ระบบสูบน้ำท้องเรือ : Bilge system

      20 ธันวาคม 2565 20.15 น. สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้มาด้วยความ
เศร้มากมาย ก่อนอื่นต้องแสดงความเสียใจกับทหารเรือ
ประจำเรือหลวงสุขโขทัยที่เสียชีวิตทุกท่านด้วยความเคารพอย่างสูงครับ
       เรือจมตั้งแต่ค่ำวันที่ 18 ธันวาคม 2565 เมื่อวาน คือวันที่ 19 ผมไม่
ได้ข่าวอะไรเลย มาเห็นข่าวอีกทีก็เมื่อเช้าวันนี้นี่เอง ผมเองก็อยู่ในส่วน
เล็กๆของอุตสาหกรรมเรือไทยมานาน พอทราบข่าวเรือจมทีไรไม่ว่าจะเป็น
เรือหลวงหรือเรือเอกชน หัวใจมันหดหู่มากเหมือนกันครับ อย่างน้อย ผม
ก็ทำมาหากินอยู่กับน้ำจืดน้ำเค็มเหมือนกัน 
      ขณะนี้ก็กำลังเร่งค้นหาผู้สูญหายกันอย่างเต็มที่ ทุกหน่วยงานรวมถึง
เรือของเอกชนทุกชนิดในบริเวณนั้นก็เข้าร่วมในภารกิจครั้งนี้อย่างมาก
มาย ผมก็ขอภวานาให้พบเจอทหารทั้งหมดโดยเร็วและปลอดภัยด้วยครับ
      ส่วนสาเหตุของการจมของเรือในครั้งนี้ ผมขอไม่ออกความเห็นใดๆ 
ทั้งสิ้นครับ ให้เป็นหน้าที่ของกองทัพเรือที่จะค้นหาและนำมาแถลงให้กับ
ประชาชนได้ทราบอย่างเป็นทางการต่อไป
       ช่วงนี้ขอให้ทุกท่านรักษากาย รักษาใจให้ดีๆ ขอให้แข็งแรงทั้งกาย
และใจอย่าให้อะไรมาทำร้ายเราได้นะครับ ใกล้จะสิ้นปีแล้ว คืนนี้ขอให้ทุก
ท่าน นอนหลับสนิท ตื่นมาพบเจอคนดีๆ พบเจอเรื่องดีๆ มีคนที่รักอยู่ใกล้ๆ
มีความสุขตลอดวัน ราตรีสวัสดิ์ครับ
 20.31

......................................................................................................

        23 ธันวาคม 2565 0.19 น. สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้มามาจั่วหัวไว้ก่อน

ว่าจะเอาเรื่อง "ระบบสูบน้ำท้องเรือ หรือ Bilge system" มาลงให้อ่านกัน
แบบเข้าใจง่ายๆ โดยจะมีตัวอย่างเป็นแบบระบบตัวนี้ของเรือ HV FOX มา
ให้ชมกัน ภาพอาจจะไม่ชัดเท่าไร แต่ผมจะพยายามทำให้ชัดที่สุดครับ
      เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับสาเหตุการจมของเรือหลวงสุโขทัยดังที่ผมได้บอกไป
เมื่อวันก่อนแล้ว แต่เป็นเพียงการนำเสนอ ระบบความปลอดภัยอย่างหนึ่ง
ที่เรือทุกลำจะต้องมี ว่า มันมีหน้าตาอย่างไร อยู่ตรงไหนของเรือ ทำงาน
อย่างไร ฯ แต่ขอเวลาผมเรียบเรียงความคิดสักหน่อยครับ เพราะถ้าอยู่ๆ
เอาแบบมาลงให้ดูกันก็จะเกิดอาการ "งง" กันเปล่าๆ เหมือนผมที่ไม่ได้เปิด
ดูมานาน พอมาดูอีกทีก็มึนเอาเรื่องเหมือนกัน เดี๋ยวจะพาลดูแบบแล้วไม่รู้
เรื่องก็จะข้ามผ่านไปเสียดายแย่เลยครับ แต่มันก็คงไม่พ้นเรื่องที่เป็นวิทยา
ศาสตร์แน่นอนครับ รับรองว่าไม่มีไสยศาสตร์แน่ๆ
       วันนี้มาก็ดึก มาแปปๆไปละ นอนหลับสนิท ตื่นมาสดชื่น เจอคนดีๆ
และพบแต่เรื่องดีๆนะครับ เชื่อกันว่าถ้าพูดหรือคิดแต่เรื่องดีๆ ชีวิตก็จะพบ
เจอแต่สิ่งที่เราคิดครับ ราตรีสวัสดิ์ครับทุกท่าน
    0.22 น.

