เรือ คายัค 1

       10 พฤศจิกายน 2565 1.51 น. สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้มาซดึกดื่น
เลยเที่ยงคืนมาเกือบสองชั่วโมงแล้ว วันนี้มีรูปมาฝวากครับ




          มันคือเรือ คายัค ครับ ปริ้นออกมาในสเกล 1/15 ความยาวของ
โมเดลประมาณ 29 ซ.ม.ครับ ขนาดจริงก็ประมาณ 4.27 เมตร หรือถ้า
หน่วยเป็นฟุตก็ประมาณ 14 ฟุตครับ
          เขียน 3D โมเดลขึ้นมาแล้วแบ่งกลาง ถามว่าออกแบบเองหรือเปล่า
ตอบว่าเปล่าครับ ลอกตามๆกันมา ดูรูป ดูขนาด แล้วก็มั่วเอาเลยครับตาม
ที่อยากได้ รูปร่างหน้าตามันก็ไม่หนีกันสักเท่าไรในเรือขนาดเดียวกัน แล้ว
ก็แบ่งเป็นสองส่วน หัวท้าย กำหนดใน CURA(เป็นซ๊อฟแวร์ที่ใช้กำหนดค่า
ต่างๆในการปริ้นงานสามมิติ เป็นฟรีซ๊อฟแวร์ครับ หาโหลดมาลองเล่นกัน
ได้)

        ให้ปริ้นในแนวตั้งใช้จุดแบ่งเป็นฐาน งานที่ได้ออกมาเป็นการปริ้นตาม
แนวยาวของเรือที่ตัดกลางลำแล้วจับตั้งขึ้น ซึ่งเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการปริ้น
ชิ้นงานที่มีรูปทรงยาวๆเช่นเรือ งานที่ได้ค่อนข้างสวยทีเดียวครับ แต่ก็มี
ปัญหาจนได้ ก็ 3Dปริ้นเตอร์ตัวดีนี่แหละครับ ออกอาการเดิมอีกคือหัวปริ้น
ตันเส้นพลาสติกไม่ออก เสียเวลาแก้ไขอยู่นาน สุดท้ายก็รื้อส่วนหัวปริ้นทั้ง
หมดออกมาดูอีกทีจนได้ หลังจากถอดทุกอย่างแล้วก็ถึงได้พบว่า........

         เจ้าท่อนำเส้นพลาสติกสีขาวๆนั่นแหละครับเป็นจำเลยในครั้งนี้

       ท่อสีขาวต้องเสียบเข้าไปในนี้(ตามลูกศรสีแดง)ดันเข้าไปจนไปสุดที่

    เกือบถึงหัวปริ้นทองเหลือจะมีบ่าอยู่ข้างใน ไอ้เจ้าท่อนำเส้นพลาสติก
นี่จะไปยันอยู่กับบ่าในท่อสีเงินๆนั่นสนิทกันพอดีถ้า........ปลายท่อสีขาว
ถูกตัดให้ตรงไม่เฉียงเลยแม้แต่น้อย ครับ ลองแก้ไขหลายๆวิธีแล้วจนที่สุด
ก็มาเจาอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เส้นพลาสติกที่ร้อนเป็นของเหลวกลับมาแข็ง
ตัวอุดตันก่อนที่จะลงไปในหัวปริ้นที่มีความร้อนสูง(200 องศา)
   ก็แค่อยากจะมาบอกถึงปัญหาของ 3D ปริ้นเตอร์ที่มีการทำงานคล้ายๆ
กันนี้ว่าผมเจออะไรและแก้ไขยังไง เหตุที่ไม่ได้สอบถสมผู้ขายก็เพราะว่า
ซื้อมานี่ก็เข้าปีที่สองแล้วไม่อยากไปรบกวนเขา ก็เลยต้องหาวิธีแก้ไขเอา
เองอย่างนี้แหละครับ และอีกอย่าก็คือซื้อมาใช้แบบว่าถ้ามันไม่ไหวจริงๆ
ก็ต้องแยกชิ้นไปทำอย่างอื่น หรือไม่ก็ทิ้งเท่านั้นเองครับ

         และปัญหาอีกอย่างก็คือชิ้นงานหลุดจากแผ่นรอง อันนี้ปัญหาใหญ่
เลยครับ กว่าจะปริ้นเสร็จสองชิ้นนี่เสียไปหลายอยู่ ปริ้นได้ชั่วโมงนึงหันไป
อีกทีอ้าวหลุดอีกแล้วเส้นพลาสติกยุ่งเป็นรังนกเลย เครื่องปริ้นรุ่นนี้ใช้แผ่น
รองชิ้นงานที่ใช้อุณหภูมิห้องปรกติโดยใช้เส้นพลาสติกชนิด PLA ครับ ไม่
ต้องมีไฟฟ้าเพื่อทำความร้อนให้ได้อุณหภูมิ 60 องศาเหมือนรุ่นอื่นๆ แต่
แผ่นรองชิ้นงานก็ต้องเป็นอีกแบบหนึงไม่ใช่กระจก ไมาต้องใช้เทปกาว
แต่เป็นแผ่นพลาสติกผิวสากๆหน่อยแต่ทนความร้อน อันที่ผมใช้ราคาคง
ถูกเลยยึดกับชิ้นงานได้ไม่ดี เดี๋ยวคงต้องเปลี่ยนอะไรหลายๆอย่างให้ดีขึ้น
แล้วครับรอทุนอีกไม่นาน ผมก็แก้ปัญหานี้ด้วยกาวร้อนครับ เมื่อปริ้นงาน
จนมีความสูงสัก สองหรือสามมิลลิเมตรแล้ว ก็เอากาวร้อยหยอดที่ฐานเป็น
จุดๆไป แต่อย่างว่าครับมือมันไม่นิ่ง หยดไปทีพุ่งปริ๊ดเละเทะไปหมด พอ
ปริ้นงานเสร็จก็ลำบากอีก ต้องเอาคัตเตอร์ ค่อยๆเฉือนกาวที่แข็งตัวออก
ทุกลักทุเลพอสมควรครับ และที่เห็นคราบขาวๆในภาพข้างบนนั่นก็เขาล่ะ
ครับ กาวร้อนที่แข็งเหมือนหิน....55555555


