่อเต็มของคลาสก็คือ CLASSIFICATION SOCITY ครับ และข้างล่างนี้ก็คือคลาสที่กรมเจ้าท่ารับรองครับ หรือไปดาวน์โหลดได้ที่
http://www.oic.go.th/FILEWEB/CABINFOCENTER23/DRAWER004/GENERAL/DATA0000/00000482.PDF




             เรื่องของคลาสก็เห็นทีจะเล่าได้เพียงเท่านี้ครับจริงเท็จประการใดผมก็ไม่ทราบเหมือนกันครับเพราะ "เขา" เล่าให้ฟังมาอีกที แต่ที่จริงแท้แน่นอนก็คือ CLASSIFICATION SOCITY นั้นมีอยู่จริงและเป็นที่ยอมรับไปทั่วโลกครับ
          วันนี้ก็มีเพียงเท่านี้ครับ เที่ยงคืนพอดี ราตรีสวัสดิ์ครับทุกท่าน
11:56 น.

....................................................................................................

          5 มิถุนายน 2566 22:47 น. สวัสดีครับ วันนี้มาสี่ทุ่มครึ่ง จะมาโม้ต่อจากเมื่อวานที่ว่าด้วยเรื่องของ คลาส ไปแล้ว หลังจากเซ็นสัญญษว่าจ้างทำแบบเรือแล้ว(จะเข้าคลาสหรือไม่ก็ตาม)ฝ่ายผู้รับจ้างออกแบบก็จะเริ่มออกแบบเรือตามรายละเอียดในสัญญาทุกประการเริ่มจากแบบ GA หริอแบบ  GENERAL ARRANGEMENT ตามที่ได้กล่าวไปแล้วเมื่อวันก่อน หลังจากนั้นก็จะเป็นแบบ LINE PLAN และ MIDSHIP SECTION ซึ่งส่วนมากแล้วจะทำไปพร้อมกันเพราะว่าต้องเอา รูปร่างของ FRAME หรือ กงเรือมาจากแบบ LINE PLAN นั่นเอง และจากสามแบบนี้ก็จะพัฒนาไปเป็นแบบ โครงสร้างก็จะมีแบบ CONSTRUCTION PROFILE และแบบ FRAME SECTION ตามด้วย แบบระบบต่างๆเช่น ไฟฟ้า ,น้ำจืดใช้งาน ,ระบบสูบน้ำท้องเรือ ,ระบบน้ำเสีย ,ฯลฯ (รายละเอียดไปอ่านได้ที่กล่องบทความเรื่อง แบบเรือ ครับ) ระยะเวลาที่ใช้ในการทำแบบก็ขึ้นอยู่กับประเภทและขนาดของเรือ และที่สำคัญคือการตัดสินใจของผู้ว่าจ้าง ถ้าทุกคนยึดตามสัญญา มันก็จะเป็นไปตามนั้น แบบต่างก็จะเสร็จตามเวลาที่กำหนดไว้ในนั้น อาจจะสามเดือน หรือกว่านั้น แต่บางราย แก้แบบกันจนกระทั่งต่อเรือเกือบจะเสร็จก็มีและเป็นส่วนใหญ่ซะด้วย สาเหตุมาจากการ "ไม่ถาม" กันเมื่อมีข้อสงสัย เช่น ผู้รับจ้างถามว่า เรือลำนี้หัวเรือจะให้เป็นแบบธรรมดาทั่วไปหรือ มี BULBOUS BOW ไหม


          แต่ผู้ว่าจ้างนึกว่าเป็น BOW TRUSTER

         จนกระทั่งแบบเสร็จแล้ว เริ่มวางกระดูกงูแล้ว ตัวเรือเป็นรูปร่างขึ้นมาแล้ว เพิ่งจะมาท้วงเอาทีหลัง ซึ่งมันก็ไม่ทันแล้วครับขืนกลับไปแก้แบบหัวเรือใหม่ มันก็ต้องไปแก้อีกหลายๆแบบ และต้องคำนวนค่าต่างๆใหม่หมดเลยรวมทั้งแบบที่ส่งไปตรวจที่หน่วยต่างๆทั้งของรัฐฯและเอกชน ก็ต้องยื่นใหม่หมด ่าใช้จ่ายเพิ่มอีกบานเลย และยิ่งไปกว่านั้น ถ้ายืนยันที่จะแก้กันจริงๆโดยผู้ว่าจ้าง ก็ต้องยอมรับในค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้น เวลาที่ขยายนานขึ้น และในส่วนของอู่ต่อเรือเองก็ต้องมาคิดราคาเพิ่มขึ้นอีกจากการรื้อและทำใหม่ ถือว่าเสียหายเป็นอย่างมาก ซึ่งเรื่องจริงก็เคยเกิดขึ้นมาแล้ว ต่างฝ่ายต่างก็โทษกันไปมาถึงกับต้องไปเอาบันทึกการประชุมมายืนยันกันเลยทีเดียว เพราะกับแค่ "สงสัย" แล้วไม่ "ถาม" แค่นั้นเองดังนั้น ผู้ที่ทำหน้าที่เจรจา ไม่ว่าเรื่องนั้นจะสำคัญมากน้อนขนาดไหนไม่ว่าเรื่องอะไร ถ้าเกิดความสงสัยหรือไม่เข้าใจ ต้องถามกันเดี๋ยวนั้นเลย ไม่ต้องกลัวเสียหน้าครับ ถ้าคู่เจรจาถูกถามแล้วตอบกลับมาว่า "ไม่เป็นไรหรอกครับ" ไว้อธิบายที่หลังก็ได้ ก็ขอเตือนว่า "อย่าเชื่อ" ครับเพราะไม่งั้นอาจจะเสียหายกับตัวเองและบริษัทของเราได้ในภายหลัง 
           ความเข้าใจในงานที่ทำหรือเรื่องที่จะต้องไปคุยหรือเจรจานั้นเป็นสิ่งจำเป็นอย่างมาก และที่จำเป็นที่สุดคือ "อย่าอายที่จะถาม" แม้ว่าบางครั้งบางเวลาจะทำให้เราดูโง่ก็ตาม แต่วิธีที่จะถามก็มีตั้งหลายอย่างนี่ครับ เลือกเอา กระสิบถามเพื่อนที่ไปด้วยก็ได้ ถ้าในหมู่พวกที่ไปด้วยกันไม่มีใครรู้ก็ถามฝ่ายตรงข้ามไปเลยถึงข้อสงสัยที่เรามีครับ ประมาณนั้น
          วันนี้ก็สั้นๆแค่นี้แหละครับ ขอจบเรื่องนี้เอาดื้อๆอย่างนี้ก็แล้วกันครับ ส่วนใครอยากทราบรายละเอียดมากกว่านี้ในเรื่องของขั้นตอนการต่อเรือก็ย้อนกลับไปอ่านบทความเก่าๆได้ครับ ลงไว้ค่อนข้างละเอียดพอสมควร
           ห้าทุ่มครึ่งแล้ว ราตรีสวัสดิ์ทุกท่านครับ
23:37 น.

......................................................................................................