......................................................................................................
        24 ธันวาคม 2565 0.21 น. สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้มาหลังเที่ยงคืน
นิดหน่อยครับ อย่างที่จั่วหัวไว้เมื่อวานนี้ว่าจะเอาเรื่องของระบบ สูบน้ำท้อง
เรือหรือ Bilge system มาขยายความให้กันอ่านครับ
        ก่อนอื่นเรามาดู ไดอแกรมหรือ ทิศทางและตำแหน่งต่างๆของ
อุปกรณ์และท่อที่ไปยังห้องหรือส่วนต่างๆของเรือกันก่อนครับ

         ข้างบนนี้คือตัวอย่างระบบสูบน้ำท้องเรือหรือ Bilge system ของเรือ
ทั่วไป ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ก็จะมีประมาณนี้ จะต่างกันที่จำนวนเท่านั้นครับ
เรือที่ใหญ่มากๆเช่นเรือสินค้า เรือโดยสารขนาดใหญ่ หรือเรือบันทุกเครื่อง
บินก็จะมีจำนวนปั้มสูบน้ำมากว่า วาล์วเปิดปิดน้ำมากกว่า ท่อต่างๆก็มาก
กว่าและขนาดใหญ่กว่าด้วยเท่านั้นเอง แต่แนวคิดหรือหลักการมันก็เหมือน
กันครับ นั่นคือ "ในตัวเรือใต้แนวน้ำทุกห้องทุกถังต้องสามารถสูบน้ำที่เข้า
มาได้" ในภาพข้างบนเป็นแค่ตัวอย่างนะครับ และในความเป็นจริง ปั้มน้ำ
ทั้งสองตัวที่เห็นใน ไดอแกรมนั่นคือ GS/FIRE PUMP และ BILGE PUMP
จะมีขนาดที่เท่ากันคือมีอัตราการสูบน้ำ ที่เท่ากันเช่น 50 ลูกบาสก์เมตรต่อ
ชั่วโมงหรือเป็นน้ำหนักน้ำ 50 ตัน ต่อชั่วโมงนั่นเอง และปั้มทั้งสองตัวนี้ก็
สามารถทำงานแทนกันได้ด้วยการเปิด-ปิดวาล์วในระบบนั่นเองครับ แต่ไม่
ได้แสดงไว้ในภาพข้างบนเท่านั้นเอง เครื่องจักรหรือปั้มต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น
ปั้มน้ำ ,น้ำมัน ฯ จะมีสองตัวเป็นอย่างน้อยเพื่อใช้ทดแทนกันเวลาเครื่องใด
เครื่องหนึ่งมีปัญหา ยกเว้นเครื่องจักรใหญ่ที่ขับเคลื่อนใบจักรเรือลำไหน
มีเครื่องเดียวก็ลุ้นกันไปละกันครับ บางลำมีขุเพลาใบจักรเดียว แต่มีถึง
สองเครื่องจักรใหญ่ก็มีครับ
         ในภาพข้างบนทั้งรูป PROFILE และ BOTTOM PLAN จะเห็นเส้น
แบ่งตามขวางเรือและกำกับด้วย BHD. หรือ ผนังกันน้ำคือปิดสนิทน้ำผ่าน
ไม่ได้ ส่วนในห้องหรือ ROOM ที่ผนัง BHD. จะมีประตูทะลุผ่านได้ แต่ใน
ส่วน ENGINE ROOM หรือห้องเครื่อและห้องหัวเรือสุดจะไม่มีประตูเข้า
ออกเด็ดขาด ถ้าไม่จำเป็น เพราะทางเข้า ออก จะมีบันใดขึ้นลงเท่านั้นครับ
ผู้ออกแบบจะหลีกเลี่ยงการทำประตูเข้าออกในห้องเครื่อและห้องหัวเรือใน
แนงระนาบอย่างเด็ดขาดครับ เรือโป๊ะที่ลากเป็นพวงที่เราเห็นในแม่น้ำเจ้า
พระยาหรือแม่น้ำต่างๆก็ไม่เว้น เจ้าท่าไม่ให้ผ่านแน่นอน แตก็มีลูกเรือประ
จำเรือโป๊ะไม่ยอมลงเรือถ้าไม่มีประตูเข้าออกทั้งห้องหัวเรือและท้ายเรือ
เพราะว่าเขาต้องเข้าไปดูสินค้ามั่งและลงไปหัวเรือมั่งเพื่อทำกิจกรรมประ
จำวัน ทีนี้ถ้าไม่มีประตู เขาต้องปีนลงไปในห้องหัวเรือ เสร็จแล้วก็ปีนขึ้น
ความสูงก็ตั้วแต่สามเมตรกว่ายันห้าเมตรกว่า ขึ้นลงก็เกือบสิบเมตร ไต่บัน
ใดลิงนะครับไม่ใข่บันใดบ้านเดินขึ้นลงสบายๆ ทำให้คนประจำเรือต้องการ
ประตูที่ว่าเป็นอย่างมากถึงกับไม่ยอมลงเรือที่ไม่มีประตูเข้าออก ห้องหัว
เรือและท้ายเรืออยู่พักใหญ่ๆ จน เจ้าท่าต้องเอาจริง ปรับเจ้าของเรือและ
ให้ไปแก้โดยเอาบานประตูออกและเชื่อมแผ่นเหล็กปิดทึบเหมือนเดิม
      ทีนี้เมื่อพอที่จะเข้าใจในระบบสูบน้ำท้องเรือแล้วมาดูแบบของจริงที่
นำไปสร้างในเรือจริงๆกันครับ นั่นคือแบบระบบ BILGE ของเรือ HV FOX
กันครับ

