เรือ Kayak กับความพยายามครั้งที่สอง

      29 พฤศจิกายน 2565 19.23 น. สวัสดีครับทุกท่าน หายไปหลายวัน
ร่างกายไม่ค่อยดีเท่าไร นอนดึกทุกคืน ไม่ไหวครับสามสี่วันนี่นอนอย่าง
เดียวเลย แต่ก็ยังหาวิธีปรับปรุงการทำเรือคายัค 14 ฟุต อยู่ครับ ตอนนี้ก็
ปริ้นต้นแบบออกมาสองแบบคือ แบ่งตัวเรือทั้งหมดเป็นสี่ส่วน ปริ้นออกมา
ทีละส่วนครับ
            

         


         ก็จะได้ชิ้นงานสี่ชิ้นนำมาประกบกัน นี่เป็นแบบแรกครับ ส่วนอีกแบบ
นั้นก็เหมือนกับต้นแบบครั้งที่แล้วต่างกันตรงที่ ปริ้นตัวเรือแยกหัวท้าย และ
ขอ่องลงไปนั่งอีกชิ้นเป็นสามชิ้นครับ

         ตัดส่วนเกินออกแล้วนำมาต่อกันเล็งดีๆแล้วก็หยอดกาวร้อนลงไปเลย
ครับไม่ต้องลังเล เบี้ยวมาก็แค่หักออกติดใหม่ครับ ค่อยๆหยอดกาวทีละจุด
เล็กๆก่อน แล้วเล็งให้ดีๆ จนแน่ใจแล้วก็หยอดกาวร้อนให้ทั่วรอยต่อเลย
ครับ กาวแห้งดีแล้วทีนี้ก็มาออกแรงขัดกันพอสมควรครับ ใช้กระดาษ
ทรายเบอร์ 80 ลงไปลบรอยต่างๆที่ไม่เรียบซะก่อน แล้วไปจบที่เบอร์ 400
ขัดให้ทั่วชิ้นงานเลยครับ ก็จะได้ชิ้นงานที่เรียบเป็นมันลื่นมือพอสมควร
พร้อมที่จะลงแว๊คเตรียมทำแม่พิมพ์ได้ครับ