        ขั้นตอนต่อไปก็ขัดตรงกลางที่เป็นฐานทั้งสองชิ้น เพราะมันมีกาวร้อน
แห้งแข็งติดอยู่แล้วจึงนำมาต้อกันแล้วจึงขัดแต่งรอยต่อและส่วนเกินต่างๆ
ให้เรียบร้อยก็เป็นอันเสร็จพร้อมเป็นต้นแบบที่จะนำไปทำแม่พิมพ์ประกบ
ต่อไปครับ
       เมื่อก่อนเคยได้ยินผู่ใหญ่ที่มาสอนพวกเราชอบพูดหรือบ่นหรือด่าให้
ฟังว่า ทุกคนมีเวลาเท่ากัน แต่ว่าแต่ละคนไม่รู้จักใช้เวลาเหล่านั้นให้เป็น
ประโยชน์ ทำไมคนอื่นทำได้แต่พวกเธอ พวกเอ็ง พวกมึง ถึงทำกันไม่ได้
 เช่น ทำไมมาสาย ทำไมไม่ทำการบ้าน ทำไม ฯลฯ.....เยอะแยะไปหมด
พอโตมาไอ้คำพูดเหล่านั้นก็ยังอยู่ในหัวแล้วก็คอยที่แวปเข้ามาให้คิดอยู่
บ่อยๆ เออก็ใช่อะนะ คนอื่นทำได้แล้วทำไมเราทำไม่ได้ มันเหมือนเป็นแรง
ผลักดันอย่างนึงทีทำให้เรา ดั้นด้นฝ่าฟันปัญหาต่างๆมาได้จนถึงวันนี้.......
        แต่ว่าพอมาถึงปัจจุบันที่ผมผ่านอะไรมามากมาย เฉียดตายไปลายหน
จนล่าสุดก็เป็นเหมือนกับคนที่ติดอยู่ในที่ๆนึง ไปไหนคนเดียวไม่ได้ ไม่รู้ว่า
พรุ่งนี้ยังมีสำหรับเราอยู่หรือเปล่า ทำให้ย้อนนึกไปถึงเรื่องราวต่างๆที่ผ่าน
มา มันเหมือนไม่มีค่าอะไรเลยจริงๆครับ อะไรที่มีมันก็แล้วไงอะ เงินก็อยาก
ได้เพื่อเอาไปซื้อนู่น นี่ นั่น แล้วไงต่อ ก็งงๆกับตัวเองพอสมควร
        แต่ทีรู้สึกได้อย่างชัดเจนที่สุดก็คือ "เวลา" ของแต่ละคนมีไม่เท่ากัน
แน่ๆครับ ถึงผมจะอยู่ในสภาพอย่างนี้ แต่ถ้าคุณจะฉุกคิดขึ้นมาได้มั่งก็คือ
ลองดูข่าวในแต่ละวันนี้สิครับ ไม่มีพรุ่งนี้ ไม่มีคราวหน้า ไม่มีครั้งต่อไป
สำหรับบางคน บางคนที่เป็นหนุ่มเป็นสาว บางคนยังเด็ก บางคนก็อายุมาก
ละ บางคนก็โคตะระที่จะรวย บางคนก็จนแบบจนกว่าหมาก็มี พวกเขาบาง
คนจะไม่มีวันข้างหน้า ไม่มีวันพรุ่งนี้ ไม่มีคราวหน้า อีกแล้ว
        ปัจจุบันสำคัญที่สุดครับ อดีคผ่านมาแล้วแก้ไขอะไรไม่ได้ นึกย้อนไป
บางครั้งเป็นสุขก็จริงแต่มันผ่านมาแล้วครับ อนาคตหรอครับ ฮ่าๆๆ วันนี้นี่
แหละครับ อยากทำอะไรก็ทำเลยครับ อยากจะบอกรักใครก็บอกไปซะ รอ
วันพรุ่งนี้เดี๋ยวหมาคาบไปกินจะมานั่งเสียใจเปล่าๆครับ 555555555
       หลังๆมานี่ออกแนวดราม่าลากระป๋องบ่อยไปหนน่อย ก็อาจจะเป็น
เพราะว่าอายุมันมากขึ้น ร่างกายก็ดรยราลงไปมั้งครับก็เลยบ่นๆไปงั้นเอง
นี่ก็ตีสามกว่าๆแล้ว ขอให้ทุกท่านนอนหลับฝันดี ตื่นมาสดชื่นเจอเรื่องดีๆ
เจอคนดีๆ ราตรีสวัสดิ์ครับทุกท่าน
     3.15 น.