        ข้างบนนี้เป็นแบบ DIAGRAM เป็นสัญญาลักษณ์และมีทิศทางที่ชัด
เจน ว่ามีปั้มน้ำก๊่ตัวขนาดเท่าไร มีท่อขนาดเท่าไร ไปสูบน้ำที่ไหนในเรือบ้าง
       

        แบบข้างบนก็เป็น BILGE SYSTEM อีกแผ่น ที่แสดงตำแหน่งของปั้ม
และวาล์วต่างๆว่าอยู่ตรงไหนของเรือ และท่อต่างๆวางไปทางไหนของเรือ
        การทำงานของระบบสูบน้ำท้องเรือก็คือ ไม่ว่าเรือจะเที่ยบท่าหรือออก
ทะเลหรือแล่นในแม่น้ำก็แล้วแต่ ระบบนี้ต้องพร้อมที่จะทำงานอยู่ตลอด
เวลา เช่นในเรือแจวเรือพายก็จะมีขันกรือกระป๋องหรือถ้าลงทุนหน่อยก็
กระบอกสูบน้ำ pvc เพื่อตักน้ำหรือสูบน้ำที่เข้ามาในเรือออกไป ใหญ่ขึ้น
มาหน่อยก็เรือสปีดโบท หรือเรือประมงพื้นบ้านก็จะมีปั้มน้ำไฟฟ้าอัตโนมัต
ทำงานด้วยลูกลอยเมื่อมีน้ำเข้ามาในเรือในส่วนที่ติดตั้งปั้มตัวนี้ก็จะทำงาน
โดยใช้ไฟฟ้าจากแบตเตอรี่ เรือที่ใหญ่กว่านี้ก็จะเป็นระบบสูบน้ำท้องเรือ
ที่เอาแบบมาให้ดูกันนี่แหละครับ ที่นี้ก็จะมีคำถามว่า อ้าว ในเมื่อเป็นเรือ
เหล็กมีผนังกันน้ำเป็นเหล็กแล้วน้ำมันจะเข้ามาได้ยังไง เข้าได้ครับ โดย
เฉพาะในห้องเครื่อเองนี่แหละตัวดีเลยครับ น้ำจากภายนอกจะเข้ามาทาง
กระบอกเพลาครับ และอีกทางก็คือ ความผิดพลาดของลูกเรือ ลืมปิดวาล์ว
บางตัวทำให้น้ำไหลเข้ามาทางท่อที่สูบน้ำเข้าแล้วไปออกที่ SUCTION หรือ
ปลายที่ที่ใช้สูบน้ำท้องเรือนั่นแหละครับ จมมาหลายลำละ ปรกติแม้ว่าระบบ
สูบน้ำท้องเรือต้องพร้อมใช้งานก็จริงแต่ในการทำงานจริงวาล์ในระบบนี้จะ
ต้อง "ปิด" เสมอครับ เพราะถ้าดูในแบบจริงของเรือ HV FOX แล้วจะเห็น