       ก็มาจบที่ขั้นตอนนี้เท่านั้นเองครับ ช่วงนี้อากาศบ้านเราทารุณมาก
จริงๆ กลางวันร้อนมากๆ ตกบ่ายฟ้ามืดฝนมา ตกกลางคืนอากาศเย็น
มากๆบางวันลงถึง 26 องศา ก็มีทุกท่านก็รักษาสุขภาพด้วยนะครับ ผมเอง
ก็แทบแย่เหมือนกัน 
       ช่วงนี้หลายท่านอาจจะได้รับข้อความจากเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่ส่งมา
ทางโซเชียล ในหัวข้อที่ชื่อว่า คนรุ่น "Young old or yold" ที่มีอายุ
ระหว่าง 50-75 ปี โดยบอกว่ามาจากวารสารของต่างประเทศ แต่ไม่ได้
บอกว่าประเทศไหน? และวารสารชื่ออะไร แต่ในบทความก็แบ่งเป็นหลาย
ข้อแต่ละข้อก็อธิบายถึงข้อดีของคนที่อยู่ในช่วงอายุดังกล่าว เช่น คนที่อายุ
อยู่ในกลุ่มนี้ มีเงินมากกว่า มีกำลังซื้อมากกว่า มีประสบการณ์มากว่า มี
ความสามารถในเรื่องเทคโนโลยี่ดิจิตอลที่มากกว่า ยังมีร่างกายแข็งแรง
พร้อมที่จะทำงานได้อยู่ และมีจำนวนมากที่สุดเพราะคนรุ่นใหม่เกิดน้อย...
ประมาณนี้ครับ และเหตุผลที่เขาว่ามาก็เพื่อจะบอกว่า ให้คนกลุ่มนี้มีพลัง
ที่ชี้นำการเปลี่ยนแปลงประเทศไทยไปในทางที่ถูกต้องเพื่อส่งต่อให้คนรุ่น
ใหม่ที่มีคุณธรรม จริธรรม ไม่กร้าวร้าวหยาบคาย ในอนาคตต่อไป......
      ผมมาถึงวันนี้ก็อายุ 58 ปีกว่าๆแล้ว อ่านจบแล้วก็ได้แต่ปลงครับ ปลง
จริงๆ ผมยังจำได้สมัยวันรุ่น ไปเที่ยวเกาะเสม็ด ตอนั้นฝรั่งยังแก้ผ้าอาบ
แดดกันอยู่เลยครับ ได้คุยกับฝรั่งกันเมื่อยมือที่เดียว เจอฝรั่งคนนึงเป็นชาว
เยอรมันอายุยี่สิบสองมั้ง เขาบอกว่าเป็นวิศวกรอะไรสักอย่าง แต่ตอนนี้
อยากเที่ยวไปทั่วโลกก่อนหลังจากทำงานมาได้ไม่เท่าไร พอเงินหมดก็จะ
กลับไปทำงานหาเงินต่อ...เฮ้ย อย่างนี้ก็ได้หรือว่ะ โม้ป่าวก็ไม่รู้ แล้วก็เห็น
ฝรั่งแก่ๆมั่ง ไม่แก่มั่ง เยอะแยะไปหมด คนไทยก็พอมีมั่งเหมือนกันแต่ไม่
เยอะเท่าไร
      ประเทศเรามันไม่อื้อำนวยให้คนในวัยทำงาน ทำอย่างที่ฝรั่งเยอรมัน
คนนั้นมันบอกมาได้เลยแม้แต่น้อย และก็เมื่อวานนี้เองก็ไปจิ้มเจอคลิปของ
ฝรั่งอีกเหมือนกันในคลิปเป็นการวิ่งแข่งกันของนักเรียนไฮสคูลแห่งหนึ่ง 
แต่มีเงื่อนไขก็คือ เมื่อครูถามคำถามไปหนึ่งข้อ ใครที่มีสถานภาพตรงกับ
คำตอบให้ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว คำถามที่หนึ่งคือ บ้านใครมีฐานะปาน
กลาง นักเรียนค่อนห้องก็ก้าวออกไปหนึ่งก้าว คำถามที่สอง บ้านใครรวย
อีกครึ่งที่ก้าวออกมาครั้งแรกก็ก้าวออกมาอีกหนึ่งก้าว(เขามั่นใจว่าบ้าน
รวย) คำถามที่สาม บ้านใครเป็นเศษฐี มีเด็กก้าวออกมาอีกห้าคน .......
จนถึงคำถามที่สิบ ปรากฏว่า มีนักเรียนบางคนเมื่อเริ่มวิ่งเพียงไม่กี่ก้าว
เขาก็เข้าเส้นชัยไปแล้ว ขณะที่มีนักเรียนไม่กี่คนยังอยู่ที่เส้นเริ่มต้นเหมือน