ว่าด้วยการเปิดและปิดวาล์วบางตัวเท่านั้น จะทำให้ระบบสูบน้ำท้องเรือ
กลายเป็น ระบบเปิดให้น้ำจากภายนอกเข้ามาในเรือได้ครับ อันตรายมาก
พลาดมาหลายลำละ ที่เขาว่า เรือล่มเมื่อจอดก็เพราะเหตุนี้แหละครับ
       ในกรณีที่น้ำจากภายนอกเข้ามาในเรือได้อีกย่างก็คือเกิดความเสีย
หายที่เปลือกเรือ จะด้วยโดนชน ไปเกยหิน หรือโครงสร้างผุกร่อนทำให้
แนวเชื่อมเปลือกเรือแตกร้าว หรือจะอะไรก็แล้วแต่ เมื่อมีน้ำเข้ามาก็จะเปิด
ปั้มและวาล์วของระบบเพื่อสูบน้ำออก อย่างน้อยๆปริมาณที่น้ำไหลเข้ามา
ถ้าน้อยกว่าน้ำที่สูบออกไปก็จะพอนำเรือเข้าฝั่งหรือเข้ามาที่น้ำตื้นๆได้หรือ
อย่างน้อยก็ยืดเวลาให้การช่วยเหลือมาถึงได้มากขึ้นนั่นเอง

        ไม่ไหวละครับ ขอมาต่อพรุ่งนี้ครับ
2.27 น.
....................................................................................................
        24 ธันวาคม 2565 22.25 น. สวัสดีครับทุกท่าน มาต่อกันจากเมื่อคืน
ครับ จากแบบล่าสุดเมื่อคืนนี้ เป็นแบบ ENGINE ROOM LAOUT ของเรือ
HV FOX แสดงตำแหน่งของเครื่องจักรใหญ่ที่ใช้ขับเพลาใบจักร จำนวน
สองเครื่อง และมีเครื่องกำเนิดไฟฟ้าอีกสามเครื่องที่สามารถสั่งให้ทำงาน
พร้อมกันหรือทำงานกี่ตัวก็ได้ โดยมีอุปกรณ์ต่อพ่วงเข้าด้วยกันและสั่งงาน
ด้วยคอมพิวเตอร์ทั้งหมด และยังมีเครื่องกำเนิดไฟฟ้าฉุกเฉินอีกหนึ่งชุด
อยู่บนดาดฟ้าขั้น SUN DECK ซ่อนอยู่ในโครงสร้างของเสาค้ำหลังคาและ
เสากระโดง เป็นเครื่องกำเนิดไฟฟ้าขนาดเล็ก สตาทร์ด้วยมือ โดยมี
แบตเตอรี่เป็นแหล่งจ่ายไฟให้ต่างหาก

       จากแบบข้างบนนี้จะแสดงตำแหน่งและทิศทางท่อไอเสียของเครื่อง
ยนต์ทั้งห้าเครื่อง สองท่อออกทางขวา และสามท่อ ออกทางซ้ายของตัว
เรือบริเวณใต้แนวน้ำเล็กน้อย

         เส้นที่ลูกศรสีแดงชี้คือ L.W.L หรือเส้นแนวน้ำ ภาพนี้ผมขยายมาจาก
แบบ GA เป็นภาพด้าน PROFILE หรือภาพด้านข้าง จะเห็นเครื่องจักรใหญ่
ทางซ้าย และเครื่องกำเนิดไฟฟ้าทางขวาอยู่ต่ำกว่าเครื่องจักรใหญ่เล็ก
น้อย ท่อไอเสียที่เห็นเป็นท่อดำๆอยู่ด้านบนซ้ายของเครื่องจักรใหญ่ครับ 
มันจะตรงขึ้นไปด้านบนพ้นแนวน้ำแล้วก็จะเลี้ยวโค้งเกินเก้าสิบองศาลงมา
ที่ข้างตัวเรือสวมเข้ากับท่อสแตนเลสที่เจาะทะลุออกนอกตัวเรือลงไปในน้ำ

         ภาพข้างบนแสดงท่อไอเสียที่ออกจากเครื่องยนต์แล้วมาทะลุออก
ข้างตัวเรือใต้แนวน้ำโดยมี ลิ้นกันกลับหรือ Sheck valve กันน้ำทะเลตีเข้า
เวลาดับเครื่องยนต์หรือเครื่องยนต์ดับกลางทะเล มันก็เหมือนกับท่อไอเสีย
ของรถไถที่ยื่นขึ้นข้างบนแล้วก็มีแผ่นเหล็กเล็กๆปิดอยู่ที่ปลายท่อกันน้ำเข้า
เวลาดับเครื่องนั่นแหละครับแต่พอติดเครื่อง แรงดันของไอเสียเครื่องยนต์
มีกำลังมากพอที่จะดันทั้งฝาปิดและน้ำที่อยู่ด้านนอกตัวเรือ ออกไปได้โดย
ที่น้ำไม่สามารถทะลักเข้ามาในเครื่องยนต์ได้ง่ายๆ