เดิม แม้แต่ฝรั่งที่ว่าเจริญกว่าเราทางเทคโนโลยี่ มันยังมีการเหลื่อมล้ำทาง
ฐานะและสังคมอยู่เลย และผมก็เชื่อว่าที่ไหนในโลกนี้ก็มีทั้งนั้น
        เด็กจะกร้าวร้าว หยาบคาย มันไม่ได้อยู่ที่ตัวเด็กนะครับ มันอยู่ที่
ผู้ใหญ่อย่างเราๆนี่ต่างหาก ถ้าอยากจะมอบอนาคตดีๆให้กับคนรุ่นใหม่
ก็ขอให้เมตากับเด็กๆเป็นอย่างแรกเถอะครับ นึกภึงตัวเองตอนเด็กๆเข้าไว้
ครับ เราจะดีใจเมื่อผู้ใหญ่ให้ของที่ถูกใจ หรือได้รับความช่วยเหลือจาก
ผู้ใหญ่ ไปโรงเรียนก็เจอครูใจดี โดนเพื่อนแกล้งก็มีรุ่นพี่มาช่วย เวลาได้
เข้าทำงานก็มีเจ้านายและรุ่นพี่คอยสอนงานให้ ฯลฯ อย่างนี้ถึงจะเรียกว่า
ผู้ใหญ่ได้มอบอนาคตให้กับคนรุ่นใหม่อย่างแท้จริง ไม่ใช่อะไรไม่ถูกใจก็
ด่าเด็กไว้ก่อน ไอ้ไม่ได้เรื่องมั่ง ไอ่เลวมั่ง สารพัดไอ้ ฯลฯ จริงอยู่ที่ว่าบาง
คนมันสอนยาก หรืออาจจะไม่รู้เรื่องอะไรเลยก็ไอ้ที่เรียกกันว่า ไอ้โง่นั่น
แหละครับ แต่เราได้พยายามแล้วหรือยัง ถามเขาหรือยังว่าเป็นเพราะอะไร
ไม่มีใครโง่หรอกครับ โตมาได้ขนาดที่เข้ามาทำงานกับเราได้นี่ไม่โง่แน่ๆ
        ผมเองก็ไม่ได้ประสบความสำเร็จอะไรเลยด้วยซ้ำ ยังจนอยู่ ที่ผ่านมา
ก็ได้รับโอกาสหลายๆอย่างแต่ก็ไปไม่ถึงทำไม่ได้ซะเยอะ ทั้งหมดก็เกิดจาก
การตัดสินใจของผมเองทั้งนั้น ไปโทษใครไม่ได้หรอกครับ ใครจะเบี้ยว
ใครจะโกงเราไปห้ามเขาไม่ได้ เพราะเราได้ตัดสินใจไปแล้ว พลาดมาก็
ต้องรับเองสิครับจะไปโทษคนอื่นทำไม ก็เหลือแต่ความรู้ที่ไม่มีใครเอาจาก
เราไปได้หมด ให้ใครไปเท่าไรก็ยังเหลืออยู่เท่าเดิม หรืออาจจะมีมาเพิ่ม
มากกว่าเดิมด้วยซ้ำ และก็เพราะความรู้เหล่านี้แหละครับที่ทำให้ผมเอาตัว
รอดมาได้จนถึงทุกวันนี้โดยไม่ต้องหันไปหาทางสีดำที่มีอยู่เกลื่อนกลาด
        ครับจากสุภาษิตไทยที่ว่า แก่เพราะกินข้าว เฒ่าเพราะอยู่นาน อย่า
ให้เราท่านๆที่อายุมากๆกันแล้วอย่าเป็นอย่างที่สุภาษิตเขาว่าไว้เลยนะครับ
มีเมตากันเยอะๆ อย่าไปข่มเด็กมัน ถ้าบอกว่าเด็กมันไม่นับถือก็อย่าไป
โกรธเด็กมันนะครับ ย้อนมาดูตัวเราก่อนดีกว่าว่าทำไมเด็กมันถึงไม่นับถือ
ไม่เคารพ เด็กแต่ละคนไม่เหมือนกันนะครับ ลูกใครลูกมัน ลูกใคร ใครก็รัก
ผมเองก็ยังปวดหัวเพราะลูกชายอยู่บ่อยๆ เพราะไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่
       วันนี้ค่อนข้างเครียดเหมือนกัน ก็ถือว่ามาเล่าสู่กันก็แล้วกันครับ คืนนี้
ร้อนๆอยู่ ฝนก็ตกลงมาซะงั้น ยังไม่หายร้อยเลยหยุดละ ขอให้ทุกท่านนอน
หลับฝันดี ตื่นมาพบเจอแต่คนดีๆ เรื่องดีๆ ราตรีสวัสดิ์ครับ
    21.19 น.
......................................................................................................