     ภาพด้านล่างได้มาจาก :https://pantip.com/topic/41787239


        ทั้งสองภาพข้างบนนี้มาจากท่านที่ใช้นามแฝงว่า Partita เป็นสมาชิก
ในเวปพันทิปที่เมื่อหลายปีมาแล้วผมก็เป็นสมาชิกเหมือนกันแต่โดนเตะ
ออกมาแล้วครับ ท่านนี้เป็นอดีตทหารเรือชั้นสัญญาบัตร คอยมาให้ความ
รู้เกี่ยวกับเรื่องวิทยาศาสตร์และเรืออย่างค่อนข้างแม่นยำเลยทีเดียว ซึ่ง
สมัยนั้น(น่าจะเกินห้าปีมาแล้วแน่ๆ)ผมก็คอยอ่านข้อความของท่านผู้นี้
อยู่ ได้ความรู้ดีมากทีเดียวครับ ใครว่างก็เข้าไปหาอ่านเอาได้ในเวป
พันทิป นะครับ
         จากภาพที่ผมเขียน(เขี่ยๆ)กับภาพของท่าน Partita ก็ไม่ต่างกัน
เท่าไรแต่ของผมจะดูยากกว่าแน่ๆ
     ในระบบท่อไอเสียของเรือก็จะมีการหล่อเย็นด้วยการส่งน้ำเข้าไปในท่อ
ให้มันพ่นออกมาพร้อมกับไอเสียของเครื่องยนต์ ซึ่งบางลำปลายท่อไอเสีย
ก็อยู่เหนือน้ำและบางลำก็อยู่ใต้แนวน้ำแต่จะอยู่ไม่ลึกมากเพราะไม่งั้นจะ
เกิดแรงดันย้อนกลับ ทำให้ไม่สามารถติดเครื่องยนต์ได้หรือร้ายกว่านั้นก็
จะเกิดความเสียหายกับเครื่องยนต์ได้ครับ แต่ถ้าเรือใหญ่มากๆมีจำนวน
เครื่องยนต์ต่างมากมาย เขาก็จะเอาท่อไอเสียท้ังหมดขึ้นข้างบนทะลุดาด
ฟ้าทำปล่องใหญ่ๆออกแบบสวยๆไปเลยแต่ข้อเสียที่ได้ก็คือเวลาเรือจอด
หรือแล่นเรือตามลม ก็จะมีเขม่าหรือเศษขีผงที่เหลือจากการเผาใหม้ไม่
หมดตกลงมาใส่ผู้โดยสารหรือตกอยู่บนพื้นดาดฟ้าต่างๆ สกปรกเลอะเทอะ
กันได้
       การทำงานของผมส่วนหนึ่งก็คือการต้องไป "ดู"หรือเรียกให้ดูดีก็ต้อง
บอกว่าไป "ตรวจ" เรือและทำรายงานว่าผม "เห็นอะไร" ในเรือลำนั้บ้าง
ซึ่งมันก็ไม่ต่างอะไรกับการไปวัดขนาดเรือเพื่อมาทำแบบใหม่ เพราะต้อง
ลงไป เข้าไป มุดไป ในที่ๆตัวเราเข้าไปได้เพื่อที่จะได้ "ดู" และ "เห็น" ใน
สิ่งที่ต้องการ ซึ่งแน่นอนว่าไม่มีทางที่จะเข้าไปได้ทุกซอกทุกมุมแน่นอน
และไอ้ที่ๆเข้าไม่ได้นี่แหละครับที่มักจะก่อปัญหาให่กับเรือเกือบทั้งนั้น
   เคยมีอยู่ครั้งนึง เรือสินค้ายาวประมาณแปดสิบเมตรมั้งครับจำไม่ได้แน่
นอนเท่าไรเพราะมันยี่สิบกว่าปีมาแล้ว มาขึ้นอู่ลอยเพื่อพ่นทรายและพ่นสี
ตัวเรือทั้งหมด ก่อนพ่นทรายก็จะมีการวัดความหนาเหล็กตามแบบ shell
expansion ก็ทำตามกระบวนการทั้งหมด การวัดคามหนาเหล็ก เขาใช้
วิธีสุ่มวัดเอาครับ

        

       จากแบบข้างบนนี้เวลาจะวัดความหนาเหล็กเปลือกเรือเขาจะสุมวัดที่
มุมของรอยต่อแผ่นตามแบบที่แสดงไว้บางที่ก็วัดห้าจุดคือ สี่มุมกับหนึ่ง
ตรงกลางแผ่น หรืออย่างแบบข้างบนนี้เขาวัดหัวและท้ายแผ่นแค่สองจุด
เท่านั้นเอง ทีนี้เรือสินค้าลำที่ว่ามาข้างบนนั้นก็ทำตามกระบวนการนี้ ถ้าจุด
ไหนต่ำกว่าขนาดเดิมที่เขากำหนดมาในแบบตอนต่อเรือเกิน 40 เปอร์เซ็น
มั้งครับผมก็จำไม่ค่อยได้ละก็ต้อง "รื้อ" เปลี่ยนใหม่ทั้งแผ่นนั่นเลยทีเดียว
แต่ส่วนใหญก็จะวัดความหนาที่แผ่นนั้นเพิ่มเติมในบริเวณอื่นๆอีกเพื่อดูว่า
จะได้ไม่ต้องเปลี่ยนเหล็กทั้งแผ่นแผ่นไงครับ ทีนี้เมื่อได้ตัวเลขความหนา
ของเหล็กเปลือกเรือมาแล้วตรวจดูแล้วก็ไม่มีจุดไหนมีค่าความหนาต่ำกว่า
ที่กำหนดไว้ ก็จึงดำเนินการต่อคือ พ่นทรายเพื่อขัดสนิมและสิ่งสกปรกที่
ติดมากับเปลือกเรือออกให้หมดจนเรียกว่าขาวกันเลยทีเดียว พ่นทราย
หมดทั้งลำแล้วก็พ่นสีต่อไป จนกระทั่งสีแห้งก็จมอู่ลอย เพื่อปล่อยเรือลง
น้ำต่อไป พอเรือออกไปจากอู่แล้วก็ไปโหลดสินค้าทันทีเป็นข้าวสารบรรจุ
กระสอบ ใช้เครนยกใส่ในระวางบรรทุก ตอนนั้นค่ำแล้วไม่น่าจะเกินทุ่มนึง
ผมก็จะกลับบ้านละ พี่ที่คุมอู่ลอยก็โผล่มาเรียกผมให้นั่งรถไปกับแกที่ท่า
เรือที่กำลังโหลดข้าวสารลงเรืออยู่ ถามอะไรก็ไม่บอก บอกแต่ว่าเดี๋ยวเห็น
เอง เออ ไหนๆก็มาละ ไปถึงเรือ ก็มีต้นกลมารอละจำได้เพราะเจอกันในอู่
บ่อยๆ เขาก็พาเดินขึ้นเรือแล้วก็ลงไปในห้องเครื่อง ใหญ่มาก กว้างเกือบๆ
สิบเมตรยาวน่าจะเกินแปดเมตร แล้วก็พาไปก้มดูอะไรสักอย่างในซอก
เล็กๆเกือบสุดพื้นห้องที่ติดกับลำตัวเรือด้านข้างทางด้านท้าย ซึ่งตอนนี้
มีคนมาเปิดแผ่นทางเดินออกทำให้เห็น กง หรือ เฟรม (FR) และท้องเรือ
บริเวณนั้นอย่างชัดเจน ไอ้ที่เห็นชัดเจนนั่นอะไม่ใช่กงเรือหรือเปลือกเรือ
นะครับแต่เห็น "น้ำ" มันผุดขึ้นมาเหมือนท่อปะปาแตกมีน้ำนองไปหมด และ
ระบบสูบน้ำท้องเรือก็กำลังทำงานอยู่ด้วยระดับน้ำจึงไม่เพิ่มขึ้นแต่ก็ไม่
ลดลงสักเท่าไร เพราะมันไหลไปทั่วท้องเรือแล้วนั่นเอง สรุปคืองานงอก
ครับ ท้องเรือทะลุ เนื่องจากแผ่นเปลือกเรือโดนสนิมกินจนบางมากๆ โดน
พ่นทรายออกไปอีก ทีนี้พอเรือเริ่มโหลดสินค้า เรือก็เริ่มกินน้ำลึกขึ้นจน
ถึงระดับนึงที่แรงดันของน้ำมันมากพอที่จะดันทะลุเปลือกเรือบริเวณนั้น
เข้ามาได้ ก็จึงกลายเป็นปัญหาใหญ่มากแต่รูที่น้ำเข้าเล็กนิดเดียวขนาด
เท่านิ้วผู้ใหญ่เท่านั้นเอง จะยกเลิกการโหลดสินค้าก็ไม่ได้เพราะกำหนด
การต่างๆได้ตกลงไว้เรียบร้อยแล้วหากล่าช้าก็จะโดนปรับเสียหายหลาย
ล้านแน่ๆ และสินค้างวดนี้รู้สึกว่าจะไปส่งที่เกาหลี หรือญี่ปุ่นผมก็ไม่แน่ใจ
แต่ที่แน่ๆไปต่างประเทศแน่นอน วิธีแก้ปัญหาเฉพาะหน้าก็คือเอาวัสดุมา
อุดที่รูเพื่อลดแรงดันของน้ำที่ทะลักเข้ามา แล้วก็ผสมปูนซีเมนต์เข้มๆ
เททับลงไปให้หนาที่สุดเท่าที่จะทำได้ รอให้ปูนแข็งตัวแล้วจึงสูบน้ำที่ขัง
อยู่ในท้องเรือออกให้หมดก็เป็นอันเสร็จ แต่จะเรียบร้อยหรือเปล่าผมกับ
พี่เขาก็ไม่ได้อยู่ดูแล้วครับ มาเพื่อเห็นและร่วมออกความเห็นในการแก้
ปัญหาเท่านั้น ไม่ได้มารับผิดชอบอะไรทั้งนั้นครับ เพราะเรือออกมาจาก
อู่เรียบร้อยดีทุกอย่าง ความเสียหานที่เกิดขึ้นนี้ทางอู่รับผิดชอบไม้ได้แน่ๆ
แต่ช่วยแก้ปัญหาได้ ตอนนั้นอายุเรือลำนี้ก็น่าจะมีไม่ต่ำกว่ายี่สิบหรือเกือบๆ
สามสิบปีล่ะครับ เป็นเรือที่เจ้าของเขาซื้อมาจากญี่ปุ่น ประมาณนั้นครับ
        เรือไม่เหมือนบ้านหรือตึกนะครับ มันเคลื่นที่อยู่ตลอดเวลามากบ้าง
น้อยบ้างตามสภาวะของน้ำในตอนนั้นๆ ลองนึกภาพดูนะครับ เอาเหล็เส้น
ขนาดสักสี่หุน หรือครึ่งนิ้วยาวสักสองเมตร ปลายด้านนึงเสียบไว้กับปี๊ปแล้ว
เทปูนรอให้แห้งแล้วฝังดินให้แน่น แล้วคุณลองใช้มือทั้งจับปลายอีกด้านนึง
โยคไปมา สักพักเหล็กเส้นนั้นก็จะเริ่มงอไปด้านใดด้านนึงถ้าทำนานเข้า
เหล็กเส้นนี้ก็จะขาดจากกันแน่ๆ แล้วเรือที่ต่อด้วยเหล็กต่างๆก็จะเจอกับแรง
ที่กระทำกับตัวมันในทิศทางต่างๆ ซ้ำแล้วซ้ำอีก มันจะไม่เสียหายได้ยังไง
เรือเมื่ออกไปในทะเล ถ้าเป็นเรือขนาดเล็กก็จะเห็นไม่ชัดเจนเท่าไร แต่ถ้า
เป็นเรือที่ยาวๆหน่อยก็จะเห็นการบิดตัวได้อย่างชัดเจนในขณะที่เรือแล่น
ฝ่าคลื่นลมในทะเลยิ่งเห็นได้ชัดเจนขึ้นไปอีก
      เวลาเรือเจอคลื่นลมแรงนี่อย่างหวังว่าลูกเรือจะทำงานได้ดังใจคิดนะ
ครับ เพราะถ้าไม่หาที่ยึดจับดีละก็ เป็นได้เลือดตกยางออกกันแน่ๆ บางราย
โชคร้ายก็กระดูกออกนอกเนื้อแน่นอน หรือร้ายกว่านั้นก็กลับบ้านก่อน
เพื่อนนั่นเองเองครับ ลองตามลิ้งค์ข้างล่างนี้ไปนะครับ

https://youtube.com/shorts/GRPW87Ccbc0?feature=share

     แล้วจะเห็นว่าามันยากลำบากขนาดไหนในการทำงานบนเรือกลางทะเล
ยังมีอีกหลายคลิปครับ มากมายเหลือเกิน
        เรื่องระบบสูบน้ำท้องเรือก็จบลงเพียงเท่านี้ครับ ทั้งนี้ก็ต้องขอแสดง
ความเสียใจกับญาติผู้สูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักเนื่องจากการจมของ
เรือหลวงสุโขทัย ด้วยความเคารพอย่างสูงครับ
         ราวิน ปิ่นสุวรรณ
         25 ธันวาคม 2565 1.22 น.
....................................................